Το είδος της ταινίας που σκαρφίζονται εκ του ασφαλούς προνομιούχα και παραισθητικά μυαλά προκειμένου να πείσουν αυτάρεσκα τον εαυτό τους ότι έχουν κοινωνικές ευαισθησίες και φροντίζουν να τις επιδεικνύουν μέσω της τέχνης, η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του Σον Πεν πραγματοποιεί πλείστες αφέλειες και ατασθαλίες στο όνομα των καλών προθέσεων και μιας ενοχλητικά εφησυχαστικής αντίληψης που καμώνεται ότι με το να γυρίζει κανείς ένα ουμανιστικών προθέσεων φιλμ σημαίνει ότι σώζει και τον κόσμο.
Επώδυνα άστοχη και επιπόλαια, με έναν ιδιαίτερα άτσαλο συνδυασμό ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος και ρομαντικού δράματος, στον οποίο το πρώτο εκτοπίζει με αυθάδεια το δεύτερο, και τους (αχρείαστα) φωτογενείς Σαρλίζ Θερόν και Χαβιέ Μπαρδέμ να ερωτεύονται παράφορα (αν και χωρίς ίχνος χημείας μεταξύ τους) με φόντο μια τυραννισμένη Αφρική σε εμφύλιο σπαραγμό, το «The Last Face» και η συγκαταβατικής, διαφημιστικής αισθητικής προσέγγισή του στις αντίξοες πραγματικότητες του Τρίτου Κόσμου είναι άξια αποδοκιμασίας.
Το είδος της ταινίας που σκαρφίζονται εκ του ασφαλούς προνομιούχα και παραισθητικά μυαλά προκειμένου να πείσουν αυτάρεσκα τον εαυτό τους ότι έχουν κοινωνικές ευαισθησίες και φροντίζουν να τις επιδεικνύουν μέσω της τέχνης.
Τίποτα δεν λειτουργεί στην ταινία. Όλα μοιάζουν να έχουν υπολογιστεί λάθος. Από το πομπώδες ύφος και τις ανεκδιήγητες ατάκες που οι ηθοποιοί καλούνται να υπερασπιστούν σε βάρος της καλής τους φήμης, το πέρα από τα όρια του μελοδραματικού και του εκβιαστικού σενάριο και τη σκηνοθεσία που ενίοτε δίνει την εντύπωση ότι συγκεντρώνει πλάνα για λογαριασμό κάποιας τουριστικής καμπάνιας μέχρι τον ολότελα απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο ο Πεν μονίμως θυματοποιεί και αντιμετωπίζει με λύπηση οποιονδήποτε μαύρο ήρωα συλλάβει η κάμερά του, ή προσπαθεί να πείσει ότι μια ερωτική ατυχία μεταξύ δυο όμορφων λευκών είναι εξίσου βαρύνουσα με τα βάσανα ενός ολόκληρου λαού, το «Last Face» κερδίζει δικαιωματικά τον χαρακτηρισμό του ανοσιουργήματος που καλό θα ήταν να περάσει γοργά και με συνοπτικές διαδικασίες στη λήθη. Όχι να κυκλοφορεί στις αίθουσες και ατυχείς άνθρωποι να πληρώνουν εισιτήριο για να το δουν.
(Αξιολόγηση: 0,5/5)
