Εν τω μεταξύ γνωρίζεται και με την Elisabetta, ένα κορίτσι που τραγουδάει σε ένα συγκρότημα και θέλει να περάσει το βράδυ της μαζί του. Θα τα καταφέρει άραγε να ξεπεράσει το μεγαλύτερο πρόβλημα της ζωής του και να ζήσει την εμπειρία που φαντασιώνεται όλα αυτά τα χρόνια;
Ουδείς αμφισβητεί την ευαισθησία με την οποία ο νεαρός σκηνοθέτης Ντούτσιο Κιαρίνι εικονογραφεί τα σεξουαλικά άγχη του 17χρονου Εντοάρντο, τα παιδιόθεν καταγόμενα από τη φίμωση, πάθηση του πέους που σχετίζεται με περίσσιο δέρμα και θεραπεύεται κατά κανόνα με περιτομή. Άλλωστε, το γραμμένο από τον ίδιο σενάριο φέρει στοιχεία βιωματικά.
Από την άλλη, όμως, δύσκολα παραβλέπει κανείς την ενίοτε «πρόσκρουση» του τακτ του σε γραφικότητες που φλερτάρουν με το γκροτέσκο και πλατειάζουν (το μοτίβο με το χταπόδι ως… υποκατάστατο του αιδοίου), όπως εξάλλου πλατειάζει και το όλο χρονικό των δοκιμασιών του Εντοάρντο, τη στιγμή που κάλλιστα θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν σε ένα μεσαίου μήκους φιλμ.
Πάντως, έστω και με το «λίπος» αυτό, το ανάλογο του δερματικού πλεονάσματος του μορίου του ήρωα, η ταινία φανερώνει ταλέντα αξιοπρόσεχτα, τόσο του νεοεμφανιζόμενου στη μεγάλου μήκους Κιαρίνι όσο και του θαρραλέου νεαρού πρωταγωνιστή Ματέο Κρεατίνι.
