Τελικά και η πλαστική χειρουργική έχει τους αστικούς μύθους της! Μεταφέρονται από στόμα σε στόμα ως η νέα γνώση. Το ενδιαφέρον είναι ότι συχνά η αληθοφάνειά τους στηρίζεται σε επιστημονικές ενδείξεις, αφού μερικές μελέτες έχουν συμβάλει στη διαιώνιση κάποιων κοινά αποδεκτών αντιλήψεων που απομένει να αποδειχτούν. Ζητήσαμε από τους ίδιους τους πλαστικούς χειρουργούς να ξετυλίξουν το κουβάρι της μυθοπλασίας και να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους.
Μύθος 1: Όταν κάνουμε λιποαναρρόφηση, το λίπος ξεφυτρώνει αλλού
Σιγοψιθυρίζεται εδώ και χρόνια, αλλά τώρα επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο υποστηρίζουν ότι ο μύθος αυτός στην ουσία δεν υπάρχει, προκαλώντας την αντίδραση της συντριπτικής πλειονότητας των πλαστικών χειρουργών. Για τις ανάγκες μελέτης που έκαναν, οι ερευνητές χώρισαν ένα σύνολο τριάντα δύο γυναικών σε δύο ομάδες. Όσες συμμετείχαν στην πρώτη υπεβλήθησαν σε λιποαναρρόφηση στους γλουτούς ή τους γοφούς, ενώ εκείνες στη δεύτερη απλώς... περίμεναν, χωρίς να αλλάξουν τις διατροφικές τους συνήθειες. Μετά από κάποιους μήνες οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες της πρώτης κατηγορίας είχαν ξαναπάρει το λίπος που έχασαν σε άλλα σημεία: τα μπράτσα και την κοιλιά.
Τελικά, το λίπος «μεταναστεύει» αλλού όταν το αφαιρούμε; Οι περισσότεροι ειδικοί το αρνούνται επίμονα και υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνουν και άλλες μελέτες. Ενδεικτικά, ο πλαστικός χειρουργός Γιάννης Αναστασάτος θεωρεί ότι ο παραπάνω ισχυρισμός αντανακλά μια ευρέως διαδεδομένη λανθασμένη πεποίθηση. Όπως τονίζει: «Το σώμα μας διαθέτει συγκεκριμένο αριθμό λιποκυττάρων από την ηλικία των πέντε ετών. Όταν παίρνουμε βάρος, αυτά μεγαλώνουν σε μέγεθος, αλλά δεν αυξάνονται σε αριθμό, ενώ όταν αδυνατίζουμε μικραίνουν. Η λιποαναρρόφηση είναι αποτελεσματική γιατί μειώνει τον αριθμό τους σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος. Επομένως, αλλάζει την ανατομία του για πάντα. Αν μια γυναίκα κάνει λιποαναρρόφηση στους γλουτούς και κάποια στιγμή πάρει βάρος, θα παχύνει και στα σημεία όπου έγινε η επέμβαση, καθώς τα λιποκύτταρα που έχουν απομείνει θα μεγαλώσουν, αλλά όχι υπερβολικά, αφού μειώθηκε ο αριθμός τους. Στο υπόλοιπο σώμα ο όγκος θα είναι εμφανώς μεγαλύτερος, γι' αυτό αρκετοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το πάχος μεταναστεύει αλλού».
Μύθος 2: Μετά την επέμβαση, το δέρμα χαλαρώνει
Μετά τη λιποαναρρόφηση το περιττό λίπος εξαφανίζεται. Άραγε, ισχύει ότι το δέρμα είναι πιο χαλαρό επειδή έχει αδειάσει; Όπως τονίζει ο γιατρός, «η αλήθεια είναι ότι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Αν η λιποαναρρόφηση γίνει σωστά, η επιφανειακή στιβάδα του δέρματος θα είναι πιο σφριγηλή. Παρ' όλα αυτά, αν ο χειρουργός αφαιρέσει υπερβολική ποσότητα λίπους, το δέρμα θα χαλαρώσει. Επίσης, θα έλεγα στον κόσμο να προσέχει τις εμπορικές υποσχέσεις για τις καινούριες ιατρικές συσκευές λιποαναρρόφησης (με λέιζερ, ραδιοσυχνότητες κ.ά.) που υποτίθεται ότι συσφίγγουν το δέρμα. Αυτοί οι ισχυρισμοί δεν έχουν αποδειχθεί επιστημονικά και οι περισσότεροι πλαστικοί χειρουργοί δεν τους θεωρούν ακριβείς».
Μύθος 3: Η λιποαναρρόφηση γίνεται και αναίμακτα
Οι καινούριες συσκευές (τύπου Ultrashape, Lipomassage, Freeze κ.ά.) λιώνουν το λίπος μη επεμβατικά (με υπερήχους, μηχανικό μασάζ, ραδιοσυχνότητες κ.ά.) με αποτέλεσμα τα λιποκύτταρα να αδειάζουν ή να μικραίνουν σε μέγεθος και το τοπικό πάχος να μειώνεται μέσα σε λίγες συνεδρίες. Άραγε, θα αντικαταστήσουν τη λιποαναρρόφηση που γίνεται χειρουργικά;
Ο πλαστικός χειρουργός Δημήτρης Κεραστάρης, επιμελητής στο νοσοκομείο Μετροπόλιταν, εκφράζει αμφιβολίες: «Η λιποαναρρόφηση αφαιρεί τα λιποκύτταρα από κάποια σημεία του σώματος στα οποία υπάρχει πληθώρα. Αυτό δεν μπορεί να το πετύχει καμία ανώδυνη μέθοδος. Σε ένα μικρό πρόβλημα μια τέτοια συσκευή που λειτουργεί μη επεμβατικά θα βοηθήσει. Μπορεί μεν να βελτιώσει προσωρινά την κυτταρίτιδα, να κάνει λιπόλυση και να καταστρέψει ορισμένα λιποκύτταρα, αλλά αυτό γίνεται σε μικρό ποσοστό. Το θέμα είναι να μην ξαναπάρουμε τους πόντους σε λίγους μήνες. Επίσης, το πρόβλημα με όλες αυτές τις εφαρμογές είναι ότι το αποτέλεσμα δεν είναι μετρήσιμο. Δεν αφαιρούμε το λίπος από το σώμα για να το δούμε και δεν ξέρουμε τι γίνεται μέσα στο λιπώδη ιστό».
Μύθος 4: Υπάρχει λύση για την κυτταρίτιδα
Αυτόν το μήνα με ποια μέθοδο σας υποσχέθηκαν ότι η κυτταρίτιδα θα εξαφανιστεί; Αν δεν ξέρετε τι να επιλέξετε (τη high tech πολυσυσκευή με το λέιζερ και το μηχανικό μασάζ ή τη μεσοθεραπεία), ο πλαστικός χειρουργός Παναγιώτης Μάνταλος θα «ξεφουσκώσει» ακόμα περισσότερο τις υψηλές προσδοκίες σας: «Για την κυτταρίτιδα δεν υπάρχει επίσημη θεραπεία, παρά μόνο τεχνικές που τη βελτιώνουν σε μικρό βαθμό. Το πρόβλημα αυτό είναι στη φύση της γυναίκας και οφείλεται στο ορμονικό της προφίλ. Τα τελευταία χρόνια δοκιμάζονται και διάφορες τεχνικές λιπογλυπτικής (χειρουργικά) που προσφέρουν καλύτερο αποτέλεσμα σε μεγάλου βαθμού κυτταρίτιδα. Όμως, σε περίπτωση που το πρόβλημα είναι μικρό, δεν μπορούν να κάνουν κάτι περισσότερο απ' ό,τι οι υπόλοιπες».
Μύθος 5: Τα ενθέματα μαστού προκαλούν καρκίνο
Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία έκανε λόγο για πιθανή συσχέτιση ενθεμάτων μαστού με την ανάπτυξη μιας σπάνιας μορφής καρκίνου, το αναπλαστικό κυτταρικό λέμφωμα. Παρ' όλα αυτά, η επίσημη θέση του είναι ότι απαιτούνται περαιτέρω έρευνες, ώστε να φανεί αν τα εμφυτεύματα συνδέονται με τη νόσο.
Σύμφωνα με τον κ. Αναστασάτο, «το 2012 είναι η επέτειος των πενήντα χρόνων εφαρμογής της επέμβασης αυξητικής μαστού. Αν τα ενθέματα προκαλούσαν καρκίνο θα το γνωρίζαμε ήδη. Βέβαια, υπάρχει η αναφορά σχετικά με έναν τύπο λεμφοκυτταρικού καρκίνου που αναπτύχθηκε γύρω από την περιοχή όπου έγινε η προσθήκη σιλικόνης σε μερικές γυναίκες (σ.σ. εξήντα σε όλο τον κόσμο) που είχαν κάνει αυξητική μαστού. Χρειάζονται όμως περισσότερες έρευνες για να εξακριβωθεί τι συνέβη. Εκτός από αυτό το συμβάν δεν υπάρχουν αποδείξεις που να συνδέουν τα ενθέματα σιλικόνης με εμφάνιση καρκίνου».
Μύθος 6: Η αυξητική μαστού εμποδίζει το θηλασμό
Ανάμεσα στις παρενέργειες που είναι πιθανό να εμφανιστούν μετά τη χρήση ενθεμάτων σιλικόνης αναφέρεται επίσημα η δυσκολία στο θηλασμό και η έλλειψη αισθητικότητας της θηλής. Όπως τονίζει ο κ. Αναστασάτος, υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί κάτι τέτοιο: «Αν η τομή γίνει στην υπομάστιο πτυχή και το ένθεμα τοποθετηθεί κάτω από το μυ τότε δεν θα υπάρξει πρόβλημα στο θηλασμό ούτε απώλεια ευαισθησίας της θηλής. Μάλιστα, αν η αυξητική γίνει με αυτό τον τρόπο, η ευαισθησία στη θηλή θα αυξηθεί, κάτι που αρέσει στις περισσότερες γυναίκες».
Μύθος 7: Το υγρό λιφτ είναι το νέο λίφτινγκ
Το υαλουρονικό και το δικό μας λίπος χαρίζουν όγκο σε περιοχές που έχουν αδειάσει αποκαθιστώντας τη χαλάρωση της επιδερμίδας, ενώ η διάσημη τοξίνη εμποδίζει το σχηματισμό νέων ρυτίδων προσδίδοντας νεανικότητα στο δέρμα. Παρ' όλα αυτά, οι μη επεμβατικές θεραπείες δεν έχουν αντικαταστήσει το κλασικό χειρουργικό λίφτινγκ. «Σε πολλές περιπτώσεις μπορούμε να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα με τα fillers, μόνα τους ή σε συνδυασμό με το λέιζερ, αλλά όχι το αποτέλεσμα που προσφέρει το λίφτινγκ όταν σχετική υπάρχει ένδειξη» τονίζει ο κ. Κεραστάρης, και συνεχίζει: «Όταν γερνάμε, συμβαίνουν δύο πράγματα στο πρόσωπο: το πρώτο είναι ότι το δέρμα χαλαρώνει και το δεύτερο ότι χάνουμε όγκο. Όταν η χαλάρωση είναι μεγάλη, τα ενέσιμα τύπου υαλουρονικού θα βελτιώσουν την εικόνα, αλλά δεν θα μπορέσουν να αντικαταστήσουν το λίφτινγκ. Επίσης, αν καταφύγουμε σε έγχυση μεγάλης ποσότητας δικού μας λίπους, το αποτέλεσμα θα είναι ένα φουσκωμένο, πρησμένο πρόσωπο». Όσο για τη συμβολή του λέιζερ στη σύσφιγξη; Ο γιατρός προσθέτει: «Πολύς κόσμος πιστεύει ότι το λέιζερ κάνει θαύματα. Η τεχνολογία νέας γενιάς, το λέιζερ fractional, μπορεί να προσφέρει σύσφιγξη, αλλά έως ένα σημείο. Παλιότερα που χρησιμοποιούσαμε τα λέιζερ διοξειδίου (CO2), προκαλούσαμε έγκαυμα στο πρόσωπο και η σύσφιγξη ήταν καλύτερη, αλλά ο χρόνος αποθεραπείας μεγαλύτερος».
Μύθος 8: Τα lunch time lift είναι ασφαλή
Όταν πρωτοεμφανίστηκαν, διαφημίστηκαν ως τα λιφτ που γίνονται σε μία ώρα, κάπου στο διάλειμμα της δουλειάς. Εσείς επιστρέφετε στο γραφείο διαφορετική, ανανεωμένη και κανείς δεν παίρνει... είδηση! Τα λίφτινγκ που γίνονται σε 40' δεν απαιτούν αποκόλληση των ιστών, ενώ ο γιατρός δεν επανατοποθετεί τους μυς που έχουν χαλαρώσει. Όπως τονίζει ο κ. Μάνταλος, «αυτό που αγοράζεις είναι ένα αποτέλεσμα προσωρινό και... λίγο. Γιατί εκείνο που καθορίζει τη μεγάλη διάρκεια ενός λίφτινγκ είναι η αποκόλληση που γίνεται στους ιστούς και η οποία δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κάποιο ράμμα. Επίσης ο ισχυρισμός ότι ένα τέτοιο λιφτ ενέχει λιγότερους κινδύνους από το κλασικό είναι σχετικός. Πρόκειται για ιατρική πράξη, επομένως μπορεί να εμφανίσει προβλήματα, π.χ. τραυματισμό σε κάποιο αγγείο ή νεύρο, αντίδραση σε ξένο σώμα κ.ά.».
Μύθος 9: Ο καλός πλαστικός έχει πολλούς τίτλους
Η κάρτα του γιατρού που σας σύστησαν γράφει ότι είναι καθηγητής, μέλος της ASPS (αμερικανική ένωση πλαστικών χειρουργών), ενώ κατέχει και τίτλο EBOPRAS (ευρωπαϊκός τίτλος εκπαίδευσης στην πλαστική χειρουργική). Αν δεν μάθετε και τι όνομα έχει στην αγορά (από φίλες και γνωστές) και δεν αρκεστείτε στις εμφανίσεις του στην τηλεόραση, τότε δεν έχετε ενημερωθεί αρκετά για την αξιοπιστία του. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο κ.Μάνταλος, «εάν έχεις να επιλέξεις μεταξύ νέων γιατρών, τα συγκεκριμένα προσόντα μπορεί να έχουν κάποια αξία. Όμως με τα χρόνια κάποιος δείχνει πόσο ικανός και δεξιοτέχνης είναι στην ειδικότητά του. Οπότε, αν κάποιος έχει σταθερά αξιόπιστα αποτελέσματα, τότε θα πας σε αυτόν και όχι σε έναν άλλο που δηλώνει board certified. Μετά από κάποια χρόνια δεν έχει καμία σημασία αν είσαι απόφοιτος του Χάρβαρντ ή αν ανήκεις στη βραζιλιάνικη σχολή πλαστικής χειρουργικής».
