Η Πατρίσια Χάισμιθ και το «Ripley's Game» ήταν μόνο η πρόφαση. Πατώντας γκάζι και καθώς απομακρύνεται από το αμοραλιστικό σύμπαν της συγγραφέως, το μελαγχολικό αυτό road movie αφήνει μερικές από τις πιο προσφιλείς εμμονές του σκηνοθέτη να στοιχειώσουν κάθε χιλιόμετρό του.
Στην πορεία μιας διαδρομής η οποία μοιράζεται σε δύο ηπείρους και δυο διαφορετικούς πολιτισμικά κόσμους, οι ήρωες της Χάισμιθ χάνουν σταδιακά τα λογοτεχνικά τους χαρακτηριστικά και ξαναβαφτίζονται σε τυπικές βεντερσικές περσόνες. Μοναχικοί περιηγητές, περιπλανώμενοι στο ίδιο λυτρωτικό ταξίδι της ψυχής, πλασμένοι να διανύουν στο διηνεκές τις ίδιες υπαρξιακές τροχιές.
Ένας τέτοιος περιπλανώμενος είναι και ο μυστηριώδης Τομ Ρίπλεϊ. Διαγράφοντας πατρίδα και παρελθόν, διάλεξε την εξορία για τον εαυτό του. Ξένος σε ξένη χώρα διασταυρώνεται με την αντανάκλαση -και πιθανότατα την λύτρωσή του- στο πρόσωπο ενός Γερμανού μικροαστού ο οποίος ασφυκτιά στο περιβάλλον που δημιούργησε γύρω του και αναζητεί δίοδο απόδρασης.
Μια σιωπηλή ανταλλαγή ταυτοτήτων πρόκειται να συντελεστεί: ο Ρίπλεϊ, που έχει αποποιηθεί τις ρίζες του από καιρό, δείχνει στον Τζόναθαν το δρόμο για να κάνει το ίδιο. Του προσφέρει ένα ρόλο τον οποίο εκείνος θα υποδυθεί έξοχα: αυτόν ενός ατόμου υπεράνω ηθικής και νόμου. Του χαρίζει μια ζωή σαν κινηματογραφική ταινία, περιπετειώδη, γεμάτη κίνδυνο, αβέβαιη στην έκβασή της. Και η ταινία την οποία του υπόσχεται δανείζεται από τη μεγάλη αμερικανική εμπειρία, που μεγαλώνοντας ο Βέντερς αναζήτησε ξανά και ξανά στην οθόνη.
Οι πίνακες του Έντουαρντ Χόπερ, το νουάρ, το γουέστερν, οι ταινίες του Νίκολας Ρέι και του Σάμιουελ Φούλερ γίνονται συνεπιβάτες των ηρώων σ' αυτή τη μυητική τους πορεία στη σκοτεινή πλευρά.
Σε αντίθεση με προηγούμενα οδοιπορικά του σκηνοθέτη, όμως η πορεία του Ρίπλεϊ και του Τζόναθαν δεν έχει προορισμό. Η αλλοτινή ακατανίκητη έλξη για φυγή μοιάζει τώρα με εισιτήριο χωρίς επιστροφή, περνά από την αποπλάνηση στην προδοσία κι από εκεί στο χαμό.
Οι δυο άντρες ενώνουν τις τύχες τους για να πραγματώσουν μια επιθυμία θανάτου με φόντο τα νέον φώτα των μεγαλουπόλεων και συντροφιά τους μια χούφτα κινηματογραφικά φαντάσματα. Ο «Αμερικανός Φίλος» είναι η αρχή και το τέλος της περιπλάνησης. Η Πατρίσια Χάισμιθ στάθηκε απλώς ένας ενδιάμεσος σταθμός…
