Όσα βήματα μπροστά κι αν κάνουμε ως κοινωνία, όσο “woke” και να προσπαθούμε να γίνουμε, υπάρχει ένας κλάδος που, διαχρονικά, κουβαλά ένα στίγμα, που, στερεοτυπικά, θεωρούμε ότι τον τυλίγει ένα σκοτάδι. Είναι ο κλάδος της σεξεργασίας. Τα σεξεγαρζόμενα άτομα εξακολουθούν να περιθωριοποιούνται, να φέρουν το στίγμα για την επιλογή του επαγγέλματός τους και να βιώνουν τη μοναξιά.
Αυτό προσπαθεί να αλλάξει εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο το Δίκτυο Ενδυνάμωσης Σεξεργαζομένων, ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο το οποίο βασίζεται στους πυλώνες της διεκδίκησης των δικαιωμάτων των σεξεργαζομένων, αλλά και την ενδυνάμωσή τους. Μέσω αυτού, γνωρίσαμε τη Βαλέρια, σεξεργάτρια που απασχολείται στον τομέα του stripping, αλλά και ως συνοδός.
Η Βαλέρια πιστεύει ότι σε όλα τα επαγγέλματα είναι αναγκαία η υποστήριξη, η κατανόηση, η συναδελφικότητα και η αλληλεγγύη, αφού σε όλα υπάρχουν προβλήματα και δυσκολίες που θέλεις να μοιραστείς. Στην εργασία στο σεξ όμως, σημειώνει, αυτή η ανάγκη είναι μεγαλύτερη. “Δύσκολα βρίσκεις ανθρώπους που να μπορείς να μιλήσεις άνετα, χωρίς ντροπές, για τη δουλειά σου. Όμως όταν συμβαίνει, είναι πολύ όμορφο και ανακουφιστικό”, προσθέτει η ίδια. Το Δίκτυο Ενδυνάμωσης Σεξεργαζομένων είναι ένας από τους χώρους όπου μπορεί να βρει ακριβώς αυτούς τους ανθρώπους. “Από την πρώτη στιγμή αισθάνθηκα ότι είναι ένα safe place όπου μπορώ να μοιραστώ ό,τι θέλω χωρίς τον κίνδυνο του slutshaming. Επίσης, το να μιλάς με συναδέλφους βοηθάει πολύ. Στο ΔΕΣ, έχω πάρει κι έχω δώσει συμβουλές, κάνουμε παρέα, βγαίνουμε έξω για ποτό και καφέ. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ, από το να είμαι πιο ασφαλής και προστατευμένη στη δουλειά μου, μέχρι να νιώθω άνετα να μιλάω σε τρίτους γι’ αυτήν και να μην ντρέπομαι για την επιλογή μου να δουλέψω στο σεξ”.
Η αίσθηση του ανήκειν μπορεί να δώσει τεράστια δύναμη σε κάποιον που εργάζεται σε έναν τόσο δύσκολο και ταυτόχρονα στιγματισμένο κλάδο, όπως αυτόν του σεξ, δεν είναι όμως αρκετή. Η κοινωνική, αλλά και η πολιτική αλληλεγγύη είναι απαραίτητες όχι μόνο για την άρση του στίγματος, αλλά και της γενικότερης ανασφάλειας που συνοδεύει ένα τέτοιο επάγγελμα. Η Βαλέρια, που θεωρεί ότι στην Ελλάδα η σεξεργασία ρυθμίζεται από απαρχαιωμένους νόμους που ούτε καλύπτουν τις ανάγκες των σεξεργαζομένων, ούτε τους προστατεύουν, λέει κάτι πολύ συγκεκριμένο, που κάνει το στομάχι να σφίγγεται: “Δύσκολα θα πήγαινα να καταγγείλω κάτι στην αστυνομία, αν χρειαζόταν, γιατί βαθιά μέσα μου ξέρω πως δεν θα έβρισκα την υποστήριξη και την κατανόηση που θα ήθελα από τους αρμόδιους φορείς. Οι πολιτικοί επιλέγουν να εθελοτυφλούν και να μην ασχολούνται με την κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας. Αυτό είναι μάλλον σκοταδισμός, αλλά είναι η πικρή αλήθεια. Το ευχάριστο είναι ότι, σιγά σιγά, βλέπω πως ολοένα και περισσότερος κόσμος αρχίζει να ενημερώνεται και να σπάει τα ταμπού που μπλέκουν τη γυναικεία σεξουαλικότητα με τη σεξεργασία. Δεν ζούμε πια στην εποχή που η γυναικεία σεξουαλικότητα ήταν αποκλειστικά συνδεδεμένη με τη μητρότητα και κατά κάποιον τρόπο θα έλεγα ότι ο αποστιγματισμός της σεξεργασίας σχετίζεται με τη σεξουαλική επελευθέρωση όχι μόνο των σεξεργατριών, αλλά όλων των γυναικών και όλων των ανθρώπων”.
Παρ’ όλα αυτά, η Βαλέρια εντοπίζει ακόμη ψήγματα εσωτερικευμένου μισογυνισμού στην κοινωνία, γι’ αυτό και στην ερώτηση αν έχει λάβει την απαραίτητη στήριξη και αλληλεγγύη από άλλες γυναίκες που δεν κάνουν το επάγγελμά της, αν έχει νιώσει ασφάλεια δίπλα τους, απαντά ότι, δυστυχώς, μια γυναίκα που μιλά ανοιχτά για τις σεξουαλικές της επιθυμίες ή έχει έντονη σεξουαλική δραστηριότητα, ακόμη κρίνεται γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται με επίθετα που διαιωνίζουν το στίγμα γύρω από τη σεξεργασία. “Η σεμνή, η ηθική, η καλή, η σωστή εναντίον της τσούλας, της ανήθικης κ.λπ. Ακούω γυναίκες να δικαιολογούν άντρες βιαστές. Αυτό δεν βοηθάει καμία μας. Μόνο την πατριαρχία βοηθάει. Πιστεύω πως όλες οι γυναίκες, cis/τρανς, σεξεργάτριες ή μη, θα πρέπει να ακούμε και να στεκόμαστε δίπλα η μία στην άλλη και να παραμένουμε ενωμένες στον αγώνα κατά του μισογυνισμού, του σεξισμού, της πατριαρχίας, της κουλτούρας του βιασμού και οποιασδήποτε άλλης μορφής βίας κατά των γυναικών”.
