H Κατερίνα Ασημακοπούλου ασχολείται αγωνιστικά με το τρέξιμο από το 1998. Πτυχιούχος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, αποτέλεσε μέλος της εθνικής ομάδας για πάνω από 12 χρόνια. Το μεγάλο της πάθος; Ο Mαραθώνιος. Η ίδια πλέον συμμετέχει σε αγώνες δρόμου, κυρίως στο αγώνισμα του Ημιμαραθώνιου και Μαραθώνιου και τα τελευταία τρία χρόνια είναι πανελληνιονίκης στον Ημιμαραθώνιο με ατομικό ρεκόρ 1:18:34, ενώ τόσο στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας το 2019 όσο και το 2021 κατέκτησε την 2η θέση.
Ίσως να σκέφτεσαι πόσο δύσκολο είναι όλο αυτό, πόσες θυσίες χρειάστηκε και ότι δεν θα μπορούσες ποτέ να τα καταφέρεις. Η Κατερίνα όμως καταρρίπτει όλες αυτές τις σκέψεις μέσα από την κουβέντα μας. «Αγάπη και θυσία δεν πάνε μαζί», λέει. Εξάλλου, ο αθλητισμός δεν αναγνωρίζει ούτε φύλο, ούτε ηλικία.
Με αφορμή το ELLE RUN στις 11 Σεπτεμβρίου, μιλήσαμε, λοιπόν, με τη μαραθωνοδρόμο Κατερίνα Ασημακοπούλου σε μία συνέντευξη που σίγουρα θα σε εμπνεύσει να ξεκινήσεις το τρέξιμο!
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με ένα τόσο απαιτητικό άθλημα όσο ο Μαραθώνιος;
Η επιθυμία να τρέξω Μαραθώνιο χρονολογείται γύρω στο 2008, όταν ακόμα έτρεχα πιο μικρές αποστάσεις (5 και 10 χλμ) εντός σταδίου. Ένας τραυματισμός και η απόφαση μου να απέχω αγωνιστικά τα δέκα χρόνια που ακολούθησαν, δεν καταλάγιασαν αυτή μου την επιθυμία και το 2018, ύστερα κι από παρότρυνση του προπονητή μου, Νίκου Πολιά, έτρεξα τον πρώτο μου Μαραθώνιο.
Τι αγαπάτε περισσότερο σε αυτό;
Πρόκειται για ένα αγώνισμα καθαρά εγκεφαλικό. Εμένα που είμαι ένα άτομο αρκετά παρορμητικό, με αναγκάζει να εξασκώ στοιχεία του χαρακτήρα μου, όπως η υπομονή και η ψυχραιμία, που απαιτούνται σε μεγάλο βαθμό σε έναν αγώνα Μαραθώνιου κι αυτό είναι κάτι που με ιντριγκάρει!
Φαντάζομαι ακολουθείτε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής και προπόνησης για να
αντεπεξέλθετε. Ποιά είναι τα κύρια σημεία του;
Ναι, ακολουθώ ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής στο οποίο δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ποσότητα υδατανθράκων και υγρών, λόγω της μεγάλης κατανάλωσης τους τόσο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας όσο και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Σημαντική, βέβαια, είναι και η λήψη πρωτεϊνών για σωστή αποκατάσταση όσο και φρούτων και λαχανικών για την πρόσληψη βιταμινών, ιχνοστοιχείων, κλπ.
Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που χρειάστηκε να κάνετε για να ακολουθήσετε αυτό που
αγαπάτε;
Αγάπη και θυσία δεν πάνε μαζί! Ό, τι κι αν έχει χρειαστεί να κάνω όλα αυτά τα χρόνια για να καταφέρω να σταθώ στην εκκίνηση ενός αγώνα έχει γίνει συνειδητά και με μεγάλη χαρά. Ακόμα κι όταν η κούραση είναι μεγάλη, ξέρω πως θα έρθει η στιγμή του τερματισμού και οι κόποι μου θα ανταμειφθούν. Κι αν το αποτέλεσμα ενός αγώνα δεν είναι το επιθυμητό, δε ξεχνάω πως το «ταξίδι» πολλές φορές είναι σημαντικότερο από τον «προορισμό».
Πώς νιώθει κάποιος την ώρα που περνά τη γραμμή του τερματισμού, έχοντας αφήσει πίσω
του 42,195 χιλιόμετρα.
Νομίζω πώς να τερματίζεις ένα αγώνα μαραθώνιου είναι από μόνο του ένα μεγάλο επίτευγμα. Συνήθως έχει προηγηθεί μια επίπονη προετοιμασία, πολλών ωρών και χιλιομέτρων, οπότε η ικανοποίηση είναι το πρώτο συναίσθημα που βιώνει κανείς. Αν όλα τα παραπάνω συνοδευτούν και με ένα προσωπικό ρεκόρ νομίζω τότε πως την ικανοποίηση, την ακολουθεί η χαρά και γιατί όχι, σε κάποιες περιπτώσεις και η ευτυχία!
Τι θα συμβουλεύατε τους ανθρώπους που θέλουν να ξεκινήσουν τώρα το τρέξιμο για πρώτη
φορά; Πόσος χρόνος προετοιμασίας χρειάζεται για να καταφέρουν να τρέξουν σε έναν
μαραθώνιο;
Σίγουρα όσο περισσότερο χρόνο έχει κανείς να προετοιμαστεί για κάτι τόσο δύσκολο, τόσο πιο έτοιμος είναι, αλλά και νιώθει. Αυτό βέβαια εξαρτάται κι από τη φυσική κατάσταση του κάθε ασκούμενου, τις καθημερινές του υποχρεώσεις, αλλά και τον χρόνο που θέλει ή μπορεί να διαθέσει.
Η «τριβή» με τις πολύωρες προπονήσεις, τα «long run» όπως ονομάζονται στη γλώσσα των δρομέων, είναι το κλειδί για να φτάσει κανείς όσο το δυνατόν πιο καλά προετοιμασμένος στον αγώνα.
Σε κάποιον που δεν έχει ξανά ασχοληθεί με το τρέξιμο ποτέ, θα πρότεινα να ξεκινήσει με έναν αγώνα μικρότερης απόστασης από αυτή του Μαραθώνιου και να δώσει στο σώμα του τον απαραίτητο χρόνο για να γίνουν οι προσαρμογές που απαιτούνται για να βελτιωθεί. Αυτό θα επιτευχθεί πιο γρήγορα και σωστά ακολουθώντας ένα πρόγραμμα κάποιου προπονητή που θα έχει την απαραίτητη εμπειρία.
Υπάρχει όριο ηλικίας για να ξεκινήσει κάποιος να αθλείται;
Ο αθλητισμός δεν αναγνωρίζει ούτε ηλικία, ούτε φύλο. Και πολύ καλά κάνει! Εξαρτάται από την επιθυμία και τη διάθεση του καθενός μας. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα που κατά καιρούς δημοσιοποιούνται και μας αφήνουν «άφωνους» με τα επιτεύγματα ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας.
Τι περιλαμβάνει μία σωστή προετοιμασία για τον αγώνα;
Η συστηματική προπόνηση είναι σαφώς το Α και το Ω για μια σωστή προετοιμασία. Το εβδομαδιαίο μου πρόγραμμα περιλαμβάνει 6 με 10 προπονήσεις, ανάλογα με την περίοδο. Προσπαθώ να καλύπτω αρκετά χιλιόμετρα περισσότερα από 100/εβδομάδα, αν και για τον Μαραθώνιο χρειάζονται αρκετά περισσότερα. Δυστυχώς διάφορες υποχρεώσεις (επαγγελματικές, κα.) δε μου το επιτρέπουν. Ανάμεσα σε αυτές περιλαμβάνονται 1 με 2 προπονήσεις ενδυνάμωσης την εβδομάδα ενώ, καθοριστικό ρόλο παίζουν τα long run, οι προπονήσεις δηλαδή μεγάλης διάρκειας, πάνω από δύο ώρες.
Για έναν ερασιτέχνη δρομέα, το αντίστοιχο πρόγραμμα, ιδανικά, πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον 3 προπονητικές ημέρες (με κενό μίας μέρας ενδιάμεσα). Καλό θα είναι σε μία από αυτές να πραγματοποιείται ένα τρέξιμο μεγαλύτερης διάρκειας (>1.5 ωρών), ενώ σε μία άλλη ήπια ενδυνάμωση βασικών μυϊκών ομάδων του σώματος. Η προσεγμένη διατροφή πλούσια σε υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, φρούτα και λαχανικά, όπως προαναφέραμε και η επαρκής ενυδάτωση, είναι κάτι που δεν πρέπει να παραλείπεται.
Τέλος, πολύ σημαντική είναι και η ξεκούραση μας! Όσο αντιφατικό κι αν ακούγεται, πολλές φορές η ξεκούραση είναι σημαντικότερη της προπόνησης. Ο καλός ύπνος είναι ιδιαίτερα ωφέλιμος για να μπορούμε να αποδίδουμε το μέγιστο σε κάθε μας προπόνηση. Καλό είναι να ακούμε το σώμα μας και να αποφεύγουμε τις υπερβολές!
Αλλάζει ο τρόπος που πρέπει να προπονούμαστε ανάλογα με την εποχή;
Ο καιρός είναι από τους βασικότερους παράγοντες που επηρεάζουν την προπόνηση μας και κατ’ επέκταση τον αγώνα μας.
Τους καλοκαιρινούς μήνες οι προπονήσεις καλό είναι να πραγματοποιούνται τις πρώτες πρωινές ώρες ή αργά το απόγευμα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την ενυδάτωση μας σε καμιά από τις δύο περιπτώσεις. Επειδή πολλοί από εμάς το διάστημα αυτό θα βρεθούμε σε νησιά ή σε μέρη κοντά σε θάλασσα, ίσως αντιμετωπίσουμε ημέρες με πολλή υγρασία ή αέρα. Προτείνεται τις ημέρες αυτές να ρίξουμε λίγο τον ρυθμό τρεξίματος μας, να τρέξουμε περισσότερο με την αίσθηση, παρά με το ρολόι μας.
Αντίθετα με το καλοκαίρι, το χειμώνα το σώμα επιζητά υψηλότερες θερμοκρασίες τις οποίες συναντάμε αργά το πρωί και το μεσημέρι. Αυτό που θα πρέπει να προσέξει κανείς στις χαμηλές θερμοκρασίες είναι ο ρυθμός στα πρώτα χιλιόμετρα της άσκησης, ο οποίος πρέπει να είναι αργός ώστε να δοθεί στο σώμα ο απαραίτητος χρόνος προθέρμανσης και να αποφευχθούν τυχόν τραυματισμοί.
Μία «παγίδα» του Χειμώνα είναι η αφυδάτωση. Λόγω του ότι δεν αισθανόμαστε έντονη δίψα, όπως το καλοκαίρι, ώστε να επιζητήσουμε άμεσα νερό ή ηλεκτρολύτες, μπορεί να αισθανθούμε απότομα έντονη κόπωση η οποία συχνά οφείλεται στην έλλειψη υγρών. Έτσι, καλό θα είναι ανά τακτά χρονικά διαστήματα να τροφοδοτούμε τον οργανισμό μας με κάποιο ισοτονικό ή νερό.
