Έχοντας γεννηθεί στον Άρη, αποτέλεσμα μιας αναπάντεχης εγκυμοσύνης πριν την απογείωση του διαστημόπλοιου που έφερε την μητέρα του στον Κόκκινο Πλανήτη, ο 16χρονος Γκάρντνερ ταξιδεύει για πρώτη φορά στη Γη. Λαχταρά να γνωρίσει όλα τα θαύματα του πλανήτη, όμως οι γιατροί του τον αποτρέπουν από τις εξερευνήσεις του, καθώς τα όργανά του δεν αντιδρούν καλά στην γήινη ατμόσφαιρα. Επιθυμώντας διακαώς να βρει τον πατέρα του, ο Γκάρντνερ θα αποδράσει για να αποκαλύψει το μυστήριο της γέννησής του και για να βρει το πού ανήκει στο σύμπαν.
Ο βραβευμένος τηλεοπτικός συντάκτης και συγγραφέας, Στιούαρτ Σιλ, πάλευε πολλά χρόνια με την ιδέα της ανάγκης των ανθρώπων να νιώθουν συνδεδεμένοι, αγαπητοί, ότι ανήκουν κάπου. Ο Σιλ παρουσίασε την ιδέα του στον παραγωγό Ρίτσαρντ Μπάρτον Λιούις το 2006 και μαζί ξεκίνησαν να γράφουν ένα σενάριο σχετικά με το πώς είναι να έχει γεννηθεί κάποιος στον Άρη αλλά και την ιδέα του τι σημαίνει ακριβώς να είσαι άνθρωπος. Ο Λιούις λέει ότι η ιστορία τους ακολουθούσε τη ζωή ενός αγοριού που ήρθε στη Γη και θέλει να γίνει άνθρωπος αλλά το σώμα του γρήγορα αρχίζει να τον προδίδει.
Όταν ο Λιούις αποφάσισε να έρθει σε επαφή με ειδικούς από τη NASA για τα διαστημικά προγράμματα και να τους εξηγήσει την ιδέα για το σενάριο, σχετικά με το αν μπορεί μία γυναίκα αστροναύτης να μείνει έγκυος και να γεννήσει στο διάστημα, οι επιστήμονες έμειναν άφωνοι. «Πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο και δεν είμαστε καθόλου προετοιμασμένοι. Δεν είμαστε προετοιμασμένοι για μια γυναίκα που θα γεννήσει στο διάστημα. Η μηδέν βαρύτητα δεν έχουμε ιδέα πώς μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη ενός εμβρύου», σχολίασε ο ειδικός της NASA.
Σύντομα, στην παρέα προστέθηκε ο σεναριογράφος Άλαν Λεμπ, ο οποίος έδωσε την απαραίτητη ώθηση στο σενάριο κι έτσι οριστικοποιήθηκε η ιστορία του 16χρονου Γκάρντνερ. Ο Λεμπ λέει ότι ο ίδιος και ο Λιούις δούλεψαν πολύ καιρό την υπόθεση της ιστορίας. «Ο Ρίτσαρντ ήταν πολύ δεμένος με οτιδήποτε επιστημονικό, και ήθελε η υπόθεση να είναι άρρητα δεμένη με την πραγματικότητα. Από την άλλη, εγώ το καταλάβαινα μεν αυτό, αλλά ήθελα να υπάρχει και το ποιητικό, ανθρώπινο στοιχείο του πρωταγωνιστή που προσπαθεί να έρθει σε επαφή με την αληθινή του φύση».
Τέλος, ο σκηνοθέτης Πίτερ Τσέλσομ ήρθε ως καταλυτικό στοιχείο, για να προσθέσει μία νότα χιούμορ και συναισθήματος. Αν και μέχρι τότε δεν είχε σκηνοθετήσει ταινίες αντίστοιχου περιεχομένου, ο Τσέλσομ κατάφερε να ανεβάσει την υπόθεση σε πιο βαθιά επίπεδα. «Η ταινία δεν είναι μία ακόμη ιστορία αγάπης στο διάστημα, ή μία επική διαστημική περιπέτεια. Είναι μια πραγματική ιστορία του πώς είναι να επιθυμεί κανείς διακαώς να έρθει σε επαφή με την ανθρώπινη φύση του. Ο Τσέλσομ κατάφερε να πετύχει σκηνοθετικά ακριβώς αυτό», επισημαίνει ο Λεμπ.
