Μια ισχυρή και ακμάζουσα σχέση απαιτεί ένα ιδιαίτερο είδος θάρρους. Πιθανότατα σκέφτεσαι, ότι είναι εκείνο που χρειάζεστε για να αντιμετωπίσετε τις αντιξοότητες μαζί. Όμως, χρειάζεται θάρρος για να παραμείνετε ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλο.
Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι φαντάζονται το μέλλον του έρωτά τους, αυτό που τους έρχεται στο μυαλό είναι η πίστη, το να διασκεδάζουν μαζί, το να αντιμετωπίζουν δυσκολίες μαζί, το να απολαμβάνουν το σεξ και το να νιώθουν την ικανοποίηση και ασφάλεια από την παρέα του άλλου. Αυτό που συνήθως δεν τους έρχεται στο μυαλό, είναι όλα αυτά που χρειάζεται να κάνουν για να μπορέσεουν να εκπληρώσουν τις ελπίδες και τα όνειρά τους με τον σύντροφο της ζωής τους.
Γιατί οι σχέσεις μας σπρώχνουν συχνά στο χείλος του γκρεμού;
Τα ζευγάρια μαλώνουν. Κάθε ζευγάρι βιώνει απογοητεύσεις. Οι απογοητεύσεις στις σχέσεις συχνά επικεντρώνονται γύρω από φαινομενικά ασυμβίβαστες διαφορές, αίσθημα μοναξιάς, ασφυξίας, σεξουαλικής απογοήτευσης και συνεχόμενο άγχος ότι κρίνεσαι για τα πάντα. Μπορεί να έχεις την τάση να παραιτηθείς από αυτές τις απογοητεύσεις που δεν αλλάζουν ποτέ. Μπορεί να δεσμευτείς σε λύσεις, όπως «Θα προσπαθήσω να μην θυμώνω τόσο» ή «Απλώς θα αποδεχτώ τα πράγματα όπως είναι». Αλλά σε μια στιγμή, η αποφασιστικότητά σου εξατμίζεται. Αυτές οι έντονες αντιδράσεις δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας διαβουλευτικής διαδικασίας. Δεν κάνεις μια παύση για να σκεφτείς: «Χμμ, με τρελαίνει όντως το σχόλιό του;» Απλώς αντιδράς. Η αντίδραση οδηγεί σε αντίδραση και η κλιμάκωση είναι μονόδρομος.
Σου αρέσει να πιστεύεις ότι είσαι ένα πλήρως λογικό ον και ότι η συμπεριφορά σου είναι απλώς μια λογική απάντηση σε μια τρέχουσα πρόκληση. Σωστά; Μη βιάζεσαι. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι φαινομενικά μικρές ενοχλήσεις μερικές φορές προκαλούν ισχυρά συναισθήματα; Ή γιατί μπαίνεις αμέσως σε λειτουργία μάχης ή θέλεις να ξεφύγεις από την κατάσταση όσο το δυνατόν γρηγορότερα;
Κατά τη διάρκεια του έρωτα δεν πυροδοτούμαστε τόσο γρήγορα ούτε αντιδρούμε τόσο έντονα. Το διακύβευμα απλώς δεν είναι αρκετά υψηλό ακόμα. Όταν η σύνδεση σας μεγαλώνει, ο σύντροφός σου γίνεται πολύ πιο σημαντικός για εσένα. Ακριβώς δίπλα είναι η ικανότητά του να σε απειλήσει, απλώς και μόνο επειδή είναι πλέον τόσο σημαντικός. Με τον όρο απειλή, εννοούμε ότι ο σύντροφός σου έχει τώρα τη δύναμη να σε κάνει να νιώθεις μικρός, χωρίς ανάσα, εγκαταλελειμμένος και μόνος. Αυτή η εγγενής απειλή κρύβεται πίσω από την ένταση που αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου και δημιουργεί συναισθηματική απόσταση στη σχέση σας, ατελείωτες διαμάχες, διακοπή στην επικοινωνία, λιγότερο σεξ και πολύ συχνά, μια επιθυμία να χωρίσετε.
Η σημασία της αντιμετώπισης της δυσφορίας αυτής.
Η σύγκρουση είναι μια ευκαιρία. Το να αντιδράς έντονα είναι ένα σημάδι να ψάξεις βαθύτερα τις πηγές της σύγκρουσης με τον σύντροφό σου. Όταν η αντίδρασή σου φαίνεται να είναι δυσανάλογη με το ερέθισμα, οι προσωπικοί σου δαίμονες μπορεί να παίζουν ρόλο.
Όλοι έχουμε πληγές και έχουμε βιώσει απογοήτευση στη ζωή μας μεγαλώνοντας και αυτές οι εμπειρίες δεν εξατμίζονται απλώς καθώς γινόμαστε ενήλικες, όσο κι αν θα θέλαμε να το πιστεύουμε. Όταν αισθανόμαστε προσβεβλημένοι ή παραξηγημένοι ή ότι δεν ακουγόμαστε αρκετά στην τρέχουσα στιγμή, είναι σαν να βυθιζόμαστε σε εκείνη τη λίμνη των δύσκολων συναισθημάτων που νιώθαμε παλιά. Η δύναμη αυτών των προηγούμενων συναισθημάτων προσθέτει λάδι στην τρέχουσα φωτιά.
Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι το θάρρος. Μαζί με αυτούς τους δαίμονες του παρελθόντος έρχεται και μαι σημαντική αίσθηση δυσφορίας. Για παράδειγμα, αν βίωσες κριτική από τους γονείς σου, πιθανότατα έχετε αποθηκευμένα πολλά οδυνηρά συναισθήματα, που συχνά περιλαμβάνουν ντροπή ή αμφιβολία για τον εαυτό σου. Εάν ο σύντροφός σου σε επικρίνει, έστω για κάτι αμελητέο, αντιδράς αμυντικά σε κλάσματα δευτερολέπτου. Ναι, προσπαθείς να απαντήσεις στο πλήγμα που μόλις βιώσες, αλλά προστατεύεις επίσης τον εαυτό σου από ένα κύμα επώδυνων συναισθημάτων που έχουν αποθηκευτεί στη μνήμη σου από το παρελθόν. Είναι πιθανό να έχεις ξοδέψει μια ζωή προσπαθώντας να αποφύγεις να νιώσεις αυτά τα συναισθήματα. Εάν υπάρχει σύγκρουση, αλλάζεις θέμα ή γίνεσαι υπερβολικά δεκτική ή αρνείσαι να ασχοληθείς. Όλες αυτές οι στρατηγικές υπονομεύουν την υγιή σχέση που λαχταρούσες.
Η αντιμετώπιση της δυσφορίας αυτών των συναισθημάτων απαιτεί θάρρος γιατί πραγματικά δεν θέλεις να ξαναζήσεις τον πόνο. Ωστόσο, όσο κρατάς σφραγισμένα αυτά τα άβολα συναισθήματα, θα συνεχίζεις τον καταστροφικό κύκλο. Το συναισθηματικό μας σύστημα είναι τέτοιο που δεν μπορούμε να αφήσουμε τα καλά συναισθήματα να μπουν και να κρατήσουμε τα άσχημα μέσα. Με το καπάκι κλειστό στα άσχημα συναισθήματα, τα καλά μας συναισθήματά σιωπούν και η ικανότητά μας να σκεφτόμαστε λογικά και να λύνουμε προβλήματα τίθεται σε κίνδυνο.
Για να νιώσεις χαρά, πρέπει να είσαι ανοιχτή στο να αισθάνεσαι πόνο, λύπη και δυσφορία. Αυτό απαιτεί να χτίσεις την ικανότητα να αισθάνεσαι τα άβολα συναισθήματα που έχεις θάψει κατά τη διάρκεια μιας ζωής. Οικοδομείς αυτή την ικανότητα νιώθοντας σκόπιμα αυτά τα περασμένα συναισθήματα ντροπής, πόνου, αναξιότητας ή αμφιβολίας για τον εαυτό σου. Υπάρχουν στιγμές που μπορείς να τα πιάσεις πριν ξεγλιστρήσουν κρυμμένα μέσα σε αμυντικό θυμό ή συναισθηματικό πάγωμα.
Σε αυτές τις στιγμές, αναρωτήσου, «Τι άλλο νιώθω;». Αυτή η ερώτηση μπορεί να σου επιτρέψει να εντοπίσεις συναισθήματα που κρύβονται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια. Ξέρεις ότι είσαι θυμωμένη ή ταραγμένη ή ανήσυχη, αλλά μπορεί να αναγνωρίσεις ότι αισθάνεσαι ταπεινωμένη ή ασήμαντη κάτω από όλα αυτά. Μπορεί να σου προκύψουν συναισθήματα που δεν ήξερες ότι υπήρχαν. Πάρε μια βαθιά ανάσα και απλά μείνε εκεί σε αυτό το συναίσθημα, μην αποσπάς την προσοχή σου, ίσως σηκώνοντας το τηλέφωνό σου. Όσο περισσότερο μπορείς να μείνεις σε επαφή με αυτά τα συναισθήματα όταν εμφανίζονται, τόσο περισσότερο μπορείς να τα ανεχτείς και με τον καιρό θα χάσουν τη δύναμή τους πάνω σου.
