Το προ τιετίας «Magic Mike» ήταν μία απενοχοποιημένη κατάδυση στον κόσμο των male strippers με μπροστάρη τον Τσάνινγκ Τέιτουμ, έναν χολιγουντιανό σταρ που έχτισε κορμί και καριέρα με την παραπάνω αφετηρία. Ο Στίβεν Σόντερμπεργκ βασίστηκε στα απογυμνωμένα απομνημονεύματά του πρώην στρίπερ και παρέδωσε μία αξιοπρεπή, αλλά ηθικοπλαστική παράβολη που τελικά παραήταν σοβαροφανής για το θέμα και τον τίτλο της. Σεξ, ψέμματα και… φιοριτούρες, λοιπόν!
Παραδίδοντας τη σκυτάλη στον βοηθό του Γκρέγκορι Τζέικομπς (αλλά κρατώντας τη θέση του διευθυντή φωτογραφίας και μοντέρ) το σίκουελ του πρώτου Μάικ, έρχεται με λιγότερες «ντροπές» να κρατήσει μία ατόφια ποπ ποιότητα, να απολέσει τη σοβαροφάνεια και να επανενώσει τους Βασιλιάδες της Τάμπα για ένα κινηματογραφικό χορό που πατά σε αυτοσαρκαστικά βήματα και επιδεικνύει ξεδιάντροπες φιγούρες.
Στο «Magic Mike XXL», η παλιοπαρέα αποφασίζει να αποχωρήσει από την ενεργό δράση κάνοντας πρώτα το πιο τολμηρό, προκλητικό σόου της σε ένα συνέδριο στρίπερς. Στο δρόμο θα συναντήσουν νέα κορίτσια, ξαναμένες νοικοκυρές, παλιές γνώριμες και θα διασχίσουν την Αμερική κάνοντας απλά… πλάκα.
Η ταινία είναι ένα road movie ισχνής πλοκής, σχεδόν διαδικαστικής, που θέλει να εκμεταλλευτεί την ιδέα του άντρα-αντικειμένου και χωρίς πολλές προεκτάσεις να παραδώσει ένα κεφάτο δίωρο. Το θέμα είναι η αντικειμενικοποίηση της σάρκας και στο ταξίδι, οι δημιουργοί του Μάικ φαίνονται πρόθυμοι (και με επίγνωση) πως αυτό το σίκουελ έχει σκοπό να είναι αυτοαναφορικά αστείο και ασύστολο.
Οι περισσότεροι από την προηγούμενη ομάδα δηλώνουν το παρόν και οι απουσίες των Μακόναχι και Άλεξ Πέτιφερ δίνουν λαβές για ωμές χιουμοριστικές ατάκες. Ο Ματ Μπόμερ και ο Τζο Μανγκανιέλο έχουν εκτεταμένους ρόλους και ειδικά ο δεύτερος είναι η αφορμή για την πιο σαχλή, αλλά καλοδεχούμενα αστεία σκηνή της ταινίας σε ένα μινι-μάρκετ.
Η κωμωδία άλλωστε είναι ενισχυμένη στο σίκουελ και αυτό σώζει τις προθέσεις. Όλοι συντονίζονται υπό τον Τσάνινγκ Τέιτουμ σε λόγια και κινήσεις σεξουαλικών υπονοούμενων που φλερτάρουν με μια πιο γαργαλιστική εκδοχή ρομαντικής κομεντί. Στην πορεία η ομάδα συναντά κοριτσοπαρέες με εύρος ηλικίας και διαθέσεων, και κάπου εκεί ο «Magic Mike XXL» αποκτά μια ενδιαφέρουσα φεμινιστική ποιότητα.
Τόσο η Άντι ΜακΝτάουελ που κλέβει την παράσταση στο ρόλο μιας «ορεξάτης» νοικοκυράς, όσο και η Τζέιντα Πίνκετ-Σμιθ στο ρόλο μιας αυταρχικής οργανώτριας πάρτι που έχει το γενικό πρόσταγμα, είναι εξαιρετικά ευχάριστες προσθήκες δυναμικών γυναικών που γνωρίζουν και διεκδικούν τις επιθυμίες τους.
Πληθωρικό, σέξι και καλοκαιρινό, το «Magic Mike XXL» δεν πουλά πνευματική διασκέδαση. Τα πράγματα εδώ αφορούν στα βασικά. Σας εγγυάται όμως μία ευχάριστη διαδρομή και μία κορύφωση που θα δικαιολογήσει τα λεφτά για το πρώτο τραπέζι…πίστα (!) σε κάθε μία που πλήρωσε το αντίτιμο για αυτόν τον κινηματογραφικό χορό.
