Σαν φρούτο εποχής, το τρισδιάστατο «Ψυχρά κι Ανάποδα» («Frozen») της Ντίσνεϊ έρχεται εκεί ακριβώς που αναμενόταν και που είναι περισσότερο χρήσιμο για την αγορά, στις χριστουγεννιάτικες γιορτές. Αυτό δείχνει και η καλύτερη του αναμενομένου πορεία του ως τώρα, τόσο στο αμερικανικό (168,5 εκατομμύρια δολάρια) όσο και στο παγκόσμιο box office (επιπλέον 101 εκ. δολάρια).
Η διασκευή της «Βασίλισσας του Χιονιού» ενός ακόμη κλασσικού παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν από τον αμερικανικό στουντιακό κολοσσό μετά τη «Μικρή Γοργόνα» (1989), τυποποιείται στην κλασσική συνταγή της Ντίσνεϊ, προσανατολισμένη στο παιδικό και στο προεφηβικό κοινό της ψηφιακής εποχής: εξαιρετικά λεπτομερές και φροντισμένο ψηφιακό περιβάλλον κινουμένων σχεδίων, εμπλουτισμός των αρχικών χαρακτήρων με την απαραίτητη προσθήκη νέων, δυναμική κλιμάκωση της ιστορίας με τη σχετική ανατροπή και φυσικά πολύ τραγούδι.
Η τρισδιάστατη, μιούζικαλ κωμική περιπέτεια «Frozen» αφηγείται την προσπάθεια της πριγκίπισσας Άννας να λύσει τα μάγια που έχουν φέρει τον παγετό στο βασίλειο του Άρεντελ. Υπεύθυνη γι αυτή την κατάσταση είναι – άθελά της – η μεγαλύτερη αδερφή της πριγκίπισσας, η παγωμένη Βασίλισσα Έλσα. Η αδυναμία της τελευταίας να τιθασεύσει την ικανότητά της να παράγει χιόνι και πάγο, την έχει αναγκάσει να κρατά σε απόσταση εκείνη που αγαπά περισσότερο στον κόσμο, την Άννα.
Με την αμφισβήτηση στο πρόσωπο της Βασίλισσας να κλιμακώνεται μεταξύ των ισχυρών του βασιλείου, η Άννα καλείται να στηριχθεί στη βοήθεια του Κριστόφ, ενός άξεστου αλλά καλοκάγαθου βουνίσιου, του ταράνδου του αλλά και ενός απίθανου χιονάνθρωπου, του Όλαφ, προκειμένου να εντοπίσει την εξαφανισμένη αδερφή της και να επαναφέρουν μαζί την καλοκαιρία στο Άρεντελ. Στο ταξίδι τους, βέβαια, θα συναντήσουν μυθικά πλάσματα, απρόσμενους εχθρούς και αρκετούς κινδύνους.
Οι δημιουργοί των «Μαλλιά Κουβάρια» και «Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα» έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι από το αισθητικό επίπεδο της δουλειάς τους, την πλούσια σε λεπτομέρεια εικόνα του ψηφιακού, παγωμένου κόσμου του Άρεντελ, το κέφι και την ασφαλή αδρεναλίνη που προσφέρουν στο παιδικό κοινό οι αρχετυπικοί χαρακτήρες της ταινίας, αλλά πολύ περισσότερο για τον Όλαφ, τον μοναδικό ήρωα της πλοκής που ξεφεύγει κάπως από τα αναμενόμενα ηθικοπλαστικά πρότυπα πάνω στα οποία έχουν χτιστεί όλοι οι υπόλοιποι συμπρωταγωνιστές του.
Αυτός ο παλαβός χιονάνθρωπος, με το θάρρος, την καλοσύνη και την ανεμελιά που συχνά φλερτάρει με την απερισκεψία, είναι το μοναδικό στοιχείο που ξεκολλά κάπως το σύμπαν του «Frozen» από το συντηρητικό πατρόν της Ντίσνεϊ. Ένας χαρακτήρας ανέλπιστα τολμηρός και αυτοκαταστροφικός, περισσότερο ενήλικος από οποιονδήποτε άλλον ήρωα της ταινίας, ο οποίος μέσα στην ατελείωτη άγνοιά του προσμένει το αδιανόητο: να κάνει καλοκαιρινές διακοπές!
Με το περίτεχνο εμπορικό περιτύλιγμα της παραγωγής να κορυφώνεται από τη μουσική και τα τραγούδια δύο αστεριών του Μπρόντγουεϊ, Ρόμπερτ Λόπεζ και Κρίστεν Άντερσον-Λόπεζ, το «Ψυχρά κι Ανάποδα» προσφέρει τη γνώριμα νόστιμη παιδική τροφή στο ανήλικο κοινό της παρέα με όλα τα πατροπαράδοτα ιδεώδη που η Ντίσνεϊ λατρεύει να υπηρετεί: τις αξίες της οικογένειας, της αγάπης και της φιλίας, οι οποίες μπορούν να νικήσουν την απομόνωση που γεννά ο φόβος και η ανασφάλεια.
Ο ερχομός του «Ψυχρά κι Ανάποδα» έρχεται να υπενθυμίσει πως η συντριπτική πλειοψηφία των σύγχρονων ψηφιακών animation σε αποκλειστική παραγωγή της Ντίσνεϊ παραμένει γοητευτική για τα παιδιά αλλά παγερά αδιάφορη για τους ενήλικες. Εκεί που οι μεγαλύτερες επιτυχίες του είδους, οι περισσότερες με την (συν)υπογραφή της Pixar, απευθύνονται σε ολόκληρο σχεδόν το ηλικιακό φάσμα του κινηματογραφόφιλου κοινού με την πολυεπίπεδη θεματική τους προσέγγιση και τους ανατρεπτικούς τους χαρακτήρες, η Ντίσνεϊ επιμένει παραδοσιακά και παλαιομοδίτικα, προσβλέποντας στην πρωτοπορία μονάχα σε ό,τι αφορά το κομμάτι της τεχνολογικής προόδου.
