Είναι όμως; Αυτό που έχω μάθει είναι πως το να μάθεις να αντιδράς με διαφορετικό τρόπο μπορεί να είναι το «κλειδί».
Για πολλά χρόνια βασιζόμουν στην «κλασική συνταγή» με τη γκρίνια και τις φωνές. Πολλές φορές φώναζα στον 8χρονο γιο μου «Σταμάτα να φωνάζεις!» και ξέρω πως δεν είμαι μόνη σε αυτό. Όμως, τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να αλλάξω την τακτική μου γιατί οι φωνές δεν ωφελούν πουθενά, δίνουν ένα τελείως λάθος μήνυμα για τις οικογενειακές σχέσεις και βασικά, δεν μου αρέσει καθόλου ο εαυτός μου ως μητέρα εκείνη τη στιγμή.
Με τον καιρό έμαθα κάποια tips και χρειάζεται να υπενθυμίζω στον εαυτό μου τα παρακάτω, ώστε να μην χάσω τη ψυχραιμία μου.
Δεν το κάνουν συνειδητά
Ειδικά αν είσαι γονιός που περνάς τα terrible twos, τότε ξέρεις πως μερικές φορές οι φωνές είναι μονόδρομος. Εν μέσω ουρλιαχτών και tantrums, είναι πολύ εύκολο να χάσεις τη ψυχραιμία σου. Όμως, είναι σημαντικό να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου πως το μικρό σου δεν φέρεται άσχημα συνειδητά ή επίτηδες. Σε αυτή την ηλικία, ο εκνευρισμός τους είναι απλώς γιατί θέλουν να επικοινωνήσουν ένα συναίσθημά τους ή να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για κάτι. Αν το παιδί δεν ακούει, συνήθως είναι πολύ μικρό για να καταλάβει τι εννοείς. Έτσι, διατήρησε τη ψυχραιμία σου και εξήγησέ του με απλά λόγια τι θέλεις να κάνει ή γιατί ο τρόπος που φέρεται δεν είναι καλός.
