Πριν αρκετά χρόνια, η ερώτηση «υπάρχουν παιδιά που ασχολούνται με την άθληση συστηματικά;» θα προκαλούσε ακατάσχετα γέλια. Γιατί τα παιδιά συνήθιζαν τότε να εξαντλούν την ενεργητικότητά τους στις αλάνες και στα χωμάτινα γήπεδα, με ελάχιστες ίσως εξαιρέσεις. Αργότερα οι γονείς έμαθαν για τα οφέλη της συστηματικής άθλησης και φρόντισαν να τα εντάξουν σε αθλητικά σωματεία. Ήταν η εποχή που η μικρή οθόνη εισέβαλε στα σπίτια μας. Οι μαγικές εικόνες από τους Ολυμπιακούς Aγώνες, τα Παγκόσμια κύπελλα ποδοσφαίρου και τις πολλές άλλες διοργανώσεις έπλαθαν όνειρα, κανόνιζαν καταστάσεις, προσδιόριζαν καινούργιες επιλογές.
Μετά την επιτυχία της Βούλας Πατουλίδου στην Βαρκελώνη, πολλοί γονείς έστειλαν τα παιδιά τους στο στίβο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα με αφορμή τις εμφανίσεις της Μαρίας Σάκκαρη και του Στέφανου Τσιτσιπά. Ποιος δεν θα ήθελε να ζήσει στιγμές, όμοιες με αυτές που χαρίζουν ο Λευτέρης Πετρούνιας στους κρίκους και η Κατερίνα Στεφανίδη στο επί κοντώ;
Eίναι πια γνωστές οι ευεργετικές συνέπειες της συστηματικής άθλησης στον παιδικό οργανισμό. Η καρδιά ανακαλύπτει το φυσιολογικό της ρυθμό, οι πνεύμονες αποδίδουν καλύτερα αντλώντας περισσότερο οξυγόνο, τιθασεύεται αποφασιστικά η τάση για παχυσαρκία, το έντερο λειτουργεί κανονικά. Βελτιώνεται, εξάλλου, η αερόβια ικανότητα, πληθαίνουν οι αμυντικοί μηχανισμοί απέναντι στα μικρόβια, οικοδομείται σταδιακά ένας ανθεκτικός, στις ολοένα και μεγαλύτερες φορτίσεις, σκελετός. Σήμερα, τα παιδιά δραστηριοποιούνται ομαδικά και αισθάνονται κάτι μοναδικό: ότι ανήκουν σε μια οικογένεια, στην αθλητική κοινότητα!
Όλες οι απαντήσεις για τη σχέση των παιδιών με την άθληση
#1 Ποιες είναι οι κυριότερες αθλητικές κακώσεις στα παιδιά;
Η συχνότητα και η βαρύτητα των κακώσεων αυξάνουν με την ηλικία και την ανάπτυξη της ήβης. Σχετίζονται με την ταχύτητα, τη δύναμη και την ένταση του ανταγωνισμού. Οι περισσότερες μυοσκελετικές κακώσεις στα αθλούμενα παιδιά αφορούν διαστρέμματα, διατάσεις συνδέσμων και μυϊκές θλάσεις από άμεση πλήξη. Το ιστορικό δεν είναι πάντοτε σαφές. Η κλινική εικόνα δεν είναι συχνά ξεκάθαρη. Σπάνια το οίδημα, η παραμόρφωση, η αδυναμία συνέχισης της άθλησης, η χωλότητα, η εμπλοκή μιας άρθρωσης, ή το αίσθημα υποχώρησης (giving way), συνυπάρχουν για να μπορέσουν με ασφάλεια να οδηγήσουν στη σωστή διάγνωση.
#2 Υπάρχουν κακώσεις από καταπόνηση;
Μια μεγάλη κατηγορία αθλητικών κακώσεων οφείλονται σε επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς, οι οποίοι αθροιστικά υπερβαίνουν τις επανορθωτικές ικανότητες του οργανισμού. Παρόμοιες «κακώσεις από υπέρχρηση» εμφανίζονται σε μύες, τένοντες, ορογόνους θυλάκους και χόνδρους. Λαμβάνουν χώρα σε όλα τα αθλήματα, αλλά είναι συχνότερες σε εκείνα που απαιτούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις, όπως το τρέξιμο, η κολύμβηση, η αντισφαίριση και η ενόργανη γυμναστική.
Διάβασε τις απαντήσεις στα υπόλοιπα ερωτήματα για την άθληση των παιδιών στο runnermagazine.gr
