Φωτο: @mikutas
Αυτό το διάσημα δοκιμαζόμαστε όλοι σε παγκόσμιο επίπεδο, με μια πρωτόγνωρη εμπειρία, την πανδημία ενός ιού με πρωτοφανείς ιδιότητες. Ως μέτρο προστασίας η πολιτεία, με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές των λοιμωξιολόγων, έλαβε μεταξύ άλλων τον περιορισμό στο σπίτι μας. Μια συνθήκη η οποία για τους περισσότερους είναι καινούργια και φαντάζει εξαναγκαστική. Ο εγκλεισμός αυτός έχει επιπτώσεις στη ζωή μας, αόρατες και ορατές. Μιλήσαμε με τη νευρολόγο Αναστασία Νικολακοπούλου για το πώς θα διαχειριστούμε τη νέα πραγματικότητα.
Τα σημάδια του άγχους
Στρες, αίσθημα πλήξης, ξεσπάσματα θυμού είναι μερικές από τις επιπτώσεις της καινούριας ρουτίνας στην ψυχολογία μας. Μάθετε από τώρα τι ενδέχεται να εκδηλώσετε, ώστε να μπορέσετε να το θέσετε υπό έλεγχο και να ζητήσετε βοήθεια, αν χρειαστεί.
Η Δρ Νικολακοπούλου επισημαίνει: «Αυτό το είδος εγκλεισμού έχει επιπτώσεις στην ψυχολογία των ανθρώπων και προκαλεί ιδιαίτερο άγχος. Το χαρακτηριστικό σε αυτή την περίπτωση είναι ότι αλλάζει η καθημερινή ρουτίνα που είχαμε και η καινούρια μας δημιουργεί ένα αίσθημα ελέγχου αλλά και ασφάλειας. Αποτέλεσμα αυτού είναι η σύγχυση, το αίσθημα ενός αγνώστου κινδύνου, η αδυναμία πρόβλεψης, η διατάραξη της ψυχολογικής ισορροπίας, η διάρρηξη της κανονικότητας και το αίσθημα της απώλειας ελέγχου από εμάς τους ίδιους. Έχει φανεί από έρευνες ότι η καραντίνα και η απομόνωση διαρκείας μπορούν να οδηγήσουν σε μετατραυματικό στρες, άγχος, κατάθλιψη, κόπωση, πτώση ηθικού και δημόσια αντίδραση. Η απομάκρυνση από αγαπημένα πρόσωπα, η απώλεια της ελευθερίας, η αβεβαιότητα για την εξέλιξη της νόσου και η πλήξη μπορεί να έχουν δραματικές συνέπειες».
Και συνεχίζει: «Στο παρελθόν, οι καραντίνες έχουν οδηγήσει σε βίαια ξεσπάσματα, αυτοκτονίες, θυμό. Οι αντιδράσεις εξαρτώνται από την ψυχολογική ισορροπία των ατόμων, την ικανότητά τους να διαχειριστούν κρίσεις, την ποιότητα των διαπροσωπικών σχέσεων που υπήρχαν. Είναι μια κατάσταση η οποία δοκιμάζει τις αντοχές. Ένα επιπλέον στοιχείο στην όλη κατάσταση είναι ότι προσβάλλεται το αίσθημα του ατρόμητου, που συνήθως διακατέχει τους νέους ανθρώπους. Αισθανόμαστε με αυτό τον τρόπο την ευαλωτότητά μας και έχουμε μια αίσθηση ότι είμαστε στο έλεος άλλων ανεξέλεγκτων δυνάμεων. Αυτό δημιουργεί ένα αίσθημα αβεβαιότητας για το μέλλον. Οι άνθρωποι με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή υποφέρουν πολύ περισσότερο σε αυτή την κατάσταση και φουντώνουν τα συμπτώματά τους, εφόσον συνεχώς πλένουν τα χέρια τους και ακολουθούν τελετουργικά σε θέματα καθαριότητας».
Ασχοληθείτε με την οικογένεια, το σπίτι & τα ταλέντα σας
Πώς μπορούμε να αποφύγουμε αυτές τις επιπτώσεις; Η νευρολόγος Δρ Αναστασία Νικολακοπούλου απαντά: «Είναι σημαντικό να βρούμε απασχόληση στο σπίτι και να καλλιεργήσουμε τη συσχέτισή μας με τα υπόλοιπα πρόσωπα της οικογένειας. Οπωσδήποτε η πολύωρη στενή παραμονή δημιουργεί τριβές, αλλά η αγάπη έχει πάντα θεραπευτικές ιδιότητες. Είναι μια καλή ευκαιρία να περάσουμε περισσότερη ώρα με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, αποφεύγοντας όμως τη σωματική επαφή, κυρίως με τα άτομα της τρίτης ηλικίας και όσους έχουν χρόνια προβλήματα υγείας. Μια πολύ καλή ιδέα θα ήταν να ασχοληθούμε με τον προσωπικό μας χώρο, τον καλλωπισμό του, την οργάνωσή του, έτσι ώστε να ζούμε σε ένα ευχάριστο περιβάλλον. Επίσης μπορούμε να παρακολουθήσουμε ταινίες, ντοκιμαντέρ, να διαβάσουμε βιβλία, να ασχοληθούμε περισσότερο με τα παιδιά, να γυμναστούμε στο σπίτι ή να αφιερώσουμε χρόνο στις καλλιτεχνικές μας ανησυχίες π.χ. κάποιο μουσικό όργανο. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει ότι δεν βγαίνουμε στον κήπο μας να ασχοληθούμε με τα λουλούδια, να πάμε στη θάλασσα με το κατοικίδιο ή σε κάποιο κοντινό δάσος. Εξαρτάται από εμάς αν θα χρησιμοποιήσουμε θετικά ή αρνητικά αυτή την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τον βαθύτερο εαυτό μας».
