Αν ήσασταν παιδί στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ή πριν από αυτό, μπορεί να γνωρίζετε πόσο απαγορευτικό ήταν το βρίσιμο. Ήταν μια πολύ μεγάλη υπόθεση το αν χρησιμοποιείς «κακές» λέξεις ή όχι. Οι γονείς φορούσαν ωτοασπίδες στα παιδιά τους γύρω από αλόγιστους ενήλικες ή ταινίες με έντονη διάλεκτο πολύ περισσότερο από ό,τι το κάνουν σήμερα.
Βέβαια, κάποιες λέξεις απλώς βγαίνουν από το στόμα μας πολύ πιο εύκολα από άλλες, ειδικά σε στιγμές πάθους ή θυμού. Mικρές λέξεις που δηλώνουν την ατυχία ή τα νευρά μας είναι συχνό φαινόμενο στην καθημερινή μας διάλεκτο. Είμαστε, μάλλον, κοινωνικά εξαρτημένοι να μιλάμε έτσι και δεν υπάρχει γυρισμός. Είναι όμως πραγματικά τόσο κακό;
Διάβασε αν είναι ευεργετική η άσχημη φρασεολογία για την υγεία και την ευεξία μας στο bestofyou.gr
