Την επόμενη φορά που θα γευτούμε ένα ποτήρι κρασί, ας έχουμε κατά νου πως έτσι δεν προσφέρουμε στον εαυτό μας μόνο τη χαρά της απόλαυσης, αλλά φροντίζουμε και τη σιλουέτα μας. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Purdue στην Ιντιάνα των ΗΠΑ ανακάλυψαν πως το κόκκινο κρασί εμποδίζει την αποθήκευση λίπους στο σώμα μας χάρη στη δράση της πισεατανόλης.
Μέχρι τώρα γνωρίζαμε τις ευεργετικές ιδιότητες της ρεσβερατρόλης, μιας ισχυρής αντιοξειδωτικής ουσίας που βρίσκεται στη φλούδα και τα κουκούτσια των κόκκινων σταφυλιών, στα μούρα, τα φιστίκια και έχει τη δύναμη να καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες προστατεύοντας τον οργανισμό από σοβαρές ασθένειες. Ωστόσο, ο Kι-Χονγκ Κιμ, επίκουρος καθηγητής της επιστήμης των τροφίμων, και ο Τζανγκ Γιον Κουόν, μεταπτυχιακός φοιτητής στην ερευνητική ομάδα του πρώτου, ανακάλυψαν πως ένα παράγωγο της ρεσβερατρόλης, η πισεατανόλη, μπορεί να σαμποτάρει την ανάπτυξη των λιποκυττάρων.
Πισεατανόλη σε δράση
Στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Biological Chemistry υποστηρίζεται πως «η πισεατανόλη εμποδίζει τη δράση της ινσουλίνης κατά τη διαδικασία με την οποία τα πρόδρομα λιποκύτταρα μετατρέπονται σε ώριμα. Η ουσία αυτή μπορεί να καθυστερήσει αλλά και να αναστείλει όλη αυτή τη δραστηριότητα, η οποία διαρκεί δέκα ημέρες περίπου». Οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως η πισεατανόλη μπορεί να προσδένεται στους υποδοχείς της ινσουλίνης σε πρώιμα λιποκύτταρα, επιβραδύνοντας ή διακόπτοντας οριστικά την ανάπτυξή τους.
Τώρα στόχος του καθηγητή Κιμ είναι να συνεχίσει τα πειράματα σε ζώα, για να ανακαλύψει τον ακριβή μηχανισμό δράσης του συγκεκριμένου συστατικού και να δει πώς θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις ιδιότητές του στη μάχη για την απώλεια του περιττού βάρους.
Η άποψη των Ελλήνων ειδικών
Όπως τονίζει η Κατερίνα Βάμβουκα, ειδική γραμματέας δημοσίων σχέσεων του Πανελλήνιου Διαιτολογικού Συλλόγου, «η συγκεκριμένη έρευνα του Κιμ ήταν μόνο in vitro, δηλαδή έγινε σε κυτταρικό επίπεδο σε δοκιμαστικούς σωλήνες και όχι σε πειραματόζωα, όπου η έκφραση των γονιδίων και άρα ο τρόπος με τον οποίο επηρεάζονται τα κύτταρα διαφέρει. Ωστόσο, η πισεατανόλη σχετίζεται, όπως και η ρεσβερατρόλη, με την ενεργοποίηση ή μη των γονιδίων που ελέγχουν την κυτταρική ανάπτυξη, αλλά αυτό εξαρτάται από τη δόση και από τη βιοδιαθεσιμότητα των ουσιών αυτών στην κυκλοφορία του αίματος. Δεν έχει μελετηθεί επαρκώς κατά πόσον η πισεατανόλη επιδρά στα λιποκύτταρα, οπότε ένας τέτοιος ισχυρισμός θεωρείται κάπως παράτολμος. Μέχρι στιγμής έχει αποδειχτεί μόνον ο σημαντικός ρόλος της ρεσβερατρόλης στην απενεργοποίηση της αύξησης των καρκινικών κυττάρων και των αθηρωματικών πλακών (σ.σ. διαδικασία κατά την οποία φράσσουν τα αγγεία)».
