Σχεδόν απέναντι από τη λογική της Disney, τα stop-motion animation της βρετανικής Aardman βασίζονται σε μια τεχνική που μοιραία παραδίδεται στο κοινό με πολλές ατέλειες σε σχέση με την κίνηση του σχεδίου αλλά και με πεπερασμένα όρια στη φαντασία κάθε σχεδιαστή. Αυτή η σύμβαση όμως, που αυτομάτως βάζει τον κάθε δημιουργό σε μειονεκτική θέση, μπορεί να αναπληρωθεί από άλλα δομικά στοιχεία μιας ιστορίας, κάτι που είχαν αντιληφθεί από νωρίς οι υπεύθυνοι της Aardman, υποσχόμενοι στο κοινό πράγματα που τελικά το αφορούν περισσότερο, όπως ξεκαρδιστικούς ήρωες και πολλές, πάρα πολλές αστείες λεπτομέρειες μέσα στις ταινίες τους.
Έχοντας μελετήσει κυρίως τον κόσμο της φάρμας, με τα «Chicken Run», τις περιπέτειες των Wallace και Gromit και φυσικά τον συμπαθέστατο Shaun, το μαύρο πρόβατο που μπλέκει συνέχεια σε περιπέτειες, και μετά από μια περίοδο σιωπής, αλλάζουν πεδίο πηγαίνοντας στα προϊστορικά χρόνια αν και η αλλαγή αυτή μοιάζει περισσότερο να είναι παραπλανητική. Σύντομα μαθαίνουμε πως οι προϊστορικοί άνθρωποι που ζούσαν εκεί που σήμερα είναι το Μάντσεστερ, είχαν ανακαλύψει πρώτοι το ποδόσφαιρο και ένας αγώνας επιβίωσης που προκύπτει από την πλοκή, στέλνει τη μεγάλη κόντρα των 2 μεγάλων ομάδων της πόλης (Γιουνάιτεντ και Σίτυ) εκατομμύρια χρόνια πίσω.
Το εύρημα αυτό που αντικαθιστά το βόλεμα που θα μπορούσε να δώσει το πρωτόγονο χιούμορ (αστεία δηλαδή με κραυγές, μαμούθ και όποιον άλλο εύκολο συνειρμό της εποχής) δίνει την ευκαιρία στον Νικ Παρκ, που επιστρέφει στη σκηνοθεσία μετά από 13 χρόνια, και την δημιουργική παρέα του να κοιτάξουν στο παρόν και να κοροϊδέψουν με θράσος τη σχέση της εξουσίας με τα δημοφιλή σπορ, το βολικό κρύψιμο της διαφθοράς πίσω από τα γκολ, ακόμη και το νεοπλουτισμό που μαστίζει τους γίγαντες του ιστορικού, για το Νησί, σπορ μαζί βέβαια και με την υπενθύμιση πως έστω και γύρω από ηφαίστεια και δεινόσαυρους, εκεί γεννήθηκε πάλι.
Η πλοκή, που μοιραία μετατρέπεται σε μια ιστορία υπέρβασης και μπορεί εύκολα να συγκινήσει τους μικρούς θεατές, γεμίζει από δεκάδες μικρές λεπτομέρειες που βρίσκονται σε πολλά σημεία του κάδρου, κάνοντας τους μεγαλύτερους να ψάχνουν συνεχώς για αναφορές. Αυτό ήταν πάντα άλλωστε το μεγάλο όπλο της Aardman, να δίνει χώρο στην απλότητα των ιστοριών τους, βάζοντας τις καλύτερες δημιουργικές ιδέες ως βοηθητικά στηρίγματα της αφήγησης, παραδίδοντας ταινίες που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τα μεγαλύτερα στούντιο και παραμένουν γοητευτικές για παιδιά και ενήλικες.
