Πριν από λίγο καιρό η Αμερικανική Ιατρική Ένωση αναγνώρισε ότι η παχυσαρκία δεν είναι απλώς μια πάθηση. Είναι η νόσος της χιλιετίας, καθώς γνωρίζουμε ότι παγκοσμίως υπάρχουν περισσότεροι από 1,5 δισ. υπέρβαροι ενήλικες, συμπεριλαμβανομένων και 400 εκατ. παχύσαρκων.
Γιατί όμως η παχυσαρκία είναι νόσος; Οταν κάποιος είναι υπέρβαρος-παχύσαρκος, το αυξημένο λίπος που υπάρχει στο σώμα του και είναι πέραν του φυσιολογικού αρχίζει και αποθηκεύεται σε διάφορα όργανα, όπως η καρδιά και το συκώτι, ακόμη και στους μυς. Στη συνέχεια λόγω της αποθήκευσης αυτού του λίπους ο οργανισμός αρχίζει να παράγει διάφορες ορμόνες και ουσίες που προκαλούν πολλές και μεγάλες αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας του δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο.
Πρόκειται, λοιπόν, για μια νόσο η οποία είναι τόσο επικίνδυνη ώστε είναι πλέον σίγουρο ότι προκαλεί μια αλυσιδωτή αντίδραση παθήσεων χτυπώντας πολλά και διαφορετικά συστήματα του οργανισμού.
Οι παχύσαρκοι άνθρωποι έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια, στεφανιαία νόσο, μεταβολικό σύνδρομο, αυξημένη χοληστερίνη.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η παχυσαρκία είναι μια νόσος τα αίτια της οποίας είναι πολύπλοκα και πολυπαραγοντικά. Βέβαια, αυτό που επιφανειακά φαίνεται ότι δημιουργεί το πρόβλημα είναι η αυξημένη πρόσληψη τροφής και η ελάχιστη ή καθόλου άσκηση.
Ωστόσο το σημαντικότερο ρόλο παίζουν οι παράγοντες που ωθούν κάποιον στην αυξημένη πρόσληψη τροφής, όπως είναι τα γονίδια (γονιδιακό διατροφικό προφίλ), που πλέον έχουμε στα χέρια μας σαν εργαλείο, οι ελλείψεις σε βασικές βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, που παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτό το πολύπλοκο σύνολο αντιδράσεων που ονομάζουμε μεταβολισμό, οι ορμόνες παχυσαρκίας, όπως η ινσουλίνη (μια από τις σημαντικές ορμόνες στο μηχανισμό της παχυσαρκίας), η κορτιζόλη (ορμόνη του στρες), οι θυρεοειδικές ορμόνες, οι ορμόνες που παράγονται από τα κύτταρα του λίπους, όπως η γρελίνη και η λεπτίνη, παίζοντας ρόλο στη ρύθμιση της όρεξης και στο αίσθημα πληρότητας μετά από κάθε γεύμα.
Σήμερα, λοιπόν, είναι αναγκαίο πιο πολύ από ποτέ να υπάρχει ενημέρωση για τον τρόπο σωστής αντιμετώπισης του υπερβολικού βάρους, πάντα με γνώμονα ότι το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του θεραπεύειν, δηλαδή ότι είναι προτιμότερο να παρεμβαίνουμε στα αρχικά στάδια της νόσου, όταν το πρόβλημα είναι πολύ πιο εύκολα διαχειρίσιμο. Το συμπέρασμα είναι ότι οποιαδήποτε προσπάθεια θα πρέπει να γίνεται με την καθοδήγηση ειδικού ακολουθώντας όλα εκείνα τα απαραίτητα ιατρικά βήματα που χάρη στην επιστήμη έχουμε στη διάθεσή μας, όπως ο γονιδιακός διατροφικός έλεγχος, οι εξιδικευμένες ιατρικές εξετάσεις πάνω σε ορμόνες, βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, ένα λεπτομερές ιστορικό, συνυπολογίζοντας πολλές ιατρικές παραμέτρους.
Έτσι θα βγάλουμε ένα πολύ πιο ασφαλές και εξατομικευμένο συμπέρασμα για το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα του καθενός, ώστε να φτάσουμε στο αποτέλεσμα της μόνιμης απώλειας βάρους, άλλα πάνω απ' όλα να εκπαιδεύσουμε τον καθένα χωριστά στο πώς και στο τι μπορεί να τρώει (διατροφική εκπαίδευση).
Info: www.merianos.gr
