Πολυεθνική συμπαραγωγή που μας μεταφέρει στη Χιλή του 1973, στις μέρες του πραξικοπήματος του στρατηγού Πινοσέτ, για να δραματοποιήσει το αυθεντικό χρονικό της κατά μόνας εισχώρησης μιας Γερμανίδας αεροσυνοδού στην έδρα μιας χριστιανικής αίρεσης, διοικούμενης από πρώην Ναζί και συνεργαζόμενης με το δικτατορικό καθεστώς, με σκοπό να εντοπίσει τον συλληφθέντα ακτιβίστα φίλο της, ο οποίος, αφού στο μεταξύ βασανίστηκε άγρια, έχει καταλήξει τρόφιμος στις εγκαταστάσεις παριστάνοντας τον βλαμμένο.
Η σύσταση της αποικίας-κολαστηρίου «Colonia Dignidad», που έγινε μαζικός τάφος για χιλιάδες αντιφρονούντες του Πινοσέτ, έχει φυσικά την ξεχωριστή της αξία (εμείς αγνοούσαμε μέχρι τώρα την ύπαρξή της). Ωστόσο, σύντομα διαπιστώνεις εδώ πως το ντοκουμέντο δε χρησιμεύει παρά ως η πρόφαση για το στήσιμο μιας ταραχώδους ρομαντικής περιπέτειας (και ούτε καν για τη διατύπωση μιας επιπόλαιας έστω αντιφασιστικής καταγγελίας). Η οποία, ως τέτοια, μπορεί που και που να σε απορροφά με τις σωστά συντονισμένες εντάσεις της, ειδικά στο τελευταίο ημίωρο της όλης απόπειρας απόδρασης, όμως ευτελίζει μάλλον παρά τιμά τη σοβαρότατη πρώτη ύλη της έτσι παραδομένη όπως είναι στους απλοϊκούς διαλόγους και τις καρτουνίστικες σχεδόν ερμηνείες.
