Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την αθλητική δημοσιογραφία; Τι σας τράβηξε σε αυτόν τον κλάδο;
Ξεκίνησα να παρουσιάζω το δελτίο ειδήσεων στο κανάλι Alter και δεν είχα καμία σχέση με το αθλητικό ρεπορτάζ, πέρα απ’ το γεγονός ότι παρακολουθούσα τα αθλητικά και ήμουν πάντα μέσα στον αθλητισμό. Ωστόσο, όταν το Alter έκλεισε μου έγινε μια πρόταση να ασχοληθώ με το αθλητικό ρεπορτάζ. Θεώρησα ότι ήταν κάτι προσωρινό μέχρι να επιστρέψω στο παλιό μου τομέα- το πολιτικό ρεπορτάζ- και κάπως έτσι πέρασαν δέκα χρόνια. Πλέον βλέπω τον εαυτό μου περισσότερα χρόνια στην αθλητική δημοσιογραφία και ευτυχώς πραγματικά την αγάπησα.
Πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα να σταθεί επαγγελματικά σε έναν κατά κύριο λόγο ανδροκρατούμενο χώρο; Ποιες είναι οι προκλήσεις με τις οποίες ήρθατε αντιμέτωπη;
Προκλήσεις υπάρχουν σε κάθε επαγγελματικό κλάδο, δεν είναι μόνο το πώς θα σταθεί μια γυναίκα σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Σε κάθε χώρο μπορεί να βρεις άντρες απέναντί σου και έτσι δεν επικεντρώθηκα ποτέ σε αυτό. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι είμαι γυναίκα και κατ’ επέκταση ότι είμαι κάτι διαφορετικό απ’ όλους τους άλλους. Επικεντρώθηκα μόνο στη πολλή δουλειά, στο ότι αγαπούσα αυτό που έκανα και στο ότι μου άρεσε η τηλεόραση και ο αθλητισμός. Ήθελα να δείξω τη δική μου προσωπικότητα και να δώσω τη δική μου σφραγίδα σε αυτό το χώρο.
Υπήρξε κάτι που σας φόβιζε πολύ στην αρχή;
Είναι αλήθεια πως στην αθλητική δημοσιογραφία, όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα, ήταν ακόμα λιγότερες οι γυναίκες, όμως για εμένα αυτό λειτούργησε περισσότερο ως πρόκληση. Ήταν ένα είδος ανταγωνισμού με τον ίδιο μου τον εαυτό για να γίνω καλύτερη και να αποδείξω ότι είμαι ικανή να κάνω κάτι και σε αυτό το χώρο. Σαφώς υπήρξε φόβος για το άγνωστο και το καινούργιο, γιατί ήταν ένας κλάδος ο οποίος ήταν ταυτισμένος περισσότερο με τους άντρες, αλλά για εμένα αυτό ήταν μια πρόκληση ώστε να αποδείξω ότι μπορώ να τα καταφέρω.
Γιατί πιστεύετε ότι η αθλητική δημοσιογραφία συνδέθηκε περισσότερο με το αντρικό φύλο μέσα στα χρόνια; Έχει αλλάξει αυτό σήμερα; Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις σε αυτό το επάγγελμα;
Ας πούμε την αλήθεια και ας μην βλέπουμε τα πράγματα στρογγυλεμένα. Παλιότερα όταν μεγάλωνες ένα αγόρι το έβαζες να παίξει μπάλα και όχι να κάνει μπαλέτο. Τώρα πια -σιγά σιγά- η νοοτροπία αυτή έχει αλλάξει. Βλέπουμε και τα κορίτσια να παίζουν μπάλα και να είναι ενεργές σε πολλά περισσότερα αθλήματα απ’ ό,τι στο παρελθόν. Έχουμε αφήσει πίσω τις παλιές νοοτροπίες, η ζωή μας αλλάζει και κάποια στερεότυπα παύουν να υπάρχουν. Έτσι άλλαξαν όσα ίσχυαν κάποτε και σε αυτό τον κλάδο και σιγά σιγά πλέον μπαίνουν περισσότερες γυναίκες. Ίσως, όμως, τελικά εμείς στην Ελλάδα να είχαμε μείνει λίγο πιο πίσω σε όλο αυτό γιατί εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι γυναίκες στο εξωτερικό είχαν τη δική τους θέση στην αθλητική δημοσιογραφία.
Για εσάς υπήρξε κάποια δύσκολη στιγμή ακριβώς επειδή είστε γυναίκα;
Πιο πολύ αυτό που με δυσκόλεψε ήταν το γεγονός ότι στο μυαλό όλων είναι δύσκολο για μια γυναίκα να πάει σε ένα γήπεδο. Το λέω αυτό γιατί εμείς αυτό που κάναμε με τη Nova– προ covid- και ήταν πραγματικά πρωτοποριακό για την Ελλάδα, ήταν ότι μια γυναίκα πήγαινε να κάνει τις εκπομπές μέσα από το γήπεδο. Έτσι υπήρξαν κάποιοι που είπαν: «Θα ακούσεις πολλά, θα σε βρίσουν, θα σου φωνάξουν, που πας να μπλέξεις ;». Εγώ και σε αυτή τη περίπτωση σκέφτηκα ότι δεν είμαι μια γυναίκα που πηγαίνει στο γήπεδο, αλλά μια προσωπικότητα πού μπόρεσαν τελικά να την αποδεχτούν. Μπορεί, λοιπόν, να υπήρξε ο δισταγμός στην αρχή από αυτά που άκουσα, αλλά στη πράξη ένιωσα ότι οι φίλαθλοι, που κατά κύριο λόγο ήταν άντρες, με αγκάλιασαν και με σεβάστηκαν. Αυτό για εμένα ήταν μια προσωπική επιτυχία και έχω ζήσει πάρα πολύ ωραίες στιγμές μέσα στο γήπεδο.
Τι θα συμβουλεύατε τα νέα κορίτσια που θέλουν να ασχοληθούν με την αθλητική δημοσιογραφία;
Και μόνο ένα κορίτσι αν ένιωθε δισταγμό και τελικά κατάφερε να ξεπεράσει την όποια φοβία και να επηρεαστεί θετικά μέσα από εμένα ή από οποιαδήποτε άλλη αθλητική δημοσιογράφο, αυτό είναι επιτυχία. Αυτό που συμβουλεύω τα νέα κορίτσια και τα νέα παιδιά γενικότερα είναι: πολλή δουλειά, να έχουν κλειστά τα αυτιά σε αρνητικές κριτικές και να αποβάλουν από το μυαλό τους αρνητικά σχόλια του τύπου «δεν μπορείς να το κάνεις αυτό γιατί είσαι γυναίκα». Επιπλέον η συμβουλή που θέλω να δώσω είναι να κρατήσουν τον καλό τους χαρακτήρα, να σέβονται τους συναδέλφους τους, αλλά και τον κόσμο που τους παρακολουθεί. Όλα αυτά μαζί μπορούν να σε οδηγήσουν στην επιτυχία.
Εκτός από δημοσιογράφος είστε μαμά και σύζυγος. Πόσο εύκολη είναι η καθημερινότητά σας;
Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς δεν είναι το πιο σκληρό επάγγελμα που μπορεί να κάνει μια γυναίκα. Υπάρχουν άλλες γυναίκες που κάνουν αρκετά πιο σκληρά επαγγέλματα από αυτό. Εγώ καταφέρνω να είμαι και με την οικογένειά μου και με το σύζυγό μου και με το γιο μου. Για εμένα αρκεί απλά να το θέλεις. Προφανώς οι 24 ώρες δεν είναι ποτέ αρκετές, αλλά δεν θα ήθελα να το μεγαλοποιήσω γιατί πραγματικά υπάρχουν γυναίκες που βρίσκονται μέσα σε πολύ πιο σκληρούς εργασιακούς χώρους και ίσως και με λιγότερες απολαβές.
Oι γυναίκες του σήμερα θεωρείτε ότι έχουν καταφέρει να κερδίσουν όλα όσα αξίζουν σε επαγγελματικό αλλά και προσωπικό επίπεδο;
Νιώθω ότι γίνονται αρκετά μεγαλύτερα βήματα από ό,τι στο παρελθόν και πιστεύω ότι όλες πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε γιατί τίποτα στη ζωή δεν έρχεται από μόνο του. Θεωρώ ότι όλες οι γυναίκες πρέπει να μπορούμε να καταφέρουμε ό,τι θέλουμε. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μένουμε αμέτοχες και να πιστεύουμε πως δεν θα μας δοθεί η ευκαιρία σε κάτι επειδή είμαστε γυναίκες. Πρέπει να παλεύουμε για κάθε στόχο μας. Ωστόσο, πιστεύω ότι και μόνο που συζητάμε ακόμα για κάτι τέτοιο, είναι σημάδι του ότι υπάρχουν και άλλα βήματα που πρέπει να γίνουν στο μέλλον και που δεν αφορούν τις γυναίκες. Δεν μας αναλογεί το βάρος. Παραμένω όμως πάντα αισιόδοξη.
Αν μπορούσατε εσείς ως οντότητα να αλλάξετε κάτι σε αυτό τον κόσμο για χάρη των γυναικών, τι θα ήταν αυτό;
Με λυπεί πολύ το γεγονός ότι υπάρχει ακόμα τόση βία στα γήπεδα και μου φαίνεται αδιανόητο ότι το 2022 μια μαμά φοβάται να πάει με το παιδί της στο γήπεδο γιατί ενδεχομένως θα υποστεί βία και bullying. Αυτό είναι κάτι που το δικό μου το μυαλό αρνείται να το δεχτεί. Νομίζω πως και μέσα από την επαγγελματική μου στάση το δείχνω αυτό.
Μέσα από το κίνημα #MeToo, που ξεκίνησε από τον αθλητισμό, οι γυναίκες πλέον στέκονται ενωμένες απέναντι σε κάθε μορφή βίας. Ποια είναι η δικιά σας γνώμη; Στον δικό σας επαγγελματικό κλάδο έχουν αλλάξει τα δεδομένα μετά από αυτό;
Νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενη που όλο αυτό ξεκίνησε από τον αθλητισμό γιατί θεωρώ ότι αυτός είναι ένα χώρος που πρέπει να πρωτοστατεί σε τέτοιες ενέργειες. Ο αθλητισμός συμβολίζει κάποια πράγματα πολύ ιερά και σημαντικά για όλους μας. Μακάρι να γίνονται πάντα τέτοια βήματα και μακάρι όλοι οι άνθρωποι, είτε είναι γυναίκες είτε άντρες, να βρίσκουν πάντα τη δύναμη και να στέκονται ενάντια σε τέτοια περιστατικά. Πρέπει να τα δημοσιοποιούν γιατί αυτό ίσως την επόμενη μέρα θα αποτρέψει κάποιον που θα θελήσει να έχει κακοποιητική συμπεριφορά οποιαδήποτε μορφής. Είμαι ένας άνθρωπος που στο παρελθόν μέσα στη δουλειά μου έχω δει να υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές, υπήρχαν νοοτροπίες που πρέπει να εξαλειφθούν. Πλέον εκτός από τη σεξουαλική δεν είναι αποδεκτή ούτε η λεκτική παρενόχληση. Δεν είναι αποδεκτό ότι ένα παιδί που ξεκινάει για παράδειγμα τη καριέρα του στη τηλεόραση, θα γυρνάει σπίτι του και θα βάζει τα κλάματα. Χαίρομαι πολύ που συμβαίνει αυτό και ελπίζω όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου να βγαίνουν μπροστά και να πηγαίνουν ενάντια σε κακοποιητικές συμπεριφορές.
Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σας στόχοι;
Μετά από αυτά τα χρόνια που έχουμε περάσει εξαιτίας του covid-19, οι μελλοντικοί μου στόχοι είναι να είμαι καλά εγώ και η οικογένειά μου και έχω ως motto πλέον την έκφραση που λένε πολλές φορές οι ποδοσφαιριστές «βλέπουμε κάθε αγώνα ξεχωριστά». Αν έχουμε την υγειά μας πρέπει να απολαμβάνουμε τη κάθε μέρα γιατί τελικά όλα είναι απρόβλεπτα.
