TAINIA: Το Μερίδιο των Αγγέλων

Όταν ο Ρόνι, ένας νεαρός από τη Γλασκόβη, αγκαλιάζει για πρώτη φορά το νεογέννητο γιο του Λουκ, ορκίζεται να του εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή από τη δική του. Τα πράγματα όμως είναι δύσκολα, καθώς ο νεοφώτιστος πατέρας, εκτός από καταδικασμένος σε 300 ώρες κοινωνικής εργασίας για διάφορες αξιόποινες πράξεις, είναι και άνεργος. 
 

Εκεί που νομίζει πως είναι εντελώς άχρηστος, για καλή του τύχη  ανακαλύπτει ότι διαθέτει μια χαρισματική όσφρηση που του επιτρέπει να διακρίνει την υφή και τα αρώματα του ουίσκι κι έτσι του δίνεται η ευκαιρία που ζητούσε για να αλλάξει τη ζωή του.  
 

Ο πάντα πολιτικοποιημένος δημιουργός ασχολείται για μια ακόμη φορά με τις μη προνομιούχες τάξεις, τις εργατικές συνοικίες, τους ανθρώπους που φλερτάρουν με το περιθώριο και την αποτυχία. Αυτή τη φορά, σε αντίθεση με τις προηγούμενες δουλειές, επιλέγει να το κάνει με έναν πιο ανάλαφρο τρόπο. Μέσα από την κωμική οδό σχολιάζει πολύ επιτυχημένα, όπως και στο κοινωνικό δράμα, την ανεργία, την οικονομική κρίση, την απελπισία και την οργή που βιώνει και νιώθει το μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών της Μεγάλης Βρετανίας και όχι μόνο. Το φοβερό είναι πως καταφέρνει να το κάνει διατηρώντας την ποιότητα του κινηματογραφικού ρεαλισμού του. 
 

Στον τίτλο της ταινίας κρύβεται όλη η αλήθεια και το νόημά της. «Μερίδιο των Αγγέλων» στην απόσταξη του ουίσκι οι ειδικοί λένε εκείνο το 2% που εξατμίζεται από το βαρέλι κάθε χρόνο. Ο σκηνοθέτης πάνω σε αυτό φτιάχνει μια πετυχημένη αλληγορία για το πώς το βαρέλι του μεθυσμένου καπιταλιστικού κόσμου αφήνει τα λίγα για τους πολλούς. 

Επιπλέον οι σωστές ερμηνείες των ηθοποιών -κάποιοι από αυτούς είναι ερασιτέχνες-, το χιούμορ που δεν γίνεται μίζερο, η  ταιριαστή αφήγηση και η δράση διατηρούν το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τέλος. Όλα αυτά ακόμα και αν μας λείπει ο Κεν Λόουτς των φιλμ Ο Άνεμος που Κουνούσε το Χορτάρι και Γη και Ελευθερία.