«Ως γυναίκα σήμερα νιώθω περήφανη για όσα καταφέρνουμε καθημερινά και ταυτόχρονα νιώθω ευθύνη προς κάθε γυναίκα να παλέψω για ένα αύριο καλύτερο από το χθες που ζήσαμε εμείς. Ένα αύριο απαλλαγμένο από κοινωνικά στερεότυπα και νόρμες που θεωρούν ότι το φύλο ενός ανθρώπου καθορίζει, τελικά, τις δεξιότητες και τις δυνατότητές του.
Στον τομέα μου, στη ρομποτική, η γυναίκα αποτελούσε και αποτελεί μειονότητα, πόσο μάλλον όταν είναι και νέα σε ηλικία. Συνηθίζεις από νωρίς τα βλέμματα δυσπιστίας και προετοιμάζεσαι να απαντήσεις πολλές φορές σε ερωτήσεις όπως: “Θα κρατάς εσύ σημειώσεις από τη συνάντηση;”, “Θα πας εσύ για τις φωτοτυπίες;”, απλώς και μόνο επειδή τυχαίνει να είσαι η μόνη γυναίκα στο δωμάτιο. Απαιτείται δυναμισμός, πίστη στον εαυτό σου και, κυρίως, μια λέξη που πολλές φορές φοβόμαστε: “διεκδίκηση”, συνεχής. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε την παρουσία και τη θέση της γυναίκας στη ρομποτική. Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε και το ρομπότ της πατριαρχίας και των φυλετικών προκαταλήψεων.
Αν δούμε μια γυναίκα συνάδελφο να φοβάται να μιλήσει, να πει την άποψή της, γιατί η ίδια αποτελεί μειονότητα, ας είμαστε η φωνή που θα κάνει τη δική της να ακουστεί πιο δυνατά, ας είμαστε αυτές που θα την κρατήσουμε σε ένα παραπάτημα και δεν θα την αφήσουμε να πέσει. Κι αν, από την άλλη, δούμε μια σεξιστική συμπεριφορά, πρώτες εμείς να την καταδικάσουμε και να μη την αφήσουμε να επαναληφθεί. Πολλές φορές στη δουλειά μου ένιωσα απροστάτευτη και δίστασα να αναφέρω μια αδικία σε βάρος μου, καθώς δεν είχα υποστήριξη. Και, επίσης, είδα πώς είναι να απορρίπτεται μια ιδέα που είχες, αλλά όταν προτείνεται από έναν άντρα να γίνεται αμέσως δεκτή.
Παράλληλα θα πρέπει να ενθαρρύνουμε περισσότερες γυναίκες που τις ενδιαφέρουν οι Φυσικές Επιστήμες, η Τεχνολογία, η Επιστήμη των Μηχανικών και τα Μαθηματικά (STEM) να τις ακολουθήσουν, γιατί κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε μειονότητα. Ας αναδείξουμε τα πρότυπα που χρειάζονται τα νέα κορίτσια για να εμπνευστούν και ας τους δώσουμε τα αναγκαία εφόδια για να γνωρίσουν το αντικείμενό μας. Γιατί τα τελευταία χρόνια γνώρισα μικρά κορίτσια που δεν σκέφτονται καν το χώρο του STEM, αφού στο σχολείο και στις οικογένειες τους έμαθαν από νωρίς πως “τα κορίτσια δεν είναι καλά στα μαθηματικά”, ή “η ρομποτική είναι για τα αγόρια”. Γι’ αυτό και οι γονείς που θα στείλουν το αγόρι στη ρομποτική και το κορίτσι στο μπαλέτο, ή που θα πάρουν στο αγόρι εργαλεία και στο κορίτσι κούκλες, ας κάνουν ένα βήμα πίσω και ας δώσουν σε κάθε παιδί πληθώρα ερεθισμάτων για να διαλέξει τι πραγματικά το ενδιαφέρει, ανεξάρτητα από τα “κακώς ορισμένα” κοινωνικά πρέπει.
Αν, λοιπόν, μπορούσαν να με ακούσουν όλες οι γυναίκες, θα τις παρότρυνα να βρουν τι πραγματικά τους ταιριάζει και να το ακολουθήσουν, είτε αυτό είναι η ρομποτική είτε οποιοσδήποτε άλλος κλάδος.
Να μη φοβούνται να κάνουν πράξη τα όνειρά τους, γιατί μπορούν! Γιατί μπορούμε! Και γιατί δεν είμαστε πια μόνες μας!»
Info: Η Διάνα Βουτυράκου είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός και ιδρύτρια Unique Minds ΜΚΟ που έχει σκοπό κάθε μαθητής λυκείου να αποκτήσει ακαδημαϊκό προσανατολισμό.
