Μπορεί ένα άθλημα να μεταμορφώσει την ψυχή και το πνεύμα ενός ανθρώπου; Μετά το «Νορβηγικό Δάσος» και το «Κουρδιστό Πουλί», ο Ιάπωνας συγγραφέας και ερασιτέχνης δρομέας, Χαρούκι Μουρακάμι καταπιάνεται με το μεγάλο του πάθος, το τρέξιμο, μιλώντας για τις απογοητεύσεις, τους θριάμβους του, αλλά και την αναπόφευκτη φθορά του χρόνου…
Το 1982, αφού πούλησε το μπαρ τζαζ μουσικής που του ανήκε, για να αφοσιωθεί στο γράψιμο, ο Μουρακάμι αποφάσισε να αρχίσει να τρέχει, για να κρατιέται σε φόρμα και να έχει την αντοχή να γράφει μέχρι τα βαθιά γεράματα. Τώρα, μετά από πολλές κούρσες και με πληθώρα βιβλίων στο ενεργητικό του, αναλογίζεται την επίδραση που είχε το άθλημα στη ζωή του και ακόμα περισσότερο στο γράψιμό του. «Το να γράφω με ειλικρίνεια για το τρέξιμο είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα με το να γράφω ειλικρινά για τον εαυτό μου. Επομένως, υποθέτω ότι αυτό το βιβλίο μπορεί να διαβαστεί και ως μια αυτοβιογραφία επικεντρωμένη στο τρέξιμο» σημειώνει ο ίδιος στον πρόλογο του νέου του βιβλίου.
