«Όνειρα γλυκά» ήταν τα τελευταία λόγια που άκουσε ο 9χρονος Μάσιμο από την λατρεμένη μητέρα του πριν αυτή πεθάνει, όπως του εξήγησε αργότερα ο απόμακρος πατέρας του, από ανακοπή. Απώλεια που δεν έπαψε να κατατρύχει τον μεσήλικα πλέον δημοσιογράφο, ώσπου μια κρίση πανικού τον στέλνει στο γραφείο μιας νοσοκομειακής γιατρού. Λίγα χρόνια μετά, οι δυο τους θα ξανασυναντηθούν με αφορμή ένα δημοφιλές άρθρο του.
Στο δράμα του βετεράνου Ιταλού δημιουργού Μάρκο Μπελόκιο, που βασίστηκε σε βιωματικό βιβλίο ενός δημοσιογράφου της La Stampa, τα παραπάνω, μαζί με άλλα περιστατικά, στροβιλίζονται μέσα σε ένα διαρκές πηγαινέλα στον χρόνο. Είναι μια παλινδρόμηση που υπηρετεί τον ψυχισμό του ήρωα και τη μόνιμη ένταση της συναισθηματικής του καταπόνησης με πιστότητα μεν, αλλά και έναν πλατειασμό που κάνει τη μελαγχολία να μοιάζει συχνά με μεμψιμοιρία. Κουραστικό και συχνά προφανές το προτσές της θεραπείας του Μάσιμο, χωρίς πάντως αυτό να σημαίνει πως η σπουδή του Μπελόκιο στη μητρική σχέση στερείται οξυδέρκειας ή θέρμης.
