Σε τούτη την αχρείαστη συνέχεια στο πολυβραβευμένο δράμα του 1994, ο Κοτόφ, ο κάποτε ένδοξος λοχαγός του Κόκκινου Στρατού, δεν έχει πεθάνει. Το 1941 τον βρίσκει, πέντε χρόνια μετά την καταδίκη του, να δραπετεύει από στρατόπεδο συγκέντρωσης και να καταλήγει εθελοντής στο πολεμικό μέτωπο, αγνοώντας, όμως, πως ζωντανές ακόμα είναι και η κόρη και η γυναίκα του: η πρώτη είναι νοσοκόμα στον Ερυθρό Σταυρό, η δε δεύτερη παντρεμένη τώρα με τον τότε διώκτη του και νυν ταγματάρχη Αρσεντίεφ!
Τις παράλληλες, αιματοβαμμένες πορείες όλων, η κοστοβόρα υπερπαραγωγή τις ακολουθεί με στόμφο, επεξηγηματικότητα και μελό ηρωισμούς, υπό τις επιταγές ενός θορυβώδους πολεμικού έπους που μπορεί σποραδικά να εντυπωσιάζει με τις καλογυρισμένες του σεκάνς μαχών, αλλά ουδεμία σχέση φέρει με τον λυρισμό και τον τσεχοφικό αέρα του παλιού, έξοχου φιλμ.
