Δεν νομίζω ότι υπάρχουν στιγμές πιο ενωτικές, πιο ιερές, πιο ανυψωτικές και πιο αναζωογονητικές για έναν λαό από εκείνες που ένας αθλητής του αγωνίζεται σε μια μεγάλη διοργάνωση. Για λίγα λεπτά ξεχνάμε όλα όσα μπορεί να μας χωρίζουν, όλα όσα μας πληγώνουν και μας αρρωσταίνουν και με κοινή φωνή και καρδιά αισθανόμαστε, βιώνουμε και αποζητούμε τα ίδια.
Αγωνιούμε, αγχωνόμαστε, υποφέρουμε, προσπαθούμε, βουρκώνουμε, συμπάσχουμε με τον αθλητή μας. Είναι ο κομιστής της χαράς μας, ο αγγελιοφόρος της ελπίδας μας, αυτός που ακόμα κι αν δεν καταφέρει να ανέβει στο βάθρο, εμάς θα μας έχει ανεβάσει πολύ ψηλά. Το πιο όμορφο, όμως, είναι ότι πίσω από ένα μεγάλο άλμα, μια δυνατή επίδοση, ένα ρεκόρ που σπάει και ένα μετάλλιο που βρίσκει τη θέση του στο στήθος, πάντα υπάρχει μια σπουδαία ιστορία, συνήθως γλυκόπικρη, κοπιαστική, συγκινητική και ανθρώπινη.
Αυτές τις ιστορίες φέρνουμε στο φως σε αυτό το τεύχος Αυγούστου. Οι 45 εκδόσεις του ELLE σε όλο τον κόσμο δούλεψαν από κοινού και συγκέντρωσαν κάποιες από τις αθλήτριες που θα συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, με γνώμονα, εκτός από τα αθλητικά τους επιτεύγματα, το ήθος, τον αγώνα που έδωσαν για να ξεπεράσουν προσωπικά και κοινωνικά εμπόδια, το θάρρος και την επιμονή τους, αλλά και την προσφορά και την προσήλωσή τους σε σκοπούς με νόημα εκτός του αθλητισμού. Ξεχωρίζουν για τις προσπάθειές τους να κάνουν το άθλημά τους προσβάσιμο και δημοφιλές στα παιδιά και τους νέους της χώρας τους, παλεύουν να καταργήσουν τα στερεότυπα του φύλου στον αθλητισμό, συμμετέχουν ενεργά σε πρωτοβουλίες και ιδρύματα φιλανθρωπικού χαρακτήρα και χρησιμοποιούν τη φωνή τους προκειμένου να αφυπνίσουν το κοινό για θέματα που μας αφορούν όλους: για την υγεία, τις διατροφικές διαταραχές, τη σεξουαλική παρενόχληση, τη βία.
Μαζί τους και οι δικές μας Αντιγόνη Ντρισμπιώτη (η σημαιοφόρος μας) και Άννα Κορακάκη, δύο κορίτσια που εκτός από το να καταρρίπτουν ρεκόρ, ξέρουν πολύ καλά να καταπολεμούν κάθε προκατάληψη και να υπερνικούν κάθε εμπόδιο που αδίκως βρέθηκε στον δρόμο τους – πόσων ετών είναι και αγωνίζονται ακόμα, από ποιο σημείο του χάρτη ξεκίνησαν τη διαδρομή τους, σε ποιες συνθήκες υποχρεώθηκαν να προπονηθούν, το γεγονός ότι η Πολιτεία δεν στάθηκε ποτέ ουσιαστικά στο πλευρό τους, το ότι αναγκάστηκαν να δουλεύουν παράλληλα με τις προπονήσεις τους για να καταφέρουν να συντηρήσουν το όνειρό τους.
Η Αντιγόνη μας και η Άννα μας, όπως και ο Λευτέρης μας και ο Μίλτος μας, και η Ελευθερία μας και η Κατερίνα μας και ο Μανόλο μας και ο Yannis μας, και όλοι οι υπόλοιποι μεγάλοι αθλητές μας που θα βρεθούν αυτόν το μήνα στο Παρίσι, έχουν κατακτήσει με κόπο την κτητική αντωνυμία που βρίσκεται δίπλα στο μικρό τους όνομα, όχι λόγω των μεταλλίων και των διακρίσεών τους, αλλά λόγω των στιγμών που μοιραστήκαμε μαζί τους. Έχουν γίνει κομμάτι μας και έχουμε γίνει κομμάτι τους. Μας κουβαλάνε σε κάθε τους προσπάθεια και εμείς τους ανακαλύπτουμε μέσα μας κάθε φορά που χρειαζόμαστε μια σταλιά ενδυνάμωσης, κάθε φορά που πέφτουμε και δεν ξέρουμε αν θα ξανασηκωθούμε, κάθε φορά που νιώθουμε ότι «τρέχουμε» μόνοι μας σε ένα λασπωμένο γήπεδο, κάθε φορά που χάνουμε την ισορροπία μας και παλεύουμε για να την ξαναβρούμε, κάθε φορά που βάζουμε έναν δυσθεώρητο στόχο στον οποίο δεν πιστεύουμε ούτε εμείς οι ίδιοι.
Οι ιστορίες αυτών των παιδιών μάς εμπνέουν, αλλά και μας συγκινούν, γιατί μέσα τους κρύβουν κομμάτια από τις δικές μας ιστορίες. Από την υπόκλιση που κάναμε ανεβασμένοι σε μια καρέκλα όταν ήμασταν μικροί παριστάνοντας ότι έχουμε κερδίσει μετάλλιο σε έναν σπουδαίο αγώνα, τους πρώτους κακούς βαθμούς στο σχολείο, το αγαπημένο μας χόμπι που αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε λόγω μετακόμισης σε άλλη πόλη, μέχρι την επιτυχία των Πανελληνίων, τη δουλειά των ονείρων μας, μια απόλυση, έναν ενθουσιασμό, μια απογοήτευση, μια αμφισβήτηση, ένα restart, ένα τέλος και μια αρχή, όλοι οι σταθμοί τής μέχρι σήμερα διαδρομής μας, κάπως θυμίζουν τη δική τους. Και το πιο σημαντικό, αυτοί οι τεράστιοι αθλητές είναι εδώ για να μας υπενθυμίσουν ότι το από πού ξεκινάς δεν θα γίνει εμπόδιο στο πού μπορείς να φτάσεις. Αρκεί ποτέ να μην ξεχνάς από πού ξεκίνησες και πού θέλεις να φτάσεις.
Μαρία Πατούχα
mpatoucha@atticamedia.gr
