Όταν μετά την πανδημία η πρόσβαση στους γιατρούς έγινε εφικτή ένα νέο φαινόμενο παρατηρήθηκε από την Ιατρική Κοινότητα, και κυρίως από τους δερματολόγους και τους πλαστικούς χειρουργούς. Οι περισσότεροι «πελάτες» απευθύνονται στο δερματολόγο ή στον πλαστικό χειρουργό ζητώντας του κάποια θεραπεία ώστε να δείχνουν πιο «όμορφοι» ή τουλάχιστον πιο φρέσκοι στα Zoom calls. Ίσως να φαίνεται αντιφατικό και λίγο παράξενο: αντί οι άνθρωποι να ανησυχούν για την πανδημία και τις μεταλλάξεις της, να ανησυχούν περισσότερο για την εξωτερική τους εμφάνισή τους.
Η ανησυχία αυτή του ατόμου (για την εξωτερική του εμφάνιση) έχει πάρει τη μορφή διαταραχής. H Διαταραχή Σωματικής Δυσμορφίας (ΔΣΔ – Body Dysmorphic Disorder, BDD), είναι από χρόνια αποδεκτή από την Ψυχιατρική κοινότητα και ανήκει στην κατηγορία των διαταραχών του ιδεοψυχαναγκαστικού φάσματος. Αφορά τις έμμονες σκέψεις σχετικά με συγκεκριμένα σημεία του σώματος που το άτομο θεωρεί αντιαισθητικά.
«Γιατρέ μου.. δείχνω χάλια»
Πρόσφατα μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Women’s Dermatology και στο Facial Plastic Surgery & Aesthetic Medicine, κατέληξε πώς οι συναντήσεις μέσω τηλεδιάσκεψης μπορεί να έχουν δραματικές επιπτώσεις στην ψυχολογία του ατόμου. Η μελέτη διεξήχθη από τρείς γιατρούς τους Shauna M Rice, Emmy Graber και Arianne Shadi Kourosh. Σύμφωνα με την Arianne Shadi Kourosh, Επίκουρη Καθηγήτρια Δερματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, οι συχνές τηλεδιασκέψεις «ενδέχεται να πυροδοτούν μια αυτο-κριτική αντίδραση σύγκρισης που οδηγεί τους ανθρώπους στο να ζητούν από το γιατρό θεραπείες τις οποίες μπορεί να μην είχαν καν σκεφτεί πριν περάσουν ολόκληρους μήνες μπροστά στην οθόνη.
