Φωτογράφιση: Γιώργος Καπλανίδης. Styling: Βίβιαν Ρουβέλα. Μακιγιάζ- Μαλλιά: Athena Skouvakis / This is not another agency. Φόρεμα, Diane Von Furstenberg, Attica.
Ως γυναίκα αισθάνομαι ενδυναμωμένη. Και περήφανη που στο παρελθόν άλλες γυναίκες έκαναν τόσες πολλές θυσίες για να είμαστε εμείς εδώ που είμαστε σήμερα. Στα 18 μου έφυγα από ένα πολύ προστατευμένο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον για να σπουδάσω σε μια Αμερική πολυπολιτισμική, πολυσύνθετη, συντροφιά με γυναίκες νέες, αλλά χειραφετημένες, από άλλες εθνικότητες, από άλλες θρησκείες, με διαφορετικό παρελθόν και προσλαμβάνουσες. Θυμάμαι ότι μιλούσαμε πολύ ανοιχτά για τον ρόλο μας ως γυναίκες και πώς θέλαμε να τον διαμορφώσουμε. Όλο αυτό με ενδυνάμωσε πολύ και μου άνοιξε τους ορίζοντες. Στη συνέχεια, όταν έκανα το διδακτορικό μου στην Οξφόρδη, αποφάσισα να πάω εθελοντικά στο Αφγανιστάν για να κάνω mentoring σε γυναίκες που είχαν γίνει δεκτές σε αμερικανικά πανεπιστήμια. Ήταν μια μοναδική εμπειρία αλλά ταυτόχρονα ένα μεγάλο σοκ για εμένα. Αυτά τα κορίτσια, τα οποία ήταν πολύ έξυπνα και είχαν κερδίσει υποτροφίες, δεν ήξεραν τι ήταν το ταμπόν, γιατί όταν είχαν περίοδο τις κλείδωναν στο σπίτι. Τους λέγαμε ότι στο πανεπιστήμιο θα συναναστραφούν με άντρες και μας ρωτούσαν αν θα τις βιάσουν, τις συμβουλεύαμε να συμμετέχουν ενεργά στις διαλέξεις και μας ρωτούσαν αν επιτρέπεται… Τότε κατάλαβα ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας σε αυτό που ονομάζουμε γυναικεία χειραφέτηση. Τουλάχιστον εκτός του δυτικού κόσμου. Οι γυναίκες σε παγκόσμιο επίπεδο συνεχίζουμε να είμαστε πιο λίγες από τους άντρες σε υψηλές θέσεις, πληρωνόμαστε λιγότερα από αυτούς, ωστόσο είναι έντονο και το φαινόμενο των γυναικών CEO που δεν προσλαμβάνουν γυναίκες. Εγώ πιστεύω πολύ στο live by example. Φέρνω γυναίκες αθλήτριες στους αγώνες για να τους γνωρίσουν τα κορίτσια, διηγούμαι ιστορίες γυναικών, προσλαμβάνω γυναίκες, αγαπάω τις γυναίκες.
Αν μπορούσα να αποτυπώσω τη γυναικεία ψυχοσύνθεση σε έναν πίνακα, αυτός θα ήταν κάποιος του Jackson Pollock. Μας κατακρίνουν για την πολυπλοκότητα της ψυχοσύνθεσής μας, όμως αυτή, όπως και το γεγονός ότι μπορούμε να ασχολούμαστε με πολλά πράγματα ταυτόχρονα είναι τα μεγαλύτερα ατού μας, αξίες ανεκτίμητες. Μας κατακρίνουν γιατί είμαστε συναισθηματικές, αλλά αυτό το υψηλό επίπεδο συναισθηματικής νοημοσύνης είναι το ζητούμενο στον εργασιακό χώρο. Τα χαρακτηριστικά μας για τα οποία παραδοσιακά μας «κατηγορούν» είναι τελικά και η μεγαλύτερη δύναμή μας.
