Μία εβδομάδα μετά τη μεταφορά του «Ανεκπλήρωτου Γάμου», ένα ακόμη βιβλίο του Ίαν ΜακΓιούαν μετατρέπεται για χάρη της μεγάλης οθόνης και παίζεται στα μέρη μας. Αυτή τη φορά τοποθετείται στη σημερινή εποχή, εξετάζοντας 2 φαινομενικά άσχετες υποθέσεις. Την κρίση που περνά ένας γάμος ενός άτεκνου ζευγαριού και τις συνέπειες της απόφασης μιας, ως τότε, ψυχρής δικαστίνας που φροντίζει να κοιτά όλες τις λεπτομέρειες των υποθέσεών της χωρίς να δίνει σημασία στους συναισθηματισμούς.
Η σύνδεση των δύο γεγονότων προκύπτει από την χρονική τους ταύτιση. Η ηρωίδα ακούει κατάμουτρα τον άνδρα της να μιλά για παντελή έλλειψη συναισθήματος από μέρους της και αντιδρά με το να ασχοληθεί εις βάθος με την υπόθεση που δικάζει την επόμενη μέρα. Ένας 17χρονος, γιος οικογένειας που είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά αρνείται να δεχθεί τη μετάγγιση αίματος που είναι απαραίτητη για τη ζωή του. Οι μαρτυρίες των εμπλεκομένων δεν της αρκούν και αποφασίζει να επισκεφθεί τον ασθενή, αλλάζοντάς του τη ζωή.
Η σχέση που δημιουργείται είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τι εκπληρώνει. Από έναν στιγμιαίο έρωτα ως τον γιο που δεν απέκτησε ποτέ, η ηρωίδα κάνει την πρώτη της αταξία στον επαγγελματικό της χώρο καθώς η τακτική της συνέπεια φαίνεται από τις πρώτες σκηνές και είναι η βασική προτεραιότητα της Έμα Τόμσον που σχεδόν κρατά πάνω της όλη την ταινία. Η Τόμσον υποδύεται μια γυναίκα που δεν ξέφυγε ποτέ από τους κανόνες του αυστηρού της πλαισίου και της αντίστοιχης τάξης της και αυτό φαίνεται να πληρώνει τώρα.
Ο Ρίτσαρντ Έιρ, όπως και στο «Ημερολόγιο Ενός Σκανδάλου» που είχε κάνει το 2006, παραμένει αόρατος και αφήνει τον χώρο στους πρωταγωνιστές του, παραδίδοντας μια διεκπεραιωτική ταινία. Ο Στάνλεϊ Τούτσι και ο νεαρός Φιλμ Γουάιτχεντ είναι έξοχοι στους ρόλους όμως βρίσκονται πάντα δίπλα στην Τόμσον, τον ακρογωνιαίο λίθο αυτού του, κυρίως ταξικού, δράματος που θα μπορούσε εύκολα να είχε γυριστεί για την τηλεόραση.
