Ο Πάντινγκτον, ο μικρός αρκούδος με το κόκκινο καπέλο και το μπλε παλτό, αποτελεί εμβληματική φιγούρα της σύγχρονης βρετανικής πολιτιστικής παράδοσης από το 1958, τότε που εμφανίστηκε στις σελίδες του πρώτου βιβλίου του Μάικλ Μποντ με την κλασική πια εικονογράφηση της Πέγκι Φόρτναμ. Το 2014, μετά από μία πληθώρα τηλεοπτικών σειρών και μεταφράσεων σε όλο τον κόσμο, μεταφέρθηκε με αξιώσεις στη μεγάλη οθόνη από τον Ντέιβιντ Χέιμαν (το δαιμόνιο παραγωγό του «Χάρι Πότερ») σε σκηνοθεσία Πολ Κινγκ και αποτέλεσε μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
Φέτος, με μεγαλύτερη λαχτάρα για μαρμελάδα, ο Πάντινγκτον επιστρέφει και ψάχνει το τέλειο δώρο για τα εκατοστά γενέθλια της αγαπημένης του θείας Λούσι. Όταν βρίσκει ένα ξεχωριστό βιβλίο-κειμήλιο στο κατάστημα με παλιά αντικείμενα του κυρίου Γκρούμπερ, αποφασίζει να κάνει διάφορες απίθανες δουλειές για να μπορέσει να βγάλει τα χρήματα και να το αποκτήσει. Κάποιος όμως κλέβει το βιβλίο, που περιέχει έναν κρυφό χάρτη θησαυρού, ενοχοποιώντας τον Πάντινγκτον. Αποτέλεσμα; Της φυλακής τα σίδερα, είναι για τις αρκούδες!
Γλυκό, μα όχι γλυκερό, συναισθηματικό και όχι μελό, το «Πάντινγκτον 2» θυμίζει ξανά πως το παιδικό θέαμα μπορεί να τους αφορά όλους.
Αν νομίζατε ότι ο «Πάντινγκτον» εξαντλήθηκε στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση, γράψτε λάθος. Γεμάτο από πινελιές σλάπστικ κωμωδίας και γνήσια συγκινητικές στιγμές, ο καλοπροαίρετος αρκούδος αιχμαλωτίζει ξανά το παιδικό βλέμμα και φροντίζει την ενήλικη ματιά. Ο σκηνοθέτης Πολ Κινγκ δεν αφήνεται στις ευκολίες της «παιδικής ταινίας» και επιδεικνύει μεράκι και οίστρο. Ευρηματικό και καλοπροαίρετο, το «Πάντινγκτον 2» συγκεντρώνει τα αστέρια της Εθνικής Αγγλίας στην υποκριτική (Σάλι Χόκινς, Χιού Μπόνβιλ, Τζούλι Γουόλτερς, Τζιμ Μπρόντμπεντ) και με τη νεανική, ευπροσήγορη φωνή του Μπεν Γουίσο κάμπτει τις αντιστάσεις με κινηματογραφική ευγένεια.
Στο νέο κεφάλαιο ο Χιου Γκραντ κλέβει εντυπώσεις ως αυτάρεσκος σεξπιρικός ηθοποιός που έχει εκπέσει και κάνει όνειρα για θριαμβευτική επάνοδο στο West End. Η ερμηνεία του σατιρίζει κάθε στοιχείο στυφής βρετανικότητας και παρωδεί τη μεγάλη παράδοση των Βρετανών ηθοποιών του θεάτρου, θολώνοντας αυτοσαρκαστικά (και ξεκαρδιστικά) τα όρια τέχνης και πραγματικότητας. Προσθέστε τον Μπρένταν Γκλίσον ως σκληροτράχηλο μάγειρα των φυλακών, τις σινεφίλ αναφορές της τανίας που «κλείνουν το μάτι», αλλά κι ένα κοινωνικό σχόλιο για το Ηνωμένο Βασίλειο μετά τη Brexit εποχή, και αντιλαμβάνεστε πως το «Πάντινγκτον 2» είναι πολλά περισσότερα από ταινία για παιδιά.
Γλυκό, μα όχι γλυκερό, συναισθηματικό και όχι μελό, το «Πάντινγκτον 2» θυμίζει ξανά πως το παιδικό θέαμα μπορεί να τους αφορά όλους. Ντυθείτε με ασορτί εορταστική διάθεση λόγω ημερών και υποδεχθείτε τον Πάντινγκτον στη νέα του κινηματογραφική περιπέτεια. Στο τέλος θα του βγάλετε το καπέλο.
