Στον απόηχο των δηλώσεων Σόιμπλε περί Grexit, ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Μπογδάνος κάλεσε προ ημερών στην εκπομπή του στον ΣΚΑΪ τον οικονομολόγο και καθηγητή του Α.Π.Θ. Διονύση Χιόνη. Παρών ήταν και ο δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε. Κάθε φορά που ο καθηγητής προσπαθούσε να εξηγήσει γιατί η χώρα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ και να υιοθετήσει εθνικό νόμισμα, ο κ. Πορτοσάλτε τον διέκοπτε. Ξανά. Και ξανά. Και ξανά. Πέντε φορές αποπειράθηκε ο κ. Χιόνης να ολοκληρώσει μια πρόταση. Δεν τα κατάφερε. Ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ -σοκαριστικά αγενής- έκανε αυτό που ξέρει καλά: έπαυε προκλητικά το λόγο του συνομιλητή του. «Γιατί με καλέσατε; Να μην πω την άποψή μου;», ρώτησε ο φιλοξενούμενος. Ώσπου στο τέλος απηύδησε ο ευγενής κ. Χιόνης: «Είναι απρεπές αυτό που κάνετε… Αγνοείτε βασικά πράγματα. Δεν μπορώ να συνομιλήσω μαζί σας οικονομικά. Ζείτε σε οικονομικό σκοταδισμό!». Έπειτα από αυτό τον έκοψαν μία και καλή. Τι ντροπή! Ακόμα μεγαλύτερη ντροπή το «ξέσκισμα» στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του Σύριζα Νίκο Ξυδάκη, όταν τόλμησε να πει το αυτονόητο: Να ξεκινήσει στη Βουλή η συζήτηση για τη χρησιμότητα του ευρώ και τη δυνατότητα επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. Ήταν τόσο λυσσαλέα η επίθεση, από τον Σύριζα, την αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ, ώστε ο κ. Ξυδάκης κράτησε από τη δήλωσή του μόνο τα περί συζήτησης στη Βουλή: «Ποτέ δεν υποστήριξα επιστροφή στη δραχμή», προσπάθησε να διευκρινίσει.
Με αφορμή αυτό το «κυνήγι μαγισσών», να τι γράφει ο δημοσιογράφος Άκης Κοσώνας σε άρθρο του με τίτλο Εκσυγχρονιστική Ποινικοποίηση των Σκέψεων: «Έχουμε δύο ζητήματα. Το ένα είναι το μείζον θέμα της επιβίωσης εντός ή εκτός του ευρώ. Αν πρέπει να μελετηθεί και να σχηματιστεί μια εθνική στρατηγική εναλλακτικής λύσης, αυτό που εν συντομία αποκαλείται plan B. Η αυτονόητη αυτή συζήτηση (σε οποιαδήποτε κανονική χώρα) έχει απαγορευτεί ως εχθρική προς την Ευρώπη και την πρόοδο (…). Το άλλο, το έλασσον, άπτεται μιας ιδιότυπης χούντας που έχει συγκροτηθεί στο όνομα του εκσυγχρονισμού και καταδυναστεύει τη χώρα καταδικάζοντας ως οπισθοδρομικό και καταστροφικό ό,τι κινείται εκτός πλαισίου του γερμανοκρατούμενου διευθυντηρίου των Βρυξελλών (…). Η τάση αυτή εκφράστηκε από τα καθ’ έξιν κυβερνητικά κόμματα, το καλοβολεμένο κομμάτι της κοινωνίας που περιλαμβάνει λογής – λογής υψηλόβαθμα στελέχη, ανάμεσα στα οποία και opinion makers, με αποτέλεσμα να ισχυροποιηθεί και στη συνέχεια να ελέγξει την πλειοψηφία των ΜΜΕ».
Ήταν τέτοια η προπαγάνδα εφτά χρόνια τώρα ότι εκτός ευρώ θα καταστραφούμε, ώστε φτάσαμε να θεωρούμε το ευρώ παράγοντα σταθερότητας της χώρας, ακόμα και ψυχολογικής, όπως λέει ο δημοσιογράφος. «Κάπως έτσι ο Ξυδάκης παρουσιάζεται κατηγορούμενος και ένοχος για τις σκέψεις του», λέει ο κ. Κοσώνας. Η ενοχοποίηση -και όπως αυτή διεκπεραιώνεται μέσα από την επίκριση- είναι το πιο κρίσιμο κλειδί ελέγχου και υποταγής της νεοελληνικής κοινωνίας, γράφει ο Αντώνης Ανδρουλιδάκης στο βιβλίο του Το Ελληνικό τραύμα. Η παραμόρφωση, η αλλοίωση και η διαστρέβλωση είναι πάντα χαρακτηριστικά στοιχεία της όλης διαδικασίας… Η ενοχή, ως τεχνική κοινωνικού ελέγχου, επιχειρεί να οικοδομήσει μια αρνητική υποτίμηση των ανθρώπων τόσο ώστε να αυξηθεί ο φόβος και να εξασφαλιστεί η υποταγή. Μόνο που, όπως υπογραμμίζει ο Άκης Κοσώνας, «η ιδιότυπη αυτή χούντα (που χρησιμοποιεί την ενοχοποίηση ως τεχνική κοινωνικού ελέγχου), «δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ “στα πράγματα”. Θα πάψει να υφίσταται μόλις η οικονομική κατάσταση των πολιτών θα απειλήσει τις ίδιες τις ζωές και την καθημερινότητά τους. Εντός ευρώ. Κάτι που ήδη συμβαίνει. Αστείο θα είναι τότε, να δούμε πόσοι και ποιοι θα συνωστίζονται στη γραμμή της νέας… ωριμότητας μιλώντας για ολοκλήρωση της πορείας και του ρόλου του ευρώ (!)».
Πάντως ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο, όταν ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας άρχισε τα πρώτα νάζια, ο δημοσιογράφος Γιώργος Χαρβαλιάς έγραφε στο άρθρο του Ατελείωτο καψώνι: «Με αυτήν όμως την πορεία των πραγμάτων η ελληνική οικονομία δεν θα βγει ποτέ από τη μέγκενη. Και η Ελλάδα δεν θα βγει ποτέ στις αγορές να δανειστεί με λογικά επιτόκια χωρίς αυτοί που της δανείζουν να θέτουν όρους ασφυκτικής παρακολούθησης ή και επέμβασης στα εσωτερικά της. Ήρθε η ώρα, επομένως, να μπει στο τραπέζι με σοβαρότητα, χωρίς κορόνες και ψευτομαγκιές, το σενάριο μιας συντεταγμένης εξόδου από την ευρωζώνη. Με τους δικούς μας όρους και όχι με αυτούς που θα επιχειρήσει και πιθανότατα θα πετύχει να επιβάλει ο Σόιμπλε όταν αυτός αποφασίσει να μας πετάξει έξω. Ας πάψει επιτέλους να αποτελεί πολιτικό ταμπού η συζήτηση μιας εναλλακτικής πορείας, αφού αυτή που ακολουθούμε τα τελευταία έξι χρόνια όχι μόνο δεν βγαίνει, αλλά στην κυριολεξία μας σκοτώνει».
Και στο καπάκι, σήμερα 16 Φεβρουαρίου, ο Economist ανεβάζει στο 60% τις πιθανότητες του Grexit σε βάθος πενταετίας. Συγγνώμη, πρέπει να μας γυρίσει ο Σόιμπλε στη δραχμή για να ανακαλύψουμε τι σημαίνει αυτό;
Φλώρα Τζημάκα
ftzimaka@pegasus.gr
