Το σίριαλ Ο Άνεμος του Θανάτου είναι ένα χαρακτηριστικό, τυπικό σκανδιναβικό νουάρ. Εκεί, δύο ντετέκτιβ, η Karppi και ο Nurmi, αναλαμβάνουν να εξιχνιάσουν άγριους φόνους με φόντο το παγωμένο Ελσίνκι, φορώντας μάλλινα παλτό και αφράτα πουλόβερ και αφήνοντας τολύπες ανάσας όταν μιλούν. Εκτός από την πλοκή, την ατμόσφαιρα και τη μεταξύ τους χημεία, αυτό που ξεχωρίζει είναι ο τρόπος που η Pihla Viitala αγκαλιάζει και ζεσταίνει την ψυχοσύνθεση της κεντρικής ηρωίδας: μιας ντετέκτιβ ατρόμητης, ιδιοφυούς, τραυματισμένης από τον χαμό του συντρόφου της, αδύναμης να διαχειριστεί τον ρόλο της μητέρας. Λίγες ημέρες μετά την πρεμιέρα της τρίτης σεζόν του σίριαλ, η ίδια μας μίλησε για την ανάγκη του γυναικείου βιώματος στην τηλεόραση και στο σινεμά και για τις αναμνήσεις της από την Ελλάδα, όταν εργαζόταν στην Κρήτη πριν από μερικά χρόνια.
Σήμερα αισθάνεστε ότι οι γυναικείοι χαρακτήρες γράφονται με περισσότερη φροντίδα από ό,τι παλιότερα;
Ναι, νιώθω ότι τα πράγματα αλλάζουν. Το κοινό, αλλά και οι άνθρωποι του χώρου το παρατηρούν όλο και περισσότερο. Πριν δεν βλέπαμε το πρόβλημα, γιατί ήταν πολύ φυσιολογικό και αυτονόητο για όλους οι ιστορίες να λέγονται μέσα από τα μάτια ενός λευκού, προνομιούχου άντρα. Τώρα που το πρόβλημα έγινε συνειδητό, όλοι προσπαθούμε να αλλάξει. Έχουμε ανάγκη από περισσότερη καταγεγραμμένη γυναικεία εμπειρία. Οι μισοί άνθρωποι στον κόσμο είναι γυναίκες. Εάν οι ταινίες και οι σειρές υποτίθεται ότι αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, τότε πρέπει επίσης να αφορούν τις γυναίκες στο ίδιο ποσοστό. Για αρχή, ας κατακτήσουμε το ίδιο ποσοστό σε αντιπροσώπευση.
Η Karppi, η ηρωίδα σας στη σειρά, είναι ευάλωτη, δυσλειτουργική, μα ανθρώπινη, και την ίδια στιγμή μια δυνατή γυναίκα. Τι εκτιμάτε σ’ αυτήν;
Την αγαπώ. Ήταν ενδιαφέρον να φτιάξω έναν χαρακτήρα με όλα τα προβλήματα που είχε ως μητέρα δύο παιδιών. Δεν είναι η καλύτερη μαμά του κόσμου και το ξέρει. Είναι ανίκανη να χειριστεί τόσο την απώλεια του άντρα της, όσο και την απώλεια που βιώνουν τα παιδιά της σε σχέση με τον πατέρα τους. Δεν μπορεί να γιατρέψει τίποτα από τα δύο και αυτό την «κλειδώνει» συναισθηματικά. Αυτό το κλείδωμα επηρεάζει τα πάντα, όλες τις δραστηριότητές της. Όλα αυτά την κάνουν γοητευτική. Σκοτεινή και φωτεινή ταυτόχρονα.
Φοβηθήκατε για το πώς θα διαχειριζόσασταν ως ηθοποιός την «αστυνομική εξουσία»;
Όχι, δεν το φοβήθηκα και δεν το σκέφτηκα καν. Συναντήθηκα με την ειδική ομάδα που εξιχνιάζει δολοφονίες στο Ελσίνκι, η οποία δεν έχει τέτοιου είδους «εξουσία». Αποτελείται από έντεκα άτομα που έχουν δουλέψει για τις πιο δύσκολες υποθέσεις δολοφονιών στο αστυνομικό τμήμα του Ελσίνκι. Επτά άτομα της ομάδας, μάλιστα, είναι γυναίκες. Στη Φινλανδία δεν είναι σπάνιο
να βρίσκονται γυναίκες σε υψηλά αξιώματα και θέσεις αποφάσεων. Είχαμε γυναίκα πρόεδρο επί οκτώ χρόνια και τώρα της κυβέρνησης ηγούνται γυναίκες πολιτικοί. Οι αρχηγοί των κομμάτων της σημερινής βουλής είναι γυναίκες. Συμπεριλαμβανομένης της πρωθυπουργού μας, της Sanna Marin.
Το σκανδιναβικό νουάρ ως είδος, τόσο στη λογοτεχνία όσο και στο σινεμά, είναι πολύ δημοφιλές. Πώς το εξηγείτε;
Για να είμαι ειλικρινής, έχω εκπλαγεί από το πόσο δημοφιλής είναι Ο Άνεμος του Θανάτου σε ευρωπαϊκές χώρες του Νότου, όπως η Ελλάδα, ή στην Αργεντινή και στον Ισημερινό. Ίσως το συγκεκριμένο είδος να είναι κάτι εξωτικό για εκείνους που τους περισσότερους μήνες ζουν φωτεινές, ηλιόλουστες ημέρες.
Ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο σκανδιναβικό νουάρ;
Δεν έχω τηλεόραση στο σπίτι, οπότε δεν βλέπω πολλές σειρές. Προτιμώ τις ταινίες. Όμως αν έπρεπε να επιλέξω κάποια, αυτή θα ήταν σίγουρα το Bridge.
Ξέρω ότι έχετε δουλέψει στην Ελλάδα. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Τι θυμάστε από τη χώρα μας; Αγαπώ πολύ και βαθιά την Ελλάδα! Ειδικά τους ανθρώπους εκεί! Έχω συμμετάσχει στην ταινία Red Sky που γυρίστηκε στην Κρήτη. Σύντροφός μου εκείνη την περίοδο ήταν ο Ορφέας Αυγουστίδης, δούλευε και αυτός στην Κρήτη, οπότε περάσαμε αρκετό χρόνο στο νησί μαζί. Η μαμά του, η Μαρία Τζομπανάκη, είναι από εκεί και μέναμε στο υπέροχο
σπίτι της. Κάναμε άπειρες βόλτες με τη μηχανή. Μου άρεσε πολύ ο άνεμος που χτένιζε και ξεχτένιζε τα μαλλιά μου και χάιδευε το δέρμα μου. Δεν έχει καμία σχέση με τον Άνεμο του Θανάτου (γέλια). Σκοπεύω να επιστρέψω εκεί κάποια μέρα, έπειτα από πολλά πολλά χρόνια. Αυτό τουλάχιστον ελπίζω. Με κάθε ευκαιρία θέλω να περνάω λίγο χρόνο στην Ελλάδα. Μου άρεσαν τα πάντα σε αυτό τον τόπο.
Έχετε μελετήσει ποτέ αρχαίο ελληνικό δράμα;
Στην Ακαδημία Θεάτρου του Ελσίνκι μελετούσαμε μερικά από αυτά, φυσικά. Βασίζονται τόσες πολλές ιστορίες στα αρχαία ελληνικά κείμενα που νομίζω ότι πρέπει όλοι να έρθουν σε επαφή με αυτά. Όλοι οι άνθρωποι, όχι μόνο οι ηθοποιοί.
Πώς ήταν η τρίτη σεζόν της σειράς O Άνεμος του Θανάτου;
Υπέροχη και δύσκολη. Είχα ένα λίγων ημερών βρέφος στο σπίτι -και πολλές φορές στα γυρίσματα- και δυο στήθη γεμάτα γάλα. Οι μέρες ήταν μεγάλες και οι ταχύτητες τρελές. Είχαμε πολλά νυχτερινά γυρίσματα, πολλά από τα οποία κοντά στην ανοιχτή θάλασσα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς είναι να δουλεύεις στους -15ο C, την ίδια στιγμή που πρέπει να αντλείς γάλα σε πολύ περίεργα μέρη. Ο συμπρωταγωνιστής μου, ο Lauri Tilkanen, πολύ συχνά μου κρατούσε τα μπουκάλια φροντίζοντας να μπορώ να ολοκληρώσω όλη τη διαδικασία με άνεση και ησυχία. Ήταν υπέροχος. Ωστόσο, νιώθω πως αυτή η εμπειρία με σκληραγώγησε και μου έδειξε ότι όλα γίνονται.
Πόσο σημαντική θεωρείτε τη χημεία ανάμεσα σε εσάς και στον συμπρωταγωνιστή σας;
Τον Lauri τον ξέρω πολύ καιρό. Έχουμε παίξει μαζί σε μια ταινία που ονομάζεται Bad Family. Ήμασταν αδέρφια που είχαν μια πολύ ιδιαίτερη σχέση, θα μπορούσα να πω. Εγώ πρότεινα τον Lauri να είναι μαζί μου στη σειρά, γιατί ήξερα ότι υπήρχε χημεία μεταξύ μας, κάτι που το θεωρώ πολύ σημαντικό. Οι δημιουργοί της σειράς ήθελαν κάποιον πολύ μεγαλύτερό μου για συμπρωταγωνιστή. «Γιατί να μην είναι μικρότερος;», ρώτησα. Η ιδέα τελικά άρεσε στον σκηνοθέτη. Είναι εύκολο να παίζεις με τον Lauri. Είναι πολύ αγαπημένος
μου φίλος και περνάμε επίσης χρόνο μαζί και εκτός δουλειάς.
Αυτή η ανεκπλήρωτη ιστορία αγάπης μεταξύ των δύο ηρώων πιστεύετε ότι κάνει τη σειρά ακόμη πιο δημοφιλή; Η πιθανότητα αγάπης μαλακώνει ακόμη και την πιο τρομακτική, την πιο σκοτεινή ιστορία;
Πιστεύω πως ναι. Και εγώ η ίδια βρίσκω πάντα τις στιγμές λίγο πριν συμβεί κάτι περισσότερο ενδιαφέρουσες. Τη στιγμή πριν από το φιλί, τη στιγμή πριν από την οργή, πριν το κλάμα, πριν το γέλιο κ.λπ. Αυτές οι στιγμές έχουν μια άλλου είδους φόρτιση και ατμόσφαιρα. Μια τέτοια φορτισμένη ατμόσφαιρα υπάρχει και ανάμεσα στην Karppi και τον Nurmi στη σειρά. Το ότι τη διατηρούν, είναι η επιτυχία της χημείας μεταξύ τους.
Τι σχέδια έχετε για το μέλλον; Τι θα συμβεί με την τέταρτη σεζόν του σίριαλ; Υπάρχει κάτι που θα μπορούσατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στα γυρίσματα μιας τηλεοπτικής σειράς όπου υποδύομαι μια τοξικομανή. Επίσης, συμμετέχω σε μια θεατρική παράσταση έπειτα από έξι ολόκληρα χρόνια και είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Παράλληλα ολοκληρώνεται το ντοκιμαντέρ που έχω σκηνοθετήσει. Οπότε έχω αρκετή δουλειά αυτό τον καιρό. Μέσα σε όλα αυτά, προετοιμάζομαι να σκηνοθετήσω την πρώτη μου μεγάλου μήκους ταινία για το SF Studio. Όσον αφορά τον Άνεμο του Θανάτου, ας ελπίσουμε ότι το Netflix θα θελήσει και τέταρτη σεζόν. Δεν εξαρτάται από εμένα. Εγώ θα χαρώ
πολύ. Επίσης, αν γυριστεί κάποια ταινία στην Ελλάδα, για την οποία θα χρειάζεται μια γυναίκα από τον Βορρά, ενημερώστε με. Θα ξαναδούλευα στην Ελλάδα ανά πάσα στιγμή!
Η σειρά O Άνεμος του Θανάτου είναι διαθέσιμη στο Netflix
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: PANAGIOTIS «OTTIS» PARISIS, STYLING: HEIDI MARIKA