Αρχίζει με μια λευκή σελίδα. Δίνοντας φωνή στο μελάνι και στις ιδέες. Αφήνοντας τη φαντασία και τις αισθήσεις να χαράξουν την πορεία τους πάνω στο χαρτί, καθώς τα όνειρά σας–και ο κόσμος ο ίδιος– ξεπροβάλλουν σιγά σιγά. Έτσι πάντα άρχιζαν τα πράγματα για τους καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο. Συμπεριλαμβανομένων, φυσικά, και των Desmond Knox-Leet, Christiane Montadre -Gautrot και Yves Coueslant ,
των τριών πολυμαθών δημιουργών που, ενωμένοι από την κοινή αγάπη τους για την ομορφιά, την τέχνη και τη ζωγραφική, έδωσαν στον κόσμο την Diptyque.
Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό του Οίκου είναι το γεγονός ότι οι ευωδιές ανακαλύπτονται πρώτα με τα μάτια και μέσα από τη γραφιστική έκφραση, που πάντοτε έπαιζε ενεργό ρόλο στην αφήγηση και τη
δημιουργία των αρωμάτων μας. Μια λευκή κόλλα χαρτί και μια μαύρη πινελιά, υποκινούν μια δημιουργική κίνηση που ενώνει τη μύτη και το χέρι. Η όραση, η όσφρηση, η έφεση στον συμβολισμό,όλα δένουν μεταξύ τους σε μια μοναδική διαδικασία οσφρητικής δημιουργίας- μια πραγματικά συναισθητική εμπειρία.
L’ Eau Papier- Ένας ύμνος στη δημιουργία
Και αυτή, περιττό να το πούμε, είναι η ρίζα και του L’Eau Papier, του νέου αρώματος που δημιούργησε η Diptyque σε συνεργασία με τον αρωματοποιό Fabrice Pellegrin και την καλλιτέχνη Alix Waline. Λόγω
της ιστορίας του, της φύσης του και του ονόματός του, το L’Eau Papier είναι ένας ύμνος στη δημιουργία – τη ραχοκοκαλιά του Οίκου – και στο χαρτί, τo πρωταρχικό μέσο με το οποίο εκφράζεται αυτή η δημιουργία. Το χαρτί πυροδοτεί τη φαντασία, είναι sine qua non για τη δημιουργία των σχεδίων αλλά και των αρωμάτων. Αυτά με τη σειρά τους απελευθερώνουν τη φαντασία κάθε ατόμου με τις ιστορίες που αφηγούνται και τις αναμνήσεις που ξυπνούν. Το όνομα αυτής της νέας δημιουργίας συνενώνει το νερό και το χαρτί, θυμίζοντας την ιστορία του Οίκου αλλά και το πάθος των τριών ιδρυτών του για τη γραμμή και την πινελιά. Φέρνει στο νου το αραιωμένο μελάνι που διαποτίζει τη σελίδα και αναδεικνύει το σχήμα – πράξη που γίνεται από κάθε καλλιτέχνη που ζωγραφίζει ένα έργο και δίνει απόλυτη ελευθερία στη φαντασία του.
Η Alix Waline – Γαλλίδα καλλιτέχνης που σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι και στην Ecole de la Cambre στις Βρυξέλλες – έχει μείνει πιστή στο προσωπικό στυλ της, δημιουργώντας έργα σε ντελικάτο άσπρο και μαύρο, αξιοποιώντας σκιάσεις και υφές σε αφθονία, και διαμορφώνοντας το σχέδιό της τελεία προς τελεία, επίπεδο προς επίπεδο. Σε απόλυτη αντίθεση με τα παραδοσιακά illustrations για τα αρώματα της Diptyque, εδώ δεν υπάρχει καμία αναγνωρίσιμη σιλουέτα ή τοπίο, παρά μια ιμπρεσιονιστική, αφηρημένη σύνθεση με μαύρο και άσπρο.
Στο μπροστινό μέρος της ετικέτας, η μεταβαλλόμενη ένταση των μοτίβων και των γραμμών αποτυπώνει τους πολλαπλούς τρόπους να φέρνεις την τέχνη σου στο χαρτί και χαρτογραφεί ένα πλήθος διαφορετικές νύξεις και συναισθήματα. Κάθε άτομο είναι ελεύθερο να ερμηνεύει το έργο όπως του αρέσει, επινοώντας τη δική του ιστορία. Εδώ, περισσότερο από ποτέ, ο θεατής δημιουργεί το έργο τέχνης και η φαντασία είναι ο απόλυτος κυρίαρχος.
Αντηχώντας το στυλ του πουαντιγισμού που μάγεψε τους Knox-Leet και Coueslant και συνέβαλε στη διαμόρφωση της ταυτότητας και του στυλ των illustration της Diptyque, το σχέδιο της Waline για το πίσω μέρος της ετικέτας αντανακλά το όραμά της για το άρωμα, καθώς και τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του. Το αχνό μελάνι υποδεικνύει την απαλότητα και τα υλικά χαρακτηριστικά των κόκκων του χαρτιού και των λευκών musks. Ένα πλήθος «σφιχτές» πινελιές συμβολίζει το ακόρντο ρυζιού ατμού, την ντελικάτη ομοιότητά του με το ρυζόχαρτο, ένα διαχρονικό μέσο της ζωγραφικής. Μια σειρά από φίνες αυλακώσεις παραπέμπουν στο ακόρντο ξύλων – με το ξύλο να συμβολίζει τόσο τη μακροζωία όσο και το πρωταρχικό υλικό για τη δημιουργία του χαρτιού. Μικρές, αραιωμένες πινελιές από μελάνι θυμίζουν την ζωηρή νότα μιμόζας που προστέθηκε στη σύνθεση για επιπλέον γλύκα.
Ένα άρωμα που γράφει νέες ιστορίες σε λευκά χαρτιά
Η οσφρητική σύνθεση είναι προϊόν του οράματος και της φαντασίας του αρωματοποιού Fabrice Pellegrin. «Η δημιουργία ενός αρώματος για την Diptyque μοιάζει με τη συγγραφή ενός βιβλίου. Πρέπει να έχεις μια ιστορία, μια εισαγωγή, μια δομή – τα πρωταρχικά υλικά που αντηχούν το ένα το άλλο, δημιουργώντας ένα αφήγημα. Για το L’Eau Papier, ξεκίνησα με ένα υλικό, έναν σπόρο – και συγκεκριμένα, το σουσάμι, με τη μορφή εκχυλίσματος από καβουρδισμένους σπόρους σουσαμιού. Αυτό είναι το στοιχείο-έκπληξη του αρώματος: το επέλεξα για να φέρω στο νου την ιδιαίτερη μυρωδιά που έχει το μελάνι και για να προσθέσω μια ντελικάτη «γεύση» στο άρωμα. Την ενίσχυσα δουλεύοντας με νότες musk, για να εντείνω την αισθησιακή πλευρά του. Στη συνέχεια πρόσθεσα λουλουδάτες νότες μιμόζας με ευγενικό, πουδρέ χαρακτήρα, που συμπληρώνει την απαλή νότα του χαρτιού. Η μοναδικότητα των ακόρντων δημητριακών και μελανιού, αναμειγμένη με τη γλύκα των λευκών musk, δημιουργεί την ευωδιά του χαρτιού – και αυτός ο συνδυασμός χαρακτηρίζει το άρωμα. Προσπάθησα να μεταφέρω την διακριτική, ευαίσθητη αλληλεπίδραση που δημιουργείται όταν το μελάνι αγγίζει το χαρτί, μέσα από μια υπερβολική δόση musks».
Ακριβώς όπως το μελάνι διαποτίζει τα διαφορετικά φύλλα χαρτιού με τρόπο μοναδικό στο καθένα, έτσι και το L’Eau Papier καθώς περνάει η ώρα θα δημιουργήσει διαφορετικά αποτελέσματα από τη μια επιδερμίδα στην άλλη, χάρη στον τρόπο που συνεχίζουν να εξελίσσονται και να ξεδιπλώνονται τα λευκά musks. Το L’Eau Papier είναι ένα άψογο «πορτραίτο» του χαρτιού – και ένας τρόπος να εκφράσει τη μοναδική προσωπικότητά του κάθε άτομο που το φοράει.
