Είμαι στην ευχάριστη κυρίως κι άλλοτε ελαφρώς δυσάρεστη θέση να μένω μόνος μου. Ζω την εργένικη ζωή στο έπακρον και απολαμβάνω όσο τίποτα όλα εκείνα τα θετικά της υπόθεσης. Μπαίνω στο μπάνιο όποτε θέλω, βλέπω ό,τι θέλω στο Netflix, μπορώ να πετάξω τα ρούχα μου εδώ, εκεί, παραπέρα ή να αφήσω άπλυτα τα πιάτα.
Κι όλα αυτά χωρίς μουρμούρα και ψιθύρους από λοιπούς, όπως μαμάδες, αδερφούς, συγκάτοικους ή συντρόφους. Ίσως πασπαλισμένα με λίγες τύψεις ενίοτε γιατί βάζω συχνά στον εαυτό μου στόχους όπως να φροντίσω να μην έχω στοίβα τα ασιδέρωτα, να μαγειρέψω το μεσημεριανό μου για μία εβδομάδα συνεχόμενα και να κρατήσω καθαρό το σπίτι μου για παραπάνω από μισή μέρα.
Να πούμε εδώ ότι όσοι έχουμε κάνει εργένικη ζωή ξέρουμε ότι το σπίτι όσο μικρό και να είναι δύσκολα “μαζεύεται”. Δεν είναι μόνο ο χρόνος το πρόβλημα ή το γεγονός ότι δεν μοιράζονται οι δουλειές. Είναι αυτή η αίσθηση ότι δεν έχεις κανέναν πάνω από το κεφάλι σου να σου επιβάλλει το τάδε ή το δείνα ή δεν έχεις ένα παιδί που χρειάζεται απαραίτητα ένα πεντακάθαρο περιβάλλον.
Το gadget του εργένη για να τη βγάλει “καθαρή” ακούει στο όνομα Dyson
Εγώ λοιπόν, ως tech άνθρωπος ζω με πολλές οθόνες και gadgets γενικότερα που φροντίζω σαν τα μάτια μου. Έτσι το σπίτι μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Λίγη σκόνη παραπάνω ή λίγα νεύρα παραπάνω για το αντίθετο είναι τα δύο επίπεδα που παίζω. Όλα αυτά όμως μέχρι την ώρα που ανακάλυψα ένα καινούργιο αγαπημένο gadget.
Βασικά αναφέρομαι σε μία υπερσύγχρονη και πανέξυπνη ηλεκτρική σκούπα. Στην αρχή τουλάχιστον έτσι σου συστήνεται. Αρκεί όμως λίγη ώρα μαζί της για καταλάβεις ότι με αυτές τις λειτουργίες πρόκειται για ένα ακόμα gadget στη συλλογή μου. Κι επειδή πριν πιάσω κάτι στα χέρια μου πάντα διαβάζω το εγχειρίδιο χρήσης του – στην προκειμένη σκανάροντας απλά ένα QR code – από το γεγονός και μόνο ότι όλη η λειτουργία της προέρχεται από τη μελέτη και το έργο της μεγαλύτερης ομάδας ρομποτικής στη Μ. Βρετανία είχα ενθουσιαστεί.
Στο δια ταύτα ή κοινώς στο σκούπισμα
Αρχικά να σας πω ότι η ηλεκτρική σκούπα είναι ένα βάσανο για μένα. Δεν μπορώ το καλώδιο, κουράζομαι να τη σέρνω και το χειρότερό μου είναι αφού έχω κάνει όλη τη σκληρή δουλειά στο τέλος πρέπει να σκύψω να μαζέψω ότι απέμεινε. Γι’ αυτό, το ότι η Dyson V15 Detect Absolute έχει τη λειτουργία “laser detect” που φέρνει στο φως την κρυμμένη σκόνη είναι καταπληκτικό. Περισσότερο νιώθω σαν να παίζω παιχνίδι με σκοπό να εξαφανίσω τη σκόνη. Εξάλλου το “σκορ” μου αναγράφεται στην LCD μάλιστα οθόνη χάρη στην τεχνολογία acoustic Dust Sensing. Όπως καταλαβαίνει, όποιος με ξέρει καλά, κάθε σκούπισμα μοιάζει σαν να προσπαθώ να περάσω πίστα. Το σκούπισμα γίνεται παιχνιδάκι στην κυριολεξία, τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση.
Τα σωτήρια extensions της Dyson
Όλα καλά με το σκούπισμα, αφού η λύση βρέθηκε κι εγώ πλέον παίζω το παιχνίδι μου. Τι γίνεται όμως με τα ψίχουλα – τρίμματα που χωρίς να το καταλάβω αφήνω πίσω μου. Σαν να παίζω τον Hansel και την Gretel νιώθω πολύ συχνά και χρειάζεται να αφήνω παντού αποτύπωμα, λες και θα χάσω το δρόμο από το σαλόνι στην κουζίνα.
Ακόμα όμως τη συνήθεια που έχω από μικρός να μασουλάω όρθιος, στον καναπέ χωρίς πιάτο και τέλος πάντων όπου βρω, δεν την έχω κόψει. Γι’ αυτό εκτιμώ όποιον σκέφτηκε αυτό το υπέροχο εξάρτημα που με κάποιο τρόπο τα εξαφανίζει. Κι επειδή τα ψίχουλα είναι το φόρτε μου και στο αυτοκίνητο, η Dyson V15 Detect Absolute ανεβαίνει πολύ στην εκτίμησή μου. Ρουφά σκόνη, τρίχες -όχι τις δικές μου, μπαίνουν κι άλλοι στο αυτοκίνητο καθώς εργένης είμαι κι όχι ακοινώνητος- ψίχουλα, τρίμματα κλπ. Το καλύτερο όμως είναι ότι φτάνει και στα πιο “δύσβατα” σημεία που στο αυτοκίνητο είναι πολλά και τελικά δεν μαζεύει όσα βλέπει η πεθερά μόνο.
Το σημείο της γοητείας της που κέρδισε την καρδιά μου
Καλά όλα τα παραπάνω. Σίγουρα παραπάνω από καλά δηλαδή, αφού μια φορά να πέσει στα χέρια σου την εκτιμάς αυτή την ηλεκτρική σκούπα (δεν πίστευα ποτέ ότι θα το πω αυτό!). Ωστόσο, επειδή στις λεπτομέρειες κρίνεται το αποτέλεσμα, στην Dyson V15 Detect Absolute με γοήτευσε η μπαταρία της. Ναι είναι χωρίς καλώδιο, ναι φορτίζει πανεύκολα χωρίς να πιάνει χώρο ενός οικ. τετραγωνικού και ναι κρατάει μία ώρα. Αν δεν έχεις ανάκτορα λοιπόν, σχεδόν ξεχνάς να τη φορτίσεις. Εκτός κι αν παίζεις παιχνίδια, όπως εγώ!
Φωτογραφίες: Γιώργος Βελλής
