Φωτογράφιση: Γιώργος Καπλανίδης. Styling: Βίβιαν Ρουβέλα. Σακάκι, Theory. Φόρεμα, Alexander Wang. Sneakers, Ash, όλα Attica.
Δεν είναι περιττό να μιλάμε για φεμινισμό σήμερα. Όχι, δεν ξύπνησαν ξαφνικά μια μέρα οι γυναίκες και άρχισαν να διεκδικούν βιαίως τη μερίδα του λέοντος. Όχι, στις 8 Μαρτίου δεν είναι η γιορτή της γυναίκας. Είναι μέρα τιμής στους αγώνες που έχουν δοθεί από τις γυναίκες και αφορούν την ισότητα των δικαιωμάτων μας. Όχι, δεν μπορείς να απλώσεις το χέρι σου πάνω στο κορμί μου χωρίς την άδειά μου. Όχι, δεν θα πλαστικοποιήσω τον εαυτό μου για να σου αρέσω. Με αγαπώ ακριβώς όπως είμαι. Όχι, δεν θα κερδίσω την εκτίμησή σου με τα νάζια μου αλλά με την αξία μου. Όχι, δεν είμαι το «ωραίο» ούτε το «αδύναμο φύλο» , ούτε είμαι υποχρεωμένη να ξέρω να ανοίγω φύλλο. Όχι, δεν φταίει η μίνι φούστα μου που με βίασες και με σκότωσες. Φταίει το φτωχό πνεύμα και η έλλειψη παιδείας σου. Όχι, δεν θα σωπάσω κι εγώ όπως η γειτόνισσά μου που κακοποιείται. Θα γίνω η φωνή της και θα φωνάξω δυνατά μέχρι να βρει κι εκείνη τη δική της δύναμη. Μέχρι να μην υπάρχει πια καμία γυναίκα αδικημένη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Όχι, δεν έχεις δικαίωμα να μου κάψεις το πρόσωπο με οξύ. Όχι, δεν έχεις δικαίωμα να μου κόψεις την κλειτορίδα. Όχι, δεν θα καλύψω το πρόσωπό μου με καμία μαντίλα, εκτός κι αν το θελήσω εγώ. Όχι, δεν θέλω να είμαι δούλα σου, ούτε κυρά σου, ούτε πίσω σου, ούτε μπροστά σου. Θέλω να είμαι δίπλα σου, κοντά σου. Ναι, είμαι 40 ετών, εργαζόμενη, μάνα, νοικοκυρά, σεξοβόμβα και υπερήφανη. Ναι, είμαι 50 ετών, άτεκνη και υπερπλήρης. Ναι, είμαι εξίσου ικανή με εσένα και αξίζουμε τον ίδιο μισθό. Ναι, μια φορά τον μήνα αιμορραγώ και οι ορμόνες μου κάνουν πάρτι, δεν πρόκειται για καπρίτσιο αλλά για βιολογία. Ναι, μπορείς να με φλερτάρεις. Ναι, μπορείς να μ’ αγαπάς. Ναι, μπορείς να με σέβεσαι. Ναι, ο κόσμος αλλάζει.
