της Αλεξίας Σβώλου. Φωτογράφος: Andreas Ortner, Styling: Pia Leonie Knoll.
Η άνοδος της θερμοκρασίας τις τελευταίες εβδομάδες, που έφερε μια πρόωρη νότα Αυγούστου στις αρχές του καλοκαιριού, έγινε άλλος ένας σύμμαχος στον πόλεμο με την πανδημία. Καθώς κυκλοφορούμε όλοι έξω και δεν συνωστιζόμαστε σε εσωτερικούς χώρους, τα κρούσματα κορονοϊού αναπόφευκτα μειώνονται. Ταυτόχρονα, το ζεστό φως του ήλιου αναδεικνύεται το ισχυρότερο αντικαταθλιπτικό της φύσης, ένα δωρεάν «Ζάναξ» που προσφέρεται απλόχερα, χωρίς τον κίνδυνο του εθισμού και τις παρενέργειες. Όμως ο ήλιος παραμένει άσπονδος φίλος και δεν πρέπει να παρασυρόμαστε σε «στενές επαφές» μαζί του χωρίς το αντιηλιακό μας, γιατί τότε ο φωτεινός δίσκος εκεί ψηλά στον ουρανό δείχνει τη… σκοτεινή του πλευρά.
Τι αυξάνει τον κίνδυνο για μελάνωμα
Η ανάγκη να αφεθούμε στο ζεστό άγγιγμα του ήλιου είναι απόλυτα φυσιολογική, ειδικά μετά τον δύσκολο χειμώνα που ζήσαμε. Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όσο ανοιχτότερο φωτότυπο έχουμε κι όσο λιγότερο εκτεθήκαμε στον ήλιο το περασμένο διάστημα, τόσο πιο πιθανό είναι να καούμε στην παραλία. Έτσι, λοιπόν, τόσο για τις κοντινές όσο και για τις μακρινές αποδράσεις, οι ειδικοί της Ελληνικής Δερματολογικής και Αφροδισιολογικής Εταιρείας υπενθυμίζουν ότι το αντιηλιακό είναι απαραίτητο για την προστασία από τον καρκίνο του δέρματος, τα περιστατικά του οποίου παρουσιάζουν αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια. Από όλες τις μορφές καρκίνου, το μελάνωμα είναι η πιο απειλητική, με περίπου 200 νέες διαγνώσεις της ασθένειας να καταγράφονται ετησίως στην Ελλάδα, όπως επισημαίνει ο καθηγητής Δερματολογίας Δημήτρης Ρηγόπουλος.
Η συστηματική χρήση αντιηλιακού με δείκτη προστασίας SPF 30 και άνω μειώνει κατά το ήμισυ τον κίνδυνο του καρκίνου του δέρματος και ειδικότερα του μελανώματος, που συνήθως εμφανίζεται σε προϋπάρχουσα ελιά (δερματικό σπίλο), με την εξαλλαγή της. Για να μειώσουμε περαιτέρω τον κίνδυνο, αποφεύγουμε τα επαναλαμβανόμενα ηλιακά εγκαύματα και προστατεύουμε κυρίως τα παιδιά και τους έφηβους, καθώς τα ηλιακά εγκαύματα που συμβαίνουν σε αυτές τις ηλικίες πολλαπλασιάζουν την πιθανότητα εμφάνισης μελανώματος κατά 8 φορές. Ακόμη πιο καταλυτική είναι η επίδραση του solarium, του οποίου η ακτινοβολία είναι ξεκάθαρα καρκινογόνος και -σύμφωνα με τους ειδικούς- έξω από κάθε καμπίνα solarium θα έπρεπε να υπάρχει σήμανση για τον κίνδυνο του καρκίνου, όπως στα πακέτα των τσιγάρων!
Look at the bright side
Κι επειδή κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στη φωτεινή πλευρά του ήλιου και μαζί με αυτή στη βιταμίνη του, την D. Ειδικά φέτος πρέπει να δώσουμε περισσότερη έμφαση στο να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας με βιταμίνη D, καθώς όλες οι έρευνες δείχνουν πως η επάρκειά της στον οργανισμό μάς προστατεύει από τις επιπλοκές της λοίμωξης του κορονοϊού. Ωστόσο η ευεργετική της επίδραση παραμένει ανεξαρτήτως πανδημίας, γιατί η βιταμίνη D είναι ένας από τους πιο σημαντικούς ρυθμιστές του ανοσοποιητικού συστήματος. Στην Ελλάδα, εδώ και πολλά χρόνια, έχει παρατηρηθεί το εξής παράδοξο: ενώ ζούμε σε μια πολύ ηλιόλουστη χώρα, αρκετές ηλικιακές ομάδες -και ειδικά τα μικρά παιδιά και οι μεγαλύτερης ηλικίας ενήλικες- έχουν έλλειψη βιταμίνης D σε ποσοστό 67% επειδή αποφεύγουν την έκθεση στον ήλιο. Γι’ αυτόν το λόγο θα πρέπει να προσφέρουμε στον εαυτό μας 15 λεπτά την ημέρα ήπιας άσκησης, όπως είναι το περπάτημα, φορώντας ένα T-shirt ή ένα μπλουζάκι με τιράντες και χωρίς αντιηλιακό, ώστε να συνθέσει η επιδερμίδα μας την ποσότητα βιταμίνης D που χρειαζόμαστε. Όσο για τα άτομα τα οποία παρουσιάζουν μεγάλη έλλειψη, θα πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους για την λήψη συμπληρώματος διατροφής με βιταμίνη D, γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται μεγαλύτερη δοσολογία που δεν μπορεί να παραχθεί με μια απλή βόλτα στη λιακάδα.
Η μεγάλη υπόσχεση της ανοσοθεραπείας
Από όλες τις βλάβες που μπορεί να προκαλέσει ο ήλιος, το μελάνωμα είναι και το πιο απειλητικό καθώς, εάν εξελιχθεί σε μεταστατικό μελάνωμα, έχει κακή πορεία – ή, ακριβέστερα, είχε κακή πορεία τα τελευταία χρόνια, μέχρι που συνέβη μια μεγάλη επανάσταση στον τομέα των ανοσοθεραπειών. Σήμερα υπάρχουν ανοσοθεραπείες οι οποίες μετατρέπουν το μελάνωμα σε χρόνια νόσο, ωστόσο όσο εντυπωσιακά κι αν είναι αυτά τα επιστημονικά ευρήματα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ανοσοθεραπείες δεν έχουν αποτέλεσμα σε όλους τους ασθενείς. Για λόγους που δεν γνωρίζουμε και που έχουν σχέση με το γενετικό προφίλ των ασθενών «δουλεύουν» ικανοποιητικά μόνο στο 25% των νοσούντων.
