Οι «Σκοτεινές Δυνάμεις» εξελίσσονται στο κοντινό μέλλον, όταν τα παιδιά στις ΗΠΑ αρχίζουν να πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο, εκτός από ένα μικρό ποσοστό τους που αναπτύσσει υπερφυσικές δυνάμεις. Οι επιζώντες γίνονται αυτομάτως εχθροί μιας κυβέρνησης που αφού δεν μπορεί να ελέγξει τις δυνάμεις, τους φυλακίζει, μέχρι που μια ομάδα νέων δραπετεύει και προσπαθεί να φτιάξει ένα διαφορετικό μέλλον.
Ίσως κάποτε να τα έχετε ξανακούσει όλα αυτά, καθώς ο όγκος παρόμοιων ταινιών έχει μεγαλώσει τα τελευταία χρόνια, όμως το πρόβλημα δεν είναι τόσο η επανάληψη. Όλη αυτή η επέλαση της νέας young adults λογοτεχνίας, οδηγήθηκε φυσιολογικά στο σινεμά από τη στιγμή που τα στούντιο απευθύνονται κυρίως σε εφήβους, όμως ταινίες σαν τις «Σκοτεινές Δυνάμεις» μοιάζουν σκουριασμένες καθώς πατούν σε παλιές ιδέες της νεανικής περιπέτειας και κυρίως σε ένα απλοϊκό πολιτικό υπόβαθρο, που υποτίθεται πως δίνει μεγαλύτερη σοβαρότητα στο εγχείρημα.
Η διαφορετικότητα και η ορμή των νέων που η εξουσία πρέπει να καταλαγιάσει είναι μεν διαχρονικές αξίες που μπορούν να σηκώσουν μια τέτοια ιστορία, όμως η κινηματογραφική αφήγηση της στηρίζεται σε βαρύγδουπες ατάκες και πολύ εύκολα twists. Η Αμάντλα Στένμπεργκ που κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι παραπάνω από επαρκής και δημιουργεί έναν δυναμικό ρόλο, όμως μοιάζει να είναι μόνη της γύρω από αφηγηματικά και ερμηνευτικά κλισέ που την περικλείουν.
