Για τον Λοχία Άνταμ Σούμαν (Μάιλς Τέλερ, Χωρίς Μέτρο) – και πολλούς άλλους στρατιώτες σαν κι αυτόν – το να αφήσει πίσω του τον πόλεμο στο Ιράκ ήταν φαίνομενικά απλό: χρειαζόταν απλά να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο. Ο επαναπατρισμός του και η επιστροφή στην αγκαλιά των αγαπημένων του προσώπων, όμως, θα αποδεικνύονταν απλά το πρώτο βήμα στο μακρύ, κοπιαστικό ταξίδι της πραγματικής επιστροφής στην καθημερινή ζωή.
Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου Ντέιβιντ Φίνκελ, το «Thank You for Your Service» ακολουθεί μία ομάδα Αμερικανών στρατιωτών που επιστρέφουν από το Ιράκ, οι οποίοι πασχίζουν να ενσωματωθούν και πάλι στην καθημερινή τους ζωή και στις οικογένειές τους, ενόσω βιώνουν τις μνήμες ενός πολέμου που απειλεί να τους καταστρέψει πολύ μετά τη φυγή τους από το πεδιο μάχης.
Ο συγγραφέας θυμάται, «Μία μέρα, κατά τη διάρκεια μίας ήσυχης περιόδου, ρωτούσα τριγύρω: ‘Ποιος είναι σπουδαίος στρατιώτης; Ποιον πρέπει να γνωρίσω;’ Κάποιος είπε, ‘Πρέπει να μιλήσεις με τον Σούμαν, είναι ο καλύτερός μας’. Πέρασαν δύο εβδομάδες πριν βρω την ευκαιρία να του συστηθώ – κι αυτός ο σπουδαίος στρατιώτης ήταν ένας πολύ λεπτός, κοκκαλιάρης άνδρας με στοιχειωμένο βλέμμα, που καθόταν μόνος στο κρεβάτι του. Όπως αποδείχτηκε, ο μεγάλος Σούμαν -μετά από δυόμισι αποστολές στο Ιράκ και 1000 μέρες μάχης- είχε φτάσει στα όριά του. Απλά δεν άντεχε να βρίσκεται άλλο στον πόλεμο, και έφευγε από το στρατόπεδο εκείνη την ημέρα. Τότε ήταν που πραγματικά γνώρισα τον Άνταμ.»
Ο Τζέισον Χολ πέρασε δύο χρόνια προσπαθώντας να ενσωματώσει την πολυεπίπεδη αυτή δουλειά σε ένα σενάριο, προσθέτοντας κάποια ζητούμενα: «Αυτό που έγραψε ο Ντέιβιντ, έμοιαζε με ποιητική δημοσιογραφία -ακολουθούσε αυτούς τους τύπους για 18 μήνες, ζούσε μαζί τους στο σπίτι τους και κατέγραψε τις πιο προσωπικές τους στιγμές. Ο στόχος μου ήταν να καταφέρω το ίδιο, αλλά κινηματογράφικα -να φτάσω όσο πιο βαθιά μπορέσω, δίνοντας μία εικόνα από τις ζωές τους. Ήθελα να δώσω στο κοινό μία ωμή ματιά από έναν κόσμο που δεν είχαν ξαναδεί. Το σινεμά έχει αυτή την ικανότητα, να δημιουργεί κατανόηση και να γεφυρώνει τα κενά όπως κανένα άλλο μέσο».
Τι διαφοροποιεί, όμως, το «Thank You for Your Service» από τις άλλες ταινίες με παρόμοια θεματική; «Οι στρατιώτες γυρίζουν στην πατρίδα και βλέπουν το Χόλιγουντ να μετατρέπει τις εμπειρίες τους σε εισιτήρια και ποπκόρν. Πρέπει να υπάρχει ένα επίπεδο σεβασμού σε εκτίμηση αυτών που έκαναν και θυσίασαν. Εμείς δεν το αντιμετωπίσαμε ως διασκέδαση: το αντιμετωπίσαμε σα να είχαμε στα χέρια μας τη ζωή ενός ανθρώπου», σχολιάζει ο σκηνοθέτης.
