H Danai Nielsen, η ταλαντούχα μουσικός που μαγνήτισε το κοινό με την νεραϊδένια παρουσία της στην χθεσινή εκπομπή της ΕΡΤ, Μουσικό Κουτί, με καλεσμένο τον Κώστα Τούρνα συστήνεται στο ELLE.
«Είμαι η Δανάη, μουσικός, γραφίστρια, λατρεύω τις χαρτοκατασκευές και μένω στην Αθήνα. Σε αυτό το κείμενο πρέπει να πω μερικά πράγματα για εμένα, κι επειδή δεν ξέρω ακριβώς από που να το ξεκινήσω και τι να πω, θα αρχίσω λέγοντας ότι από μικρή ένιωθα αρκετά παράξενη.
Μιλούσα με τον έναν γονιό μία γλώσσα με τον άλλο γονιό άλλη γλώσσα και περνούσα ώρες στο δωμάτιο μου ζωγραφίζοντας και κόβοντας χαρτάκια. Λίγο πριν το δημοτικό ξεκίνησα κλασσικό πιάνο σε ωδείο, που τότε μου φαινόταν βασανιστικό μιας και τα Σαββατοκύριακα ήθελα να βλέπω παιδικά στην τηλεόραση και όχι να πηγαίνω για πιάνο και θεωρία. Το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν οι Sims όπου για ώρες έχτιζα και διακοσμούσα σπίτια και έπαιζα κυριολεκτικά με τις ζωές διάφορων ανθρώπων σε super fast forward.
Στο γυμνάσιο γνώρισα 4 αγόρια, τον Βασίλη, τον Αρθούρο, τον Ορέστη και τον Γιάννη και φτιάξαμε το πρώτο μας συγκρότημα τους Rosebleed. Ένιωθα σαν εξωγήινος που έπρεπε να παίξει “πλήκτρα” αντί για πιάνο και μάλιστα χωρίς παρτιτούρα. Οι υπόλοιποι αν και αυτοδίδακτοι είχαν άνεση και μουσικές ιδέες ενώ εγώ ήμουν σαν χαλασμένο ρομπότ που είχε ξεμείνει από μπαταρίες. Σιγά σιγά βρήκα ρυθμό κι απολάμβανα τις πρόβες μας. Κάναμε μπόλικα lives, ηχογραφήσαμε άλμπουμ και παράλληλα είχα φτάσει σε ηλικία σπουδών, συγκεκριμένα Γραφιστική στο ΤΕΙ Αθήνας.
Λίγο καιρό μετά αποφασίσαμε να φύγουμε για Γερμανία ομαδικώς, να βρούμε δουλειές και να συνεχίσουμε τις συναυλίες εκτός Ελλάδας. Ε αυτό δεν πέτυχε και πολύ! Έμεινα τελικά εκεί μερικά χρόνια, δοκίμασα τις πιο ράντομ δουλειές που θα μπορούσα να φανταστώ, είχα άπλετο ελεύθερο χρόνο και την ευκαιρία να πειραματιστώ και να εξελίξω τις χειροτεχνικές και μουσικές μου ικανότητες.
Το 2018 ένιωθα πολύ άδεια κι επέστρεψα ξανά στην Αθήνα. Τον πρώτο χειμώνα τον πέρασα στο υπόγειο γκαράζ του σπιτιού όπου είχα στρώσει χαλιά και υφάσματα, χειμερινή φωλιά, και αυτοσχεδίαζα καθημερινά για ώρες με διάφορα μουσικά όργανα. Ουσιαστικά άδειαζα σκέψεις, χαρές και στεναχώριες λέγοντας ό,τι ακριβώς ένιωθα, σε όποια γλώσσα το ένιωθα, χωρίς να σκέφτομαι τι και γιατί. Αυτοσχεδίαζα για ώρες και τα ηχογραφούσα σχεδόν όλα. Είχα άπειρο υλικό. Κάποιες στιγμές ντυνόμουν έξαλα και βιντεοσκοπούσα.
Το καλοκαίρι εκείνο γνώρισα τον Prins Obi (Γιώργο Δημάκη) ο οποίος με παρότρυνε να αρχίσω να παίζω live. Ξεκίνησα να εργάζομαι ως γραφίστρια, νοίκιασα ένα γλυκό σπιτάκι και άρχισα να κάνω τις πρώτες πρόβες για το πρώτο live στο οποίο θα ήμουν μόνη στη σκηνή. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη και σίγουρα τρομοκρατημένη!
Ήξερα πως από το στρες θα είμαι σχεδόν ακίνητη στη σκηνή την ώρα της συναυλίας, ήξερα επίσης ότι ο κόσμος θα με κοιτάει και θα νιώθω ακόμα πιο άβολα. Οπότε άρχισα να ψάχνω για υφάσματα που θα αντανακλούν έντονα το φως.
Βρήκα ένα φοβερό ύφασμα discoball και έραψα το κουστούμι του live. Ήμουν χαρούμενη όταν ανέβηκα στη σκηνή και ακτινοβολούσα το φως που δεχόμουν στο κοινό. Το έστελνα πίσω σε όσους ήταν εκεί κι ένιωθα ότι υπάρχει μια έντονη διάδραση.
Το ένα live έφερε το άλλο, ντυνόμουν εκκεντρικά και ιδιαιτέρως γυαλιστερά στις συναυλίες το οποίο τράβηξε την προσοχή και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα.
Την στιγμή αυτή που γράφω χουχουλιάζω στο κρεβάτι με τον ασπρόμαυρο υπναρά γάτο μου, μόλις τελείωσαν τα γυρίσματα του 3ου βίντεο κλιπ, για το οποίο ανυπομονώ πολύ! Έχει στηθεί και βιντεοσκοπηθεί με έντονη γυναικεία ενέργεια. Σκηνοθέτης/DOP και Art Director γυναίκες. Αίγλη Δράκου και Σοφία Παππά.
Το κομμάτι για το οποίο γυρίστηκε το βίντεο ονομάζεται Lion Zion και μιλάει για όλες αυτές τις φάσεις της ζωής που τα πράγματα δεν μοιάζουν να πηγαίνουν καλά, αλλά που τελικά αν το καλοσκεφτείς μας έχουν δυναμώσει και μας έχουν φέρει εδώ που είμαστε σήμερα. Που ξέρουμε στο τέλος που θα βγάλει όλο αυτό;
Μιλάει για την εσωτερική μας ζούγκλα που ανθίζει και κρύβει τόσες ομορφιές και μυστικά και άγρια δυνατά στοιχεία. Το κομμάτι αυτό μιλάει για την εσωτερική μας ψυχική δύναμη, και για το πόσο σημαντική είναι όλη η κακουχία
ώστε να έρθουμε σε επαφή με τον αληθινό μας εαυτό και να ανακαλύψουμε τις δυνάμεις μας. Μιλάει επίσης για την ερωτική σύνδεση και την φροντίδα.
Προσωπικά κλαίω συχνά. Είναι η εκτόνωση μου και ο τρόπος με τον οποίο ποτίζομαι για να ξανά ανθίσω. Μια πράξη φαινομενικά “αδύναμη” η οποία όμως χαλαρώνει, συντονίζει και τελικά δυναμώνει».
Ακούστε το κομμάτι Lion Zion:
To τελευταίο LP της Danai Nielsen που περιέχει το “Lion Zion”, “Who Are They”, κυκλοφόρησε πριν από περίπου ένα χρόνο από την United We Fly.
Η πιο πρόσφατη δουλειά της είναι η συνεργασία της με τον hip hop παραγωγό και beatmaker Kill Emil, το EP “Off We Go” το οποίο επίσης κυκλοφόρησε από την United We Fly τον Φεβρουάριο του 2023.
