Επτά χρόνια μετά την εξαφάνιση του εκκεντρικού εξερευνητή Ρίτσαρντ Κροφτ (Ντόμινικ Γουέστ), η 21χρονη Λάρα Κροφτ (Αλίσια Βικάντερ) ζει μακριά από τις ανέσεις που θα μπορούσε να έχει, αρνούμενη να κληρονομήσει την αυτοκρατορία του πατέρα της και κατά συνέπεια να αποδεχτεί τον θάνατό του. Ένα κρίσιμο στοιχείο όμως θα την κινητοποιήσει να αναζητήσει τα ίχνη του, τα τελευταία εκ των οποίων εντοπίζονται σε έναν μυστηριώδη τύμβο σε κάποιο μυθικό νησί στα ανοιχτά της Ιαπωνίας. Η εξαιρετικά επικίνδυνη περιπέτεια που ξανοίγεται μπροστά της θα είναι το πρώτο βήμα ώστε να γίνει η Tomb Raider που όλοι ξέρουμε.
Η βραβευμένη με Όσκαρ Αλίσια Βικάντερ («Το Κορίτσι από τη Δανία»), επαναλανσάρει στη μεγάλη οθόνη τη Λάρα Κροφτ, την ατρόμητη αρχαιολόγο του επιτυχημένης σειράς βιντεοπαιχνιδιών «Tomb Raider». Και η αλήθεια είναι ότι, παρά τις όποιες δικαιολογημένες επιφυλάξεις συνοδεύουν συνήθως τα διάφορα κινηματογραφικά reboot, η κατά Βικάντερ Λάρα Κροφτ αποδεικνύεται σαφώς πιο ενδιαφέρουσα από την εκδοχή που γνωρίσαμε στις ταινίες του 2001 και του 2003 με πρωταγωνίστρια την Αντζελίνα Τζολί.
… όσοι κρατούσαν μικρό καλάθι στις συγκρίσεις μεταξύ Τζολί και Βικάντερ από τον καιρό που είχε ανακοινωθεί η συγκεκριμένη παραγωγή, ίσως έρθουν τώρα να αναθεωρήσουν, δικαιώνοντας αυτή τη ριψοκίνδυνη, ”εμπορική” επιλογή της 28χρονης σταρ από το Γκέτεμποργκ.
Ο ανερχόμενος Νορβηγός Ροθ Ούθαγκ του «Κύματος» (2016) κερδίζει το στοίχημα της πρώτης χολιγουντιανής απόπειρας με ένα φιλμ δράσης που είναι διασκεδαστικό, σεβόμενο τις video game καταβολές του υλικού που διαχειρίζεται, δίχως να τις καταχράται (τουλάχιστον για την περισσότερη ώρα). Κάτι που σημαίνει πως πατά πάνω στη μυθολογία του παιχνιδιού, με σκηνές και αναφορές που βασίζονται σε αυτό, αποφεύγοντας τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί το αποτέλεσμα παιδικό ή ενοχλητικά απλουστευτικό.
Ως προς αυτό συμβάλλει καταλυτικά η Σουηδή σταρ, αφού η Βικάντερ στέκει σε ύφος και δυναμική όσο μετρημένη χρειάζεται, δίνοντάς μας μια Λάρα Κροφτ που δεν είναι απλά μια μηχανή επίλυσης γρίφων ή μια ψυχρά παράτολμη ηρωίδα, αλλά μια νεαρή κοπέλα που ακόμα χτίζεται και που ως χαρακτήρας ταινίας χολιγουντιανής δράσης, της «επιτρέπεται» να αναπτύξει ένα κάποιο ελάχιστο βάθος. Τελικά, όσοι κρατούσαν μικρό καλάθι στις συγκρίσεις μεταξύ Τζολί και Βικάντερ από τον καιρό που είχε ανακοινωθεί η συγκεκριμένη παραγωγή, ίσως έρθουν τώρα να αναθεωρήσουν, δικαιώνοντας αυτή τη ριψοκίνδυνη, «εμπορική» επιλογή της ταλαντούχας 28χρονης Σουηδής από το Γκέτεμποργκ που πρωτοσυστήθηκε στο ευρύ κοινό με τα «Ex Machina» και «Testament of Youth».
Εκεί που λες ότι οι εντυπώσεις για το «Tomb Raider» οδεύουν ολοταχώς ώστε να μετριαστούν σημαντικά, στα σημεία δηλαδή όπου εμφανίζει γνωστές παθογένειες του είδους με τους αστεία αναλώσιμους κακούς και το ξερά σκηνοθετημένο τρεχαλητό που θυμίζει «Maze Runner», εμφανίζονται ευεργετικά κάπου κάπου ψήγματα ενός Ιντιάνα Τζόουνς, μια αναφορά που άλλωστε και το ίδιο το παιχνίδι διαθέτει. Επίσης, μια συνηθισμένη παγίδα που καλώς αποφεύγει η ταινία είναι η οι άσκοπες, αλεπάλληλες ανατροπές. Επί της ουσίας, μία και καλή είναι αυτή που μας περιμένει εδώ, εκείνη που δίνει στη νεαρή Κροφτ ένα ακόμα touch εσωτερικής σύγκρουσης, μια αναμενόμενη υποσχετική για τη δεδομένη κινηματογραφική συνέχεια και βέβαια τη δέσμευση για έναν μεγαλύτερο ρόλο για την Κρίστιν Σκοτ Τόμας, η οποία εδώ εμφανίζεται (δυστυχώς) μονάχα ως «προσεχώς».
Ακόμα και έτσι όμως, το «Tomb Raider» δε θα απογοητεύσει όσους το διαλέξουν για αυτό που είναι: μια ταινία δράσης που επιχειρεί να μας ξανασυστήσει κινηματογραφικά ένα ήδη επιτυχημένο franchise, με όχημα μία ταλαντούχα και εξαιρετικά φωτογενή πρωταγωνίστρια.
