Άνιση δραματοποίηση της σχέσης του λόγιου Νεοϋορκέζου εκδότη Μαξ Πέρκινς με τον νεαρό τότε συγγραφέα Τόμας Γουλφ, από τη στιγμή που ο πρώτος δέχτηκε εντυπωσιασμένος να εκδώσει το απορριμμένο απ’ όλους ημιαυτοβιογραφικό του μυθιστόρημα-ποταμό «Look homeward, angel» στα 1929, την εποχή του μεγάλου κραχ.
Η ταινία του θεατρογενή Βρετανού σκηνοθέτη Μάικλ Γκράντεϊτζ χρονογραφεί τις διακυμάνσεις της συνεργασίας και της φιλίας τους επιδερμικά, εστιασμένη στην αναχρονιστική τυπικότητα του ενός και τον ανεξέλεγκτο παρορμητισμό του άλλου και χρησιμοποιώντας το ίδιο μονοδιάστατα κάθε περιφερειακό χαρακτήρα (αποκορύφωμα η ζηλιάρα ερωμένη του Γουλφ, που υποδύεται άκρως γραφικά η Νικόλ Κίντμαν).
Παρά ταύτα, αδρή ομολογουμένως προβάλλει, μέσα από την έστω σχηματική αυτή περιγραφή, η βαθιά, ακλόνητη πίστη των υποκειμένων στη δύναμη του Λόγου, η οποία, προκειμένου για την Αμερική, σήμανε μια εποχή διαφωτισμού στα πιο σκληρά μεσοπολεμικά της χρόνια, αν συνυπολογίσουμε την εκτεταμένη αναφορά του φιλμ στους Χέμινγουεϊ και Φιτζέραλντ, εξίσου στενούς συνεργάτες του Πέρκινς.