Μεταξύ 1960 και 1970, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής John Bowlby ανέπτυξε τη Θεωρία της Προσκόλλησης (Attachment theory) η οποία εξηγεί τη δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων καθώς και τις όποιες ανασφάλειες μπορεί να υπάρχουν σε αυτές. Η θεωρία αυτή πρεσβεύει ότι η σχέση που είχαμε ως βρέφη με τους γονείς μας ή τους ανθρώπους που μας φρόντιζαν παίζει καθοριστικό ρόλο στο πώς θα σχετιζόμαστε σε όλες τις σχέσεις μας στο μέλλον και, κατά συνέπεια, τι βαθμό οικειότητας θα θέλουμε να καλλιεργήσουμε μέσα σε αυτές. Μάλιστα, προς το τέλος της δεκαετίας του ’80, η θεωρία της προσκόλλησης επεκτάθηκε και στις ενήλικες σχέσεις, διατυπώνοντας ότι υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι προσκόλλησης με τους οποίους σχετιζόμαστε με τους άλλους ως ενήλικοι: «αγχώδεις/αμφιθυμικοί», «αποφευκτικοί/απορριπτικοί» και «ασφαλείς». Η ταξινόμηση έχει κάπως έτσι: το 20% των ανθρώπων ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, σχεδόν το 25% ανήκουν στη δεύτερη και οι υπόλοιποι θεωρούνται «ασφαλείς», σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal of Personality and Social Psychology. Ο προσδιορισμός του δικού σου (και του δικού του) στυλ θα σου δώσει τις πληροφορίες που χρειάζεσαι για να μεταβείτε στην ομάδα των «ασφαλών» ατόμων – αν βρίσκεστε ήδη εκεί, αυτό θα σας βοηθήσει να κάνετε ακόμη πιο δυνατή τη σχέση σας.
