Αν με ρωτούσε κάποιος ποια ήμουν όταν έκλεινα τα 28, η απάντηση θα ήταν πανεύκολη. Λάτρευα το διάβασμα, το υγιεινό φαγητό, να τρέχω και μαγείρευα επειδή με ξεκούραζε.
Έναν χρόνο μετά τα 28 έμεινα έγκυος και πλέον είμαι μητέρα του πιο χαρούμενου μωρού και αναρωτιέμαι πως γίνεται να μην θες να φας τα τροφαντά μπουτάκια του. Ωστόσο, πριν μερικές εβδομάδες η μητέρα μου με ρώτησε πώς μου φαίνεται που είμαι πλέον μαμά. Τότε ήταν που άρχισα να δακρύζω και της απάντησα πως «δεν έχω ιδέα ποια είμαι πλέον».
Αυτό που λίγοι συζητούν είναι πως η μητρότητα δημιουργεί ένα βαθύ ρήγμα μεταξύ του παλιού σου εαυτού και της νέας εκδοχής του. Όλες αλλάζουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Προσέχουμε περισσότερο, σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο πριν κάνουμε κάτι και έχουμε χάσει την ξεγνοιασιά που είχαμε πριν το μικρό μας.
Όταν έμεινα έγκυος άκουγα ιστορίες για το πως ένα μωρό σου αλλάζει τη ζωή, όμως -όπως οι περισσότερες- ορκίστηκα στον εαυτό μου πως αυτό δεν θα συμβεί σε μένα. Μάντεψε όμως. Δύο χρόνια μετά, και δεν αναγνωρίζω πλέον τη γυναίκα που είμαι.
Πλέον, δεν μπορώ να διαβάσω το ίδιο γρήγορα με παλιά, δεν έχω χρόνο να βγαίνω κάθε απόγευμα για τρέξιμο και το μαγείρεμα έχει γίνει ανάγκη και όχι τρόπος χαλάρωσης.
