Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού ονειρεύομαι ένα αέναο φθινόπωρο: απογεύματα που μυρίζουν μανταρίνι από κερί Jo Malone, φρεσκοαλεσμένο καφέ και βροχή που μόλις έχει σταματήσει. Αυτή η αίσθηση μου δημιουργείται όταν στο Instagram μου εμφανίζεται μια από αυτές τις φωτογραφίες που ανεβάζει η νεαρή Αγγλίδα Polly. Χρησιμοποιεί πάντα ένα υπέροχο φίλτρο που δίνει μια καφέ πατίνα και ένα γλυκό, γήινο φως σε κάθε της λήψη. Το λιτό ξύλινο κρεβάτι της, περιστοιχισμένο με τους μικρούς θησαυρούς της -βιβλία, περιοδικά, εξώφυλλα δίσκων, κεριά-, το ποδήλατό της, υπέροχα βιβλιοπωλεία με στοίβες από second hand βιβλία, τον καφέ της, το πρωινό της, τη βιβλιοθήκη της, την παλιά αναλογική κάμερά της, τα παχύφυτα, τις βόλτες της στην πόλη με τα παλιά κτίρια… Τα ενσταντανέ της έχουν κάτι ηδονικό, είναι γεμάτα με καθημερινές απολαύσεις ενός ανθρώπου που αγαπά πολύ τη βραδύτητα, που έχει κάνει δυο βήματα πίσω για να δώσει χώρο στα μικρά που έχουν ουσία. Αυτό δεν είναι άλλωστε και το νόημα της ζωής; Να κάνεις ένδοξη την κάθε στιγμή που περνάει.
