Φωτογράφιση: Γιώργος Καπλανίδης. Styling: Βίβιαν Ρουβέλα. Μακιγιάζ-Μαλλιά: Athena Skouvakis/This is not another agency. Κορμάκι και φόρεμα, Elisabetta Franchi, Eponymo E>More. Mules, Sergio Rossi, Καλογήρου.
Θα ξεκινούσα με μια φράση από τον Kεμάλ: «Aυτός ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει ποτέ». Αλλά δεν θα ήθελα να σας απογοητεύσω τελείως, οπότε θα συνέχιζα λέγοντας: «Aυτός ο κόσμος όμως σίγουρα εξελίσσεται και κάποιες φορές βελτιώνεται».
Όταν πεποιθήσεις και αντιλήψεις αιώνων βρίσκονται βαθιά ριζωμένες στο DNA μας, τότε η διαδικασία αλλαγής είναι πολύ αργή. Και ενέχει και έναν μεγάλο κίνδυνο, μια μεγάλη παρανόηση: δεν μπορούμε να γίνουμε ίδιοι, αλλά ίσοι. Μπορούμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλο στα μάτια, αλλά από διαφορετική γωνία. Και εκεί βρίσκεται για μένα η απόλυτη ομορφιά και αρμονία.
Σήμερα οι γυναίκες έχουν πρόσβαση σε όλο και περισσότερους κλάδους, με τίμημα όμως τη θηλυκή τους ταυτότητα, την ίδια τους τη φύση. Έτσι αισθάνομαι και εγώ. Κάθε φορά που διεκδικώ κάτι στη δουλειά ή στην κοινωνία γενικότερα, μεταλλάσσομαι σε ένα άλλο ον, χωρίς φύλο, ή ακόμα χειρότερα, προτάσσω τα αρσενικά μου χαρακτηριστικά με υπερβολή και… βία. Και μετά μπερδεύομαι. Γιατί γυρνάω σπίτι μου και πρέπει να γίνω πάλι η Κατερίνα, πράγμα που δεν το πετυχαίνω πάντα. Φαντάζομαι πως θέλει μεγάλη μαεστρία, τέχνη και σοφία να καταφέρεις να μη χάσεις την ταυτότητά σου και ταυτόχρονα να διατηρήσεις τη θέση σου σε αυτό τον κόσμο.
