Φωτο: @negin mirsalehi
Μήπως τώρα που κάθεσαι πολύ στο χώρο σου το έχεις ρίξει στο φαγητό από νευρικότητα και πλήξη; Δεν είσαι μόνος σου σε αυτό. Βέβαια, καλό είναι να το περιορίσεις με έξυπνους τρόπους.
Η ψυχολόγος, οικογενειακή σύμβουλος Γεωργία Χριστίνα Κανελλοπούλου αναφέρει: «Το συναισθηματικό φαγητό ή αλλιώς η συναισθηματική υπερφαγία είναι μία διατροφική συμπεριφορά που μπορούμε να αναπτύξουμε όταν τα συναισθήματα που βιώνουμε είναι δύσκολα, μη αποδεχτά ή δεν μπορούμε να τα εκφράσουμε. Αυτή την περίοδο της πανδημίας με τον υποχρεωτικό εγκλεισμό και την απομόνωση, τα αμφιθυμικά συναισθήματα με κυρίαρχα τον φόβο, την ανασφάλεια, τον θυμό και την μοναξιά ενδέχεται να αυξηθούν. Η κατάσταση της απομόνωσης ευνοεί την αύξηση της κατανάλωσης φαγητού, ακόμα και όταν δεν υπάρχει αίσθημα πείνας, καθώς “όταν τρώω τα συναισθήματά μου” είναι κάτι το οποίο θέλω να κάνω μόνος, στα κρυφά κυρίως λόγω ντροπής».
Όπως αναφέρει η κα Κανελλοπούλου, για να αντιμετωπίσουμε το συναισθηματικό φαγητό οφείλουμε αρχικά να αναγνωρίσουμε τα δύσκολα συναισθήματά μας και δεύτερον να τα μοιραστούμε με τους αγαπημένους μου ανθρώπους.
Πιο συγκεκριμένα η ειδικός μας προτείνει τα εξής:
1. Διατηρούμε μία συγκεκριμένη ρουτίνα φαγητού και απομακρύνουμε κάθε ερέθισμα από γύρω μας όταν τρώμε. Δεν είναι καλή ιδέα να τρώμε ακούγοντας ειδήσεις για τον ιό ούτε ενώ μιλάμε γι’ αυτόν. Σε αυτό μπορούν να βοηθήσουν τεχνικές mindfullness και εστίασης στο ‘’εδώ και τώρα’’.
2. Κάθε φορά που νιώθουμε πως πάμε να φάμε παραπάνω από όσο θα έπρεπε ρωτάμε τον εαυτό μας: «Τώρα αυτό που αισθάνομαι με ποιον άλλο τρόπο, με ποια άλλη δραστηριότητα μπορώ να το αντιμετωπίσω;»
3. Κρατάμε ένα ημερολόγιο συναισθημάτων. Στο τέλος της ημέρας ανατρέχουμε στο ημερολόγιο και παρατηρούμε ποιο συναίσθημα μας κάνει να τρώμε περισσότερο και ποιο λιγότερο. Είμαστε ενήμεροι για τα συναισθήματά μας.
