Τα ύστερα του κόσμου!

Κάθε σοκ μετατοπίζει τα πάντα, σαν να γίνεται σεισμός. Μετακινούνται οι πλάκες και γκρεμίζουν τα τείχη, σπάνε τα κουτάκια, ρίχνουν τις μάσκες και τα προσωπεία, κυρίως όμως ρημάζουν τα προσχήματα. Αυτό συνέβη με την ΕΡΤ. Ναι, η ΕΡΤ που μύριζε μούχλα, συντηρητισμό, Βυζάντιο να μεταδίδεται ξαφνικά από το Indymedia! Αν αυτό δεν είναι αληθινή ανατροπή, τότε τι είναι; Όπως με πολύ χιούμορ έγραψε κάποιος στο Twitter: «Τα ύστερα του κόσμου!». 

 

Ας δούμε το θέμα στην ουσία του. Για μένα η ΕΡΤ δεν είναι ο όποιος διορισμένος γλείφτης έρπει στην αυλή του εκάστοτε πρωθυπουργού για να κάνει την αρπαχτή του στην κρατική τηλεόραση. Δεν είναι μονάχα οι παθογένειες ενός συστήματος, οι παχυλοί μισθοί ορισμένων, η εξαρτημένη από την κάθε κυβέρνηση ενημέρωση.

 

Η ΕΡΤ είναι τρία κανάλια εθνικής εμβέλειας κι ένα για τον απόδημο ελληνισμό, έξι ραδιοφωνικοί σταθμοί με έδρα την Αθήνα και ένας διεθνούς εμβέλειας, τρεις ραδιοφωνικοί σταθμοί στη Θεσσαλονίκη, δεκαεπτά ραδιοφωνικοί σταθμοί σε όλη την Ελλάδα, η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα, η Χορωδία και η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής, ο ιστότοπος και το τεράστιο ψηφιακό αρχείο της. Το ψηφιακό αρχείο στο οποίο είναι καταγεγραμμένο σε βίντεο και ήχο κάθε δευτερόλεπτο ελληνικής ιστορίας, πολιτισμού και πολιτικών γεγονότων όλου του 20ού αιώνα. Είναι το Τρίτο Πρόγραμμα, ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης, κάποια ντοκιμαντέρ πραγματικά διαμάντια, ο τσοπανάκος, μια σειρά υπέροχες συνεντεύξεις πνευματικών ανθρώπων, το ραδιόφωνο που μου έμαθε ελληνική λογοτεχνία, η Λιλιπούπολη, η μάνα μου που άκουγε από το τρανζίστορ Θέατρο της Δευτέρας… 

 

Η ΕΡΤ είναι όλα αυτά που μας ανήκουν και τα οποία ήταν εκεί πριν καν υπάρξουμε. Κάθε εκλεγμένος πρωθυπουργός έχει χρέος να τα προστατεύει, να τα εξυγιαίνει, να τα διασώζει, και όχι να τα εξαφανίζει σε μια νύχτα. Ο αιφνίδιος θάνατος της ΕΡΤ δείχνει την ήττα της κυβέρνησης να διαχειριστεί μια χώρα που χρειάζεται μεταρρύθμιση και ΟΧΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΛΟΥΚΕΤΟ.

 

Συγκινήθηκα πολύ με αυτό που έγραψε ένα κορίτσι στο Twitter και το μεταφέρω αυτούσιο. @Ypatia1: «Είμαι άνεργη εδώ και 1,5 χρόνο. Αυτό που θα με σώσει είναι να βρω δουλειά. Όχι να μείνουν χωρίς δουλειά όσοι έχουν σήμερα». Το κορίτσι γράφει το αυτονόητο, αυτό που μεγάλο μέρος της αποπροσανατολισμένης κοινής γνώμης αδυνατεί να δει αυτή τη στιγμή και έτσι βουλιάζει στη λάσπη ενός χυδαίου λαϊκισμού. 

 

Γράφονται και λέγονται χιλιάδες πράγματα. Εγώ θα σταθώ σε αυτό που υποστήριζα και στο προηγούμενο σημείωμά μου για την απεργία της ΟΛΜΕ και το άδειασμα των δασκάλων. Κάθε φορά που βάλλεται μια κοινωνική ομάδα πρέπει να είμαστε εκεί, δίπλα της. Η αλληλεγγύη είναι ένα μάθημα που πρέπει να διδαχθούμε, είναι το μοναδικό μας όπλο. Αν εμείς είμαστε εκεί σήμερα για κάποιον που τον χτυπούν, όταν φτάσει και η δική μας σειρά θα έρθει κι εκείνος να μας δώσει ένα χέρι.

 

Όπως εύστοχα έγραψε ο Γιάννης Κότσιρας, δεν είναι δυνατό να κρίνεις χαιρέκακα το κλείσιμο της ΕΡΤ επειδή δεν την παρακολουθείς. Δεν επικροτείς τη βία επειδή δεν σε αγγίζουν οι 2.500 απολυμένοι: «Λες πως σε ενοχλούσε που πλήρωνες € 4 το μήνα την ΕΡΤ στο λογαριασμό σου επειδή δεν την έβλεπες. Οπότε καλύτερα να την κλείσουν. Για να το διευρύνω λίγο αυτό: Κι εγώ δεν πήγα ποτέ στην Κάρπαθο, αλλά τους δρόμους και από δικά μου χρήματα τους έκαναν. Να μην τους έκαναν λοιπόν αφού δεν τους είδα και ίσως να μην τους δω ποτέ. Και το νερό που πίνει το παιδί σου στο δημόσιο σχολείο να το κόψουν… Και τους πυροσβέστες; Να τους απολύουν το χειμώνα. Μόνο το καλοκαίρι να τους πληρώνω. Γιατί; Άσε που άμα μένεις στην πόλη τι σε νοιάζει για το δάσος! Ας καούν όλα… Αφού κι εγώ πλήρωσα γι’ αυτό και ίσως να μην το χρειαστώ ποτέ. Και αν σου φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, μη χαμογελάς γιατί είναι και αυτά στο πρόγραμμα. Θα συμβούν και μάλιστα γρήγορα». 

 

Στην τελική, δεν είναι η ΕΡΤ που κατεβάζει ρολά, είναι η ίδια η δημοκρατία. Στο μαύρο δεν βλέπω εξυγίανση, βλέπω ένα βίαια κομμένο κεφάλι. Το λένε όμορφα οι γαλλικές εφημερίδες που κυκλοφόρησαν με κατάμαυρα πρωτοσέλιδα κάνοντας λόγο για κενό δημοκρατίας στην Ελλάδα. Το είπε και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο λογαριασμό του στο Twitter: «Ακατανόητο μια δημοκρατική χώρα να κλείνει το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα και από πάνω να κατηγορεί την Ευρωπαϊκή Ένωση γι΄ αυτό». Κι ενώ η Ευρώπη έχει σοκαριστεί, εδώ υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν για τους μισθούς των μεγαλοδημοσιογράφων στην ΕΡΤ, δίνοντας άθελά τους άλλοθι στη βίαιη φίμωση της δημόσιας τηλεόρασης. Αυτά δεν είχαν συμβεί ούτε στη δικτατορία. Μόνο μία φορά σίγησε η φωνή της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα το 1941. 

 

Αν αφήσουμε να περάσει έτσι το κλείσιμο της ΕΡΤ, είναι σαν να αφήνουμε τη φωτιά να φτάσει στην αυλή μας. Σήμερα κλείνουν την ΕΡΤ, αύριο τα νοσοκομεία, τα νηπιαγωγεία, τα σχολεία που διδάσκουν τον Κεμάλ του Χατζιδάκι, τις πλατείες όπου διαδηλώνουμε και τέλος το ίδιο μας το στόμα. Έχουμε χρέος να προστατεύσουμε το σπίτι και τον εαυτό μας. Κι όσοι βρίσκονται στην εξουσία ας έχουν κατά νου ότι δεν πρέπει να υποτιμούν τη δύναμη που έχει κάποιος όταν απειλείται το σπίτι του. Το είπε η συγγραφέας του βιβλίου Το Δόγμα του Σοκ Ναόμι Κλάιν κατά την επίσκεψή της στην Ελλάδα: «Κανένας δεν γνωρίζει τι είναι αυτό που θα αλλάξει τη ροή του κύµατος και θα προκαλέσει τσουνάµι. Το µόνο που µπορούµε να κάνουµε είναι να προετοιµαστούµε για το επόµενο κύµα, να µην το αφήσουµε απλώς να περάσει από πάνω µας». Δεν ξέρω αν το επόµενο κύµα θα είναι η ΕΡΤ την οποία κλείνουν. Σαν τον κλέφτη. Αυτό που ξέρω είναι ότι θέλω να φωνάξω «έξω από την αυλή μου!». Θέλω. Να Φύγουν. ΤΩΡΑ! Κύµα, πάρ’ τους!

Φλώρα Τζημάκα
ftzimaka@pegasus.gr

 

ΥΓ.: Η εικόνα της γυναίκας από τα Μουσικά Σύνολα που έκλαιγε παίζοντας βιολί και μας συγκίνησε τόσο δεν έκανε τυχαία το γύρο του κόσμου. Δείχνει την ανέκτιμητη αξία της ΕΡΤ. Δείτε το βίντεο που ακολουθεί.