Ο Κωστής (Μάκης Παπαδημητρίου) είναι ένας 42χρονος γιατρός που καταφθάνει τα Χριστούγεννα στην Αντίπαρο για να αναλάβει το ιατρείο του νησιού. Συνεσταλμένος και μοναχικός αντιμετωπίζει την χειμωνιάτικη ηρεμία του νησιού, την γραφικότητα της τοπικής κοινότητας και την επαγγελματική του ρουτίνα στωικά. Το καλοκαίρι όλα θα αλλάξουν.
Στην τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του μετά το «Bank Bang» και το «Wasted Youth», ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος κινηματογραφεί τα σκοτεινά πάθη της ανθρώπινης φύσης κάτω από το εκτυφλωτικό φως του καλοκαιριού. Τοποθετεί χωρίς δίχτυ (ούτε δείκτη) προστασίας τον κεντρικό του χαρακτήρα σε μία πανσεξουαλική παρέλαση ελευθεριότητας και τον προκαλεί σε μετωπική σύγκρουση με τα συσσωρευμένα απωθημένα μιας πληθυσμιακής ομάδας (ή μήπως γενιάς;) που πήρε λάθος αποφάσεις και ουσιαστικά δεν «έζησε». Το χάσμα του χρόνου είναι αυτό που τελικά θα «κάψει» τον Κωστή περισσότερο και από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου και το «Suntan» δεν μπαίνει στη λογική προστασίας, αλλά της επικίνδυνης έκθεσης.
Όταν ο Κωστής γνωρίσει μία φιλήδονη ομάδα multi culti νεαρών τουριστών του νησιού, θα προσπαθήσει άκομψα να βρει τα σημεία επαφής που θα τον αναζωογονήσουν. Μέσα από την παρέα θα ερωτευθεί την Άννα (Έλλη Τρίγγου) και θα επιλέξει να ζήσει ετεροχρονισμένα μία άβολη ψευδαίσθηση επενδύοντας σε έναν ανύπαρκτο κοινό τόπο. Ο ατελέσφορος έρωτας είναι η τελευταία του ευκαιρία να άρει τη ματαίωση μιας ζωής.
Ο Παπαδημητρόπουλος συντάσει τις συγκρούσεις των δυο κόσμων μέσα από τη ραστώνη της μέρας και την έξαρση της νύχτας, το πλαδαρό, λευκό σώμα του Κωστή σε αντίθεση με τα σφριγηλά, σταρένια κορμιά των νεαρών, την αυθεντικότητα των κωμικών σκηνών με το απροσδόκητο, ψυχολογικό θρίλερ. Η κινηματογράφιση των απενοχοποιημένων γυμνών σωμάτων (και το «Suntan» έχει πολλά) δεν γίνεται επουδενί ηδονοβλεπτικά. Η ψυχοπαθολογική γύμνια του Κωστή όταν απενδύεται την συμπαθητική του βιτρίνα είναι περισσότερο σοκαριστική.
Ο Μάκης Παπαδημητρίου με τόλμη και ερμηνευτική γενναιότητα ενσαρκώνει ιδανικά τον Κωστή. Το πρόσωπό του είναι δεδομένο πως κερδίζει άμεσα τον θεατή και ξεπερνά τον σκόπελο της αυτολύπησης. Έχει την ικανότητα να αντλεί τη συμπόνοια ακόμα κι όταν ο χαρακτήρας του φτάνει στα άκρα. Στο φινάλε ελέγχει με σπαρακτική συγκίνηση την φωνή και την κινησιολογία του Κωστή όταν συνειδητοποιεί θρηνητικά τις πράξεις του. Μαζί του η φωτογενής Έλλη Τρίγγου φέρει τη γνησιότητα της νεανικής γλώσσας (λεκτικά και σωματικά) με σαγηνευτικά αποτελέσματα και σε πλήρη συντονισμό με το υπόλοιπο καστ που συμπληρώνει την προσεγμένη παραγωγή.
Το «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου είναι ένας ηδονιστικός, κινηματογραφικός, καλοκαιρινός προορισμός που παρασύρει με θάρρος τον θεατή σε μία μεθοδευμένη δίνη σκοτεινών επιθυμιών που αφήνουν κυριολεκτικά το στίγμα τους. Ανάμεσα στα λαμπερά νιάτα παρατηρεί τον ετερόφωτο, ανυπεράσπιστο μεσήλικα που άφησε τον χρόνο να περάσει και στο φινάλε του επιτρέπει να «επουλώσει τις πληγές». Ξέφρενο, ορμητικό, άτακτο και σέξι, το «Suntan» είναι μία «καυτή» ταινία, όπως ο τίτλος της. Κολυμπήστε χωρίς προφυλάξεις.
