Είναι το θυμικό πράγματι ισχυρότερο από τη λογική, όπως ισχυριζόταν μέσα από το έργο του ο Ευριπίδης; Όπως και να’ χει, είναι το θυμικό –μνήμες από τα παιδικά του χρόνια στη Σαλαμίνα, κρίσιμες καμπές στη ζωή του, μια ψυχοφθόρα ερωτική απογοήτευση, αλλά και η αγάπη για το «Αναζητώντας τον Ριχάρδο» του Αλ Πατσίνο- που οδήγησε τον σκηνοθέτη Νίκο Γραμματικό στη… λογική να δομήσει ένα ντοκιμαντέρ για το πώς αντιλαμβάνεται ο σημερινός Έλληνας τον μύθο της Μήδειας.
Καθώς μισό-δραματοποιημένες εικόνες από πρόβες για ένα ανέβασμα της αρχαιοελληνικής τραγωδίας και κουβέντες με ηθοποιούς, μελετητές και θεωρητικούς εναλλάσσονται με ρεπορταζιακού τύπου συνεντεύξεις περαστικών στον δρόμο, τα διαχρονικά θέματα του ευρυπίδειου κειμένου πάλλονται όλο και αδρότερα ως αντανάκλαση της νεοελληνικής νοοτροπίας.
Και δη του ιδιωφελή που έχει μονίμως έτοιμη τη δικαιολογία για κάθε «ύβρη» του, όπως δηλώνεται από την επικέντρωση της φιλμικής έρευνας στο πρόσωπο του προδότη Ιάσονα.
