Η Βασιλική είναι φοιτήτρια. Πριν από μερικές εβδομάδες έκλεισε τον λογαριασμό της στο Bumble. «Άντεξα για πέντε μήνες. Βγήκα κάποια κακά ραντεβού. Η εφαρμογή, όμως, κατέληξε κυρίως να με νανουρίζει τα βράδια. Με έπαιρνε ο ύπνος χαζεύοντας φωτογραφίες αγοριών», λέει η ίδια. Η 18χρονη Στέλλα, απογοητευμένη, αναφέρει ότι η πιθανότητα να γνωρίσεις κάποιον υπάρχει μόνο στα… ψηφιακά μαγνητικά πεδία. «Για τους περισσότερους φίλους μου, το να βγουν ραντεβού προϋποθέτει κάποια κλικ στα Tinder, Grindr, Bumble και Hinge. Για κάποιους είναι και ο μόνος τρόπος να γνωρίσουν νέους ανθρώπους. Κανένας δεν γνωρίζει κανέναν εκεί έξω, αλλά εγώ επιμένω να μη θέλω να επιλέξω αυτό τον τρόπο». Όλο και περισσότερα κορίτσια -και αγόρια- νιώθουν δυσφορία με το να χρησιμοποιούν εφαρμογές γνωριμιών, όπως ακριβώς η Βασιλική και η Στέλλα. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι τα τελευταία χρόνια το dating είχε μεταφερθεί στα dating apps, όμως τα πράγματα μοιάζουν να αλλάζουν, ή θέλουμε να τα αλλάξουμε εμείς ή, καλύτερα, η Generation Z.
Οι έρευνες δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι χρήστες εγκαταλείπουν τα προφίλ τους αναζητώντας κατά πάσα πιθανότητα άλλους τρόπους για να βρουν ερωτικούς συντρόφους ή και όχι. Τα τελευταία στοιχεία αποκαλύπτουν ότι η πιο δημοφιλής εφαρμογή γνωριμιών στον κόσμο, το Tinder, είδε τους χρήστες της να μειώνονται κατά 5% το 2021, ενώ οι μετοχές τόσο της Bumble όσο και της Match Group, στην οποία ανήκει το Tinder, πέφτουν σταθερά τα τελευταία δύο χρόνια. Όσοι ξέρουν περισσότερα, λένε ότι η… λίμπιντο των dating apps θα συνεχίσει να μειώνεται, μιας και όλο και περισσότεροι χρήστες της Generation Z αισθάνονται απογοητευμένοι από αυτά. Αυτό τουλάχιστον φανερώνει η μελέτη που πραγματοποίησε το πρακτορείο ερευνών για νέους, Savanta.
Συγκεκριμένα, τα δεδομένα μάς αποκαλύπτουν ότι η Gen Z εκφράζει μια κόπωση από τις εφαρμογές γνωριμιών. 21% των νέων που είναι single και αναζητούν ενεργά σύντροφο, δεν χρησιμοποιούν πλέον εφαρμογές ή ιστότοπους, παρόλο που έχουν λογαριασμούς σε αυτά. Την ίδια στιγμή, πάνω από το 90% της Gen Z έχει ένα τουλάχιστον παράπονο από τη χρήση αυτών των εφαρμογών. Ανάμεσα στα πιο δημοφιλή προβλήματα που φαίνεται ότι συναντούν, σύμφωνα με την έρευνα, είναι ότι έρχονται αντιμέτωποι με συμπεριφορές που δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν. Λαμβάνουν παράξενα μηνύματα. Δεν υπάρχει ροή στην επικοινωνία. Δεν νιώθουν ότι ψάχνουν το ίδιο με τους υπόλοιπους χρήστες. Το μεγαλύτερο ποσοστό, ωστόσο, ανέφερε ότι δυσκολεύεται να ξεκινήσει μια κουβέντα.
«Στο Bumble έχω κάνει match αυτή τη στιγμή με πάνω από είκοσι αγόρια. Έχω στείλει μήνυμα σε μόλις τρία», λέει η Μαρία. Ο Σπύρος είναι από την άλλη πλευρά, δεδομένου ότι στο Bumble μπορείς να επικοινωνήσεις με ένα κορίτσι, μόνο αν σου στείλει πρώτο αυτό. Ο ίδιος λέει: «Είμαι χρήστης του συγκεκριμένου app τα τελευταία δύο χρόνια. Πρόσφατα, έχω matches που δεν μου έχουν στείλει ποτέ μήνυμα. Εγώ έχω premium λογαριασμό, οπότε σε κάποιες δίνω το περιθώριο να το ξανασκεφτούν αυξάνοντας τις ώρες μέσα στις οποίες μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου». Η 22χρονη Κάτια είναι αδιάλλακτη: «Το έκλεισα. Ένιωθα συνεχώς ευάλωτη από χαζές συμπεριφορές που δεν τις χρειαζόμουν στην καθημερινότητά μου. Το έκλεισα και δεν το έχω μετανιώσει», λέει με σιγουριά.
Είμαι ευτυχής single
Η ίδια μελέτη της Savanta σημειώνει ότι η Gen Z έχει επαναπροσδιορίσει τι σημαίνει να είσαι single. Ήδη πριν από την πανδημία, αυτή η γενιά αμφισβητούσε το στίγμα που συνδέεται με το «να είσαι single» και αυτή η τάση φαίνεται να ενισχύεται συνεχώς. Με άλλα λόγια, σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές, η Gen Z δεν αισθάνεται πίεση να είναι σε σχέση. Τα δεδομένα αποκαλύπτουν ότι πάνω από το ένα τρίτο των νέων μεταξύ 16-24 ετών περιγράφουν τους εαυτούς τους ως «ευτυχώς single».
Η Αλεξία ανήκει σε διαφορετική γενιά. Είναι 42 ετών και έχει εγκαταλείψει και αυτή τα dating apps εδώ και περίπου έναν χρόνο. «Ποτέ δεν το μετάνιωσα, παρόλο που γνώριζα ότι διάφοροι φίλοι έχουν γνωρίσει τους συζύγους και τους μακροχρόνιους συντρόφους τους μέσω αυτών, κάτι που θα ήθελα πολύ να έχω και εγώ. Ωστόσο, είμαι ήσυχη με την ιδέα ότι μπορεί να μη συναντήσω ποτέ κάποιον. Αν συμβεί, υπέροχα. Αλλά αν όχι, είμαι επίσης εντάξει και με αυτό. Το να έχεις σύντροφο δεν σου υπόσχεται και την ευτυχία», υποστηρίζει.
Για την Ανίτα, το ότι χώρισε πρόσφατα έπειτα από μακροχρόνια σχέση δεν ήταν αρκετό για να την οδηγήσει πίσω στις εφαρμογές γνωριμιών. «Δεν είμαι διατεθειμένη να ψάξω εκεί για νέο σύντροφο. Οι φίλες μου μου λένε να ανοίξω Bumble, όπου τα πράγματα μπορεί να είναι κάπως πιο… ανθρώπινα από το Tinder, αλλά αν είναι μοιραίο να μείνω μόνη μου, ας μείνω». Η φίλη της η Νίκη, 25 χρόνων, μιλάει για την εμπειρία της: «Κατέβασα κάποιες από αυτές τις εφαρμογές μέσα στην πανδημία. Με τον καιρό γίνονταν όλο και πιο επιθετικά τα πράγματα εκεί και μερικές φορές προβλέψιμα. Κάποια στιγμή ένιωθα ότι έβγαινα το ίδιο ραντεβού συνεχώς».
Η Αγγελική δηλώνει φεμινίστρια και αυτό την κάνει όχι τόσο δημοφιλή στα dating apps. Μοιράζεται μαζί μας ότι δυσκολεύεται να βγει ραντεβού με αυτούς που επικοινωνεί online: «Για να βγω με κάποιον, θα πρέπει να με κερδίσει με τον λόγο του. Να φαίνεται αστείος. Να με κάνει να θέλω να βγω μαζί του. Να νιώσω ότι αξίζει τον κόπο. Οι περισσότεροισυμπεριφέρονται και μιλάνε λες και τους αξίζει να βγω μαζί τους έτσι κι αλλιώς. Σόρι, αγόρια, αλλά όχι. Δεν αποκλείω να υπάρχει καλύτερη επικοινωνία από κοντά, αλλά μερικές φορές είναι σαφές ότι δεν μπορείς να επικοινωνήσεις και αυτό είναι πολύ ψυχοφθόρο. Επίσης, ο μισογυνισμός που υπάρχει εκεί μέσα με έκανε έξαλλη συνεχώς», καταλήγει.
Επιστροφή στα ραντεβού παλιάς κοπής
H συγγραφέας του βιβλίου Nothing Personal: My Secret Life in the Dating App Inferno (Τίποτα προσωπικό: Η μυστική ζωή μου στην κόλαση των dating apps, εκδ. Legacy Lit) Nancy Jo Sales ενισχύει την παρατήρηση της Αγγελικής: «Όχι, δεν υποστηρίζω ότι οι εφαρμογές γνωριμιών επινόησαν τον μισογυνισμό, αλλά σίγουρα έδωσαν στους στρέιτ άντρες απεριόριστη πρόσβαση προς τις γυναίκες. Τους χάρισαν ένα νέο είδος τοξικής αυτοπεποίθησης και τόλμης μέσα από ένα φαινομενικά ατελείωτο σύνολο επιλογών. Τους έδωσαν τη δυνατότητα να αποφασίζουν με την κίνηση ενός δαχτύλου εάν μια γυναίκα ήταν αρκετά ”καυτή” ή όχι για να βγουν ραντεβού ή να κάνουν σεξ μαζί της. Τους έδωσαν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ψευδείς ταυτότητες για τις οποίες δεν μπορούν να λογοδοτήσουν. Μια φίλη μου, μάλιστα, υποστηρίζει ότι τους έχει καταστρέψει», καταλήγει.
Όμως, με τις εφαρμογές να είναι τόσο ενσωματωμένες στην κουλτούρα του dating, τι θα μπορούσε να τις αντικαταστήσει; Πού θα στραφούν οι απογοητευμένοι singles οι οποίοι ψάχνουν ένα οποιοδήποτε είδος συντρόφου, σχέσης ή επικοινωνίας; Η Κατερίνα, που ζει τα τελευταία χρόνια στο Βερολίνο, παρατηρεί ότι τα dating apps όχι μόνο την έχουν κάνει να ξεχάσει πώς είναι να φλερτάρει από κοντά, αλλά να συνειδητοποιεί ότι ξεχνάει και την πιθανότητα να συμβεί αυτό. «Όταν ήρθα στο Βερολίνο, ήταν το πιο συνηθισμένο πράγμα. Όλοι έβγαιναν μέσω εφαρμογών. Κάποια στιγμή πρόσφατα συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν όλη την ημέρα έξω και δεν μου περνούσε από το μυαλό να κοιτάξω αν υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον αγόρι τριγύρω. Γυρνούσα στο σπίτι, έβαζα να φάω βραδινό και άνοιγα το Bumble. Όταν το κατάλαβα, έσβησα την εφαρμογή», λέει και συνεχίζει: «Κάπως έτσι πήρα την απόφαση να φλερτάρω κάθε μέρα και με κάποιον. Σαν άσκηση. Πολλές φορές αρκεί ένα βλέμμα. Μπορεί να μην έχει προς το παρόν αποτέλεσμα, αλλά είναι σίγουρα πιο διασκεδαστικό. Την ίδια στιγμή, είναι λυπηρό να συνειδητοποιείς ότι για να φλερτάρουμε, σκύβουμε το κεφάλι πάνω από μια οθόνη, αντί να κοιτάμε τους ανθρώπους στα μάτια».
Η Γιώτα δεν κατέβασε ποτέ κάποιο dating app στο κινητό της. «Δεν το έκανα ποτέ. Δεν ένιωσα ποτέ άνετα να το κάνω. Οι φίλες μου με έχουν κατηγορήσει για συντηρητισμό, αλλά καμία από τις ιστορίες που έχω ακούσει από τις ίδιες δεν μου φάνηκε πολύ “προχωρημένη” για να θέλω να τη ζήσω. Ήμουν τα τελευταία τρία χρόνια χωρίς μόνιμη σχέση. Πριν από έξι μήνες, μια συναδέλφισσα μου γνώρισε έναν φίλο του συντρόφου της. Ούτε εκείνος είχε κατεβάσει ποτέ κάποια αντίστοιχη εφαρμογή. Ήταν το πρώτο κοινό που ανακαλύψαμε».
Στα συμπεράσματα της έρευνας της Savanta αναφέρεται ότι ένας από τους βασικούς λόγους που μπορεί να έχει προκαλέσει την απομάκρυνση των νέων από τις εφαρμογές γνωριμιών είναι ο κορεσμός της ίδιας της διαδικασίας. Το ότι κάποιος σταματάει τη δουλειά του για να χαζέψει έναν υποψήφιο για να βγει το βράδυ, μπορεί να αφαιρεί τη μαγεία από τη διαδικασία του ίδιου του dating. Αυτό ίσως κάποιοι το συνειδητοποιούν και δεν τους αρέσει.
Η Σοφία χρησιμοποιεί το Hinge, που δεν είναι τόσο δημοφιλές στην Ελλάδα. «Έκλεισα όλα τα apps, δεν έβγαζαν πουθενά. Άφησα για κάποιο διάστημα μόνο το Hinge, γιατί το χρησιμοποιούν κυρίως τουρίστες που μένουν περιστασιακά στην Αθήνα. Από ένα σημείο και μετά ήταν συντριπτική η ματαίωση, οπότε, είπα “ας το αφήσω στη αναλογική μοίρα και όχι στους αλγόριθμους“», λέει και συνεχίζει: «Επίσης, άρχισα να γίνομαι πιο εκφραστική και επικοινωνιακή. Λέω σε φίλους και γνωστούς ότι είμαι διαθέσιμη για ραντεβού. Κάνω μια τέτοια κοινοποίηση παλιάς κοπής. Μέχρι πρόσφατα, όταν ερχόταν η κουβέντα στη συντροφικότητα, έλεγα ότι απολαμβάνω την ανεξαρτησία μου. Την ίδια στιγμή διπλοτσέκαρα το κινητό μου για απαντήσεις και αντιδράσεις σε μηνύματα. Τώρα φροντίζω να το λέω. Ναι, θέλω παρέα. Θα μου άρεσε να βγω ραντεβού ή να γνωρίσω κάποιον για μόνιμη σχέση», καταλήγει. Την ίδια στιγμή, βέβαια, μας εμπιστεύεται ότι η φίλη της η Σοφία στις 24/12 θα ταξιδέψει στη Νέα Ζηλανδία. Θα κάνει το ταξίδι των ονείρων της με ένα αγόρι που γνώρισε στο Bumble, πριν από περίπου δύο μήνες.
Όπως και να ‘χει, τα dating apps είναι εκεί έξω και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι εργαλεία που μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να επικοινωνήσουν, να έρθουν κοντά, να βρουν το άλλο τους μισό ή μια οποιαδήποτε συντροφιά, αλλά ας κρατήσουμε ότι η νέα γενιά δείχνει να απομακρύνεται όλο και περισσότερο από το… ραντεβού μαζί τους.
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΣΟΥΡΒΙΝΟΥ
