Φωτογράφιση: Θοδωρής Μάρκου
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι απόλυτης δικαιοσύνης και ισότητας. Στους γονείς μου λέγανε: «Κάνατε τρία κορίτσια μέχρι να κάνετε το αγόρι» και οι γονείς μου απαντούσαν: «Κάναμε πολλά παιδιά γιατί θέλαμε μεγάλη οικογένεια». Ήμασταν τρεις αδερφές και ένα αγόρι. Βγαίνοντας έξω στον κόσμο δεν ήξερα πώς είναι να σε αντιμετωπίζουν μειονεκτικά σε σχέση με έναν άντρα. Αυτό έγινε το όπλο μου ώστε να μην επιτρέψω σε κανέναν να μου φερθεί διαφορετικά. Και αυτό δεν είναι αυτονόητο στον χώρο της μόδας, ο οποίος παραμένει ένας ανδροκρατούμενος χώρος. Ίσως, το μυστικό για να προχωράμε μπροστά είναι να μην αναγνωρίζουμε τη διαφορετική αντιμετώπιση, να μην την αποδεχόμαστε. Να λειτουργούμε σαν να μην υπάρχει μπροστά μας κανένα εμπόδιο. Ό,τι και να γίνει δεν πρέπει να ξεχνάμε τη φύση μας. Αντίθετα, θα πρέπει να την καλλιεργούμε και αυτό δεν έχει να κάνει με το αν θα γίνουμε μητέρες, αν θα κάνουμε οικογένεια. Από τη φύση μας έχουμε αυτή την επιλογή. Αυτή η δυνατότητα υπάρχει μέσα μας σαν ενεργό ηφαίστειο. Δεν έχουμε ιδέα πόση δύναμη μας δίνει. Νιώθω υπέροχα που η κόρη μου η Ερμίνα έχει και αυτή τη συγκεκριμένη επιλογή στη ζωή της.
Μια γυναίκα που δραστηριοποιείται στον επιχειρηματικό χώρο ο,τι και να γίνει δεν πρέπει να ξεχνάει ότι είναι γυναίκα. Από τον τρόπο που ντύνεται, που μιλάει, που σκέφτεται, που συμπεριφέρεται, που οργανώνει την ομάδα, τη σκέψη της, που τα καταφέρνει. Ποτέ δεν ήταν εύκολο να είσαι γυναίκα, αλλά αυτό που θέλουμε δεν είναι να γίνει εύκολο. Θέλουμε απλώς να είμαστε γυναίκες. Γιατί αυτό είμαστε.
